Της Αντωνίας Μπούζα
Ζούμε στην Πελοπόννησο, μία προικισμένη από το Θεό περιφέρεια, όπου πολλά συγκριτικά της πλεονεκτήματα, την κάνουν να ξεχωρίζει μέσα στην Ελληνική επικράτεια.
Πρωτογενής, δευτερογενής τομέας, εξαγωγές και τουρισμός μπορούν να στηρίξουν οικονομικά τους Πελοποννησίους και να διατηρήσουν την απόλυτη ισορροπία στην οικονομία του τόπου.
Δυστυχώς όμως ο αφόρητος κομματισμός σε κάθε μορφή εξουσίας, ιδίως τα τελευταία χρόνια, έχει οδηγήσει σε απώλεια ευκαιριών και οικονομικά αδιέξοδα τους κατοίκους της Πελοποννήσου.
Έργα υποδομής εδώ και πολλά χρόνια επανεξαγγέλλονται αλλά παραμένουν άφαντα κυριολεκτικά, ο αγροτικός τομέας έχει γονατίσει, η κτηνοτροφία τελεί υπό εξαφάνιση, η μικρή και μεσαία επιχειρηματικότητα εξασθενεί, ενισχύονται τα καρτέλ και οι πολυεθνικές, ενώ καθυστερούν κομβικά έργα υποδομών πχ. αεροδρόμιο, οδικοί άξονες κλπ, που κρατούν δέσμια της υπανάπτυξης την Πελοπόννησο.
Το αποτέλεσμα της πολιτικής του «τίποτα» σοκαριστικό. Κάθε χρόνο αυξάνεται η φτώχεια, τα συσσίτια, οι προσφεύγοντες πολίτες σε κοινωνική στήριξη πολλαπλασιάζονται και σταθερά ο τόπος βυθίζεται σε θολά νερά.
Ο τουρισμός είναι μία δραστηριότητα που είχε μία καλή προοπτική στην Πελοπόννησο, παρά τις υστερήσεις σε κλίνες, έναντι άλλων αμιγώς τουριστικών Περιφερειών της Χώρας. Όμως, όσα συμβαίνουν τα τελευταία χρόνια κινούνται σε απόλυτα λάθος κατεύθυνση, σε σχέση με την εξωστρέφεια και την πολιτική που ακολουθείται στον τόπο για τον τουρισμό.
Η επιθετική τουριστική πολιτική εγκαταλείφθηκε και επιλέχθηκε ένα μοντέλο εξωστρέφειας, το οποίο απέτυχε σύμφωνα με επίσημα στατιστικά στοιχεία του ΙΝΣΕΤΕ.
Όσα αναφέρω σήμερα έχουν χιλιοειπωθεί, τόσο από εμένα προσωπικά, όσο και από την Περιφερειακή παράταξη του Πέτρου Τατούλη, που αποδεδειγμένα άφησε το σημαντικότερο έως σήμερα έργο στον τουρισμό στην Πελοπόννησο.
Αρχικά θα ήθελα να ξεκαθαρίσω πως η ευθύνη για την τουριστική εξωστρέφεια και τις πολιτικές, ανήκει αποκλειστικά στην Περιφέρεια Πελοποννήσου και όχι στους Δήμους, που έχουν άλλο ρόλο και ευθύνη, που αφορά τη δημιουργία εικόνας φροντισμένου, όμορφου και μοναδικού περιβάλλοντος, σπουδαίων εκδηλώσεων, δράσεων- πρωτοβουλιών και της διαφήμισής τους τόσο στο εσωτερικό, όσο και στο εξωτερικό. Η στρατηγική του τουριστικού μάρκετινγκ, οι πολιτικές, οι στόχοι, οι συμφωνίες, η διαφήμιση και καινοτομία που θα δελεάσει τους εν δυνάμει επισκέπτες, οι διαπεριφερειακές συνεργασίες, οι στοχευμένες δράσεις, η βελτίωση των δημοσίων υποδομών, του περιβάλλοντος κλπ είναι ευθύνη της Περιφέρειας Πελοποννήσου.
Αντί αυτού όμως τι βλέπουμε τα τελευταία χρόνια; Σιγή ασυρμάτου σε ότι είχε ξεκινήσει και είχε δρομολογηθεί δυναμικά με οφέλη για τον τόπο. Αίφνης άλλαξαν οι στόχοι και οι προτεραιότητες, χωρίς κάποια εξήγηση, χωρίς κάποιο σχέδιο και μελέτη.
Εγκλωβίστηκε λανθασμένα ο τόπος στον εσωτερικό τουρισμό και χάθηκε η ορμή και η επιθετική τουριστική πολιτική που χτιζόταν σταθερά, από την ενοποίηση των Νομών σε έναν περιφερειακό τουριστικό προορισμό.
Επιτρέψαμε στο Υπουργείο και τον ΕΟΤ να ρυθμίζουν αυτοί, τα της προβολής της Πελοποννήσου, παραχωρήσαμε ευρωπαϊκούς πόρους που έπρεπε να διαχειρίζεται η Περιφέρεια, ενώ το αποτέλεσμα υπήρξε ιδιαίτερα πενιχρό. Ούτε το DMS, ούτε το DMO ολοκληρώθηκαν, ούτε σε κάποια κεντρική καμπάνια του ΕΟΤ μπήκε ο προορισμός Πελοπόννησος, ούτε κάποια καινοτόμα δράση έγινε πουθενά, ενώ καπελώθηκαν όλα τα σπουδαία συνέδρια του τουρισμού που έγιναν στην Πελοπόννησο, η οποία δεν κέρδισε τίποτα μέχρι σήμερα.
Ο απολογισμός απογοητευτικός. Η Πελοπόννησος κατέγραψε μείωση στα τουριστικά έσοδα κατά 15,4% με 383 εκατ. ευρώ έναντι των 553 εκατ. ευρώ το 2019, μείωση 16,2% στη μέση διάρκεια παραμονής και μείωση 31,1% στις διανυκτερεύσεις.
Καταδεικνύεται πως έγιναν σοβαρά λάθη στην εφαρμογή της τουριστικής πολιτικής, αφού αποδεδειγμένα πολλές τουριστικές αγορές μας γύρισαν την πλάτη, ενώ χάσαμε τη δυναμική μας, τις επαφές μας και την ορμή μας.
Η Περιφερειακή Αρχή δυστυχώς αρκείται να προβάλει υπογραφές για σχεδιασμούς προγενέστερων διοικήσεων για μονοπάτια κλπ, ενώ επιχειρεί να διαστρεβλώσει την αλήθεια, διατεινόμενη πως η Πελοπόννησος στερείτο μέχρι σήμερα στρατηγικού σχεδιασμού, ενώ μία απλή αναζήτηση στο διαδίκτυο αποδεικνύει το ψεύδος.
Κάποιοι από εμάς θαρρετά τα λέγαμε σεβόμενοι τους Πελοποννησίους, τα γράφαμε, τα φωνάζαμε. Δυστυχώς τόσο οι ιθύνοντες, όσο και οι πολίτες, πίστεψαν αβλεπώς τις προκλητικές κυβερνητικές υποσχέσεις που έχουν μείνει μόνο υποσχέσεις και επιβράβευσαν τις λάθος πολιτικές που αργά και σταθερά, μας περιθωριοποιούν.
Δεν επιτρέπεται εν έτει 2024 η προσήλωση της αυτοδιοίκησης, σε πολιτικές παραπλάνησης και ψεμάτων, όπως και η σιωπή για ευθύνες όσων διαχειρίστηκαν τον τόπο με κομματικές παρωπίδες και τραγικά λάθη, υπονομεύοντας το μέλλον μας.
