(Μέρος 1ο)
Ο λαός μας, η πλειοψηφία των πολιτών και η πλειοψηφία των μελών του ΣΥΡΙΖΑ, έχουν ανάγκη από ένα νέο κόμμα. Όπως εύστοχα δήλωσε ο Στέφανος Κασσελάκης, «η Αριστερά είναι τρόπος ζωής – όχι τρόπος βιοπορισμού»!
Τα στελέχη του «κομματικού σωλήνα» ποτέ δεν ωρίμασαν, δεν «γειώθηκαν» (*) -όπως οι ίδιοι λένε- στην κοινωνία και στην πραγματικότητα. Οι περισσότεροι δεν διαθέτουν αξιόλογη επιστημονική συγκρότηση, εργασιακή εμπειρία, επαγγελματική σταδιοδρομία, κοινωνική αναγνώριση, συμμετοχή σε δράσεις οργανώσεων της «Κοινωνίας των Πολιτών», δεν έχουν να επιδείξουν αξιόλογο έργο στη ζωή τους. Έτσι έγιναν φοβικοί και ανασφαλείς απέναντι στη λαϊκή πλειοψηφία και στη βάση των κομματικών μελών. Για να κρύψουν την έλλειψη ατομικής αυτοπεποίθησης και αυτοσεβασμού και να αντιμετωπίσουν την προσωπική τους δειλία και ανεπάρκεια, «συσπειρώνονται» σε συνιστώσες «συλλογικής ευθύνης».
Οι «συνιστώσες» με τη σειρά τους «συνασπίζονται» σε μια χαοτική «εσωκομματική αντιπολίτευση» αντίθετη σε κάθε προσπάθεια ανοίγματος του κόμματος στην κοινωνία ή/και συμμετοχής της βάσης των μελών στις κομματικές αποφάσεις, αμφισβητώντας διαρκώς και ακυρώνοντας ακόμη και τις όποιες προσπάθειες ανασυγκρότησης γίνονται από Προέδρους εκλεγμένους απευθείας από τα μέλη με ισχυρές πλειοψηφίες.
Ο προηγούμενος Πρόεδρος, ο Αλέξης Τσίπρας, γέννημα – θρέμμα αυτού του ακυβέρνητου πλέγματος αλληλοαναιρούμενων φραξιών, είχε διακριθεί στη διαχείριση του εσωκομματικού «εμφύλιου» χάους ως «ισορροπιστής» μέσω διαρκών συμβιβασμών, οι οποίοι οδήγησαν τον ΣΥΡΙΖΑ σε μόνιμη εσωστρέφεια και απραξία και την Κυβέρνησή του σε διαδοχικά λάθη και δραματικές υπαναχωρήσεις. Πρώτη συνέπεια ήταν η τριπλή ήττα της «Κυβερνώσας Αριστεράς» το 2019. Ακολούθησε η αδυναμία υλοποίησης του σχεδίου του για άνοιγμα στην κοινωνία και για κεντροαριστερή συνεργασία. Το οργανωτικό τέρας μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ ήταν πλέον ακυβέρνητο. Απεδείχθη ότι οι ικανότητες ραδιουργίας και ισορροπιών σε «15-μελές άπειρων νεαρών μαθητών» δεν επαρκούσαν πλέον για τη διαχείριση «15-μελούς έμπειρων γηραλέων στελεχών»!
Η αντιπολιτευτική ανεπάρκεια του ΣΥΡΙΖΑ στην αντιμετώπιση του ακραίου νεοφιλελευθερισμού της ΝΔ και του «Οίκου Μητσοτάκη», η παντελής έλλειψη εναλλακτικού προοδευτικού Σχεδίου και Οράματος, η συνεπαγόμενη διαρκής απουσία των κομματικών στελεχών και των βουλευτών από το πλευρό των πολιτών και των οργανώσεών τους, είχαν ως αναπόφευκτη συνέπεια τις διαδοχικές εκλογικές ήττες και τη συντριβή της αξιωματικής αντιπολίτευσης το 2023. Τότε ο -κατ’ επανάληψη αποτυχημένος- πρόεδρος, συμπιεσμένος ανάμεσα στην υποστήριξη των «κηδεμόνων του» (Φλαμπουράρης, Ζανέτ, Καρτερός) και στην αμείλικτη αμφισβήτηση των φιλόδοξων «επιγόνων», οδηγήθηκε σε παραίτηση.
Δυστυχώς για τη χώρα μας και το λαό της, αυτός ο πρόεδρος και αυτό το κόμμα αποδείχθηκαν ανίκανοι, ανέτοιμοι ή/και απρόθυμοι να αναλάβουν επάξια το ρόλο που τους έλαχε από την Ιστορία.
Επικίνδυνη για το μέλλον παρενέργεια από την πολυετή ανεπάρκεια του πολιτικού συστήματος και του πολιτικού προσωπικού στην διαχείριση εθνικών – λαϊκών – οικονομικών – κοινωνικών – οικολογικών – θεσμικών κ.ά. θεμάτων, είτε ως Κυβέρνηση είτε ως Αντιπολίτευση, είναι το τεράστιο ποσοστό αποχής πολιτών – ψηφοφόρων (έως και 60%!) από εκλογικές διαδικασίες!
Δυστυχώς, όπως απεδείχθη στην πράξη, από τον «Συνασπισμό Ριζοσπαστικής Αριστεράς – Προοδευτική Συμμαχία» αυτοακυρώθηκαν ακόμη και όλες οι λεκτικές συνιστώσες του τίτλου του, ήτοι:
- Συνασπισμός (συνιστωσών): απεδείχθη ότι τα «διανύσματα» διαρκώς αλληλοαναιρούνταν χωρίς να προκύπτει αξιόλογη σε μέγεθος συνισταμένη. Αλλά ακόμη και όταν πρόκυπτε κάποια συνισταμένη, λόγω της συνεχούς αλλαγής συσχετισμών – ισορροπιών, δεν είχε σταθερή φορά και συνήθως ήταν εσωστρεφής και αυτοκαταστροφική.
- Ριζοσπαστικής: δεν πέτυχε θεμελιώδεις (ριζικές) αξιακές – θεσμικές – κοινωνικές αλλαγές
- Αριστεράς: οι συνωμοτικές, πραξικοπηματικές, αντιδημοκρατικές, αντικαταστατικές, πολιτικά ανήθικες, ιδιοτελείς, υποκριτικές πρακτικές στελεχών (συνήθως επαγγελματικών ή υπαλλήλων) προσβάλλουν και δυσφημούν την ιστορία, τους αγώνες και τις θυσίες αγνών αριστερών αγωνιστών
- Προοδευτική: απεδείχθη ιδιοτελώς συντηρητική έως αντιδραστική σε πολλούς τομείς: Οικονομία, Περιβάλλον, Πολιτική/Κομματική οργάνωση και λειτουργία, αντιμετώπιση Διαφθοράς – Διαπλοκής
- Συμμαχία: αντί συμμαχίας υπήρξε διαρκής άγρια «εμφύλια» διαμάχη φραξιών (συνιστωσών)
Έστω και συμβολικά, είναι αναγκαία η αλλαγή Ονόματος, κυρίως όμως η αλλαγή του Καταστατικού, η κατοχύρωση δημοκρατικών διαδικασιών, αλλά και Νέο Όραμα – Πολιτικό Πρόγραμμα και Σχέδιο.
Εναλλακτικά ονόματα, που αποτελούν και ένδειξη αλλαγής προτύπου π.χ.: Σύγχρονη Προοδευτική Αριστερά (Σ.Π.Α.), Ελληνική Δημοκρατική Αριστερά (Ε.Δ.Α.), Προοδευτική Οργάνωση Δημοκρατών – Οικολόγων – Σοσιαλιστών (ΠΡΟ.Ο.Δ.Ο.Σ.), ή και Σύγχρονη Ριζοσπαστική Αριστερά (ΣΥ.ΡΙΖ.Α.).
Το ερώτημα που τίθεται λοιπόν στα μέλη και τους φίλους του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, αλλά και σε ενδιαφερόμενους πολίτες από τον δημοκρατικό – προοδευτικό χώρο γενικότερα, είναι: Ίδρυση νέου σύγχρονου προοδευτικού κόμματος ή ανασυγκρότηση του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ;
(θα ακολουθήσει 2ο Μέρος)
Κωνσταντίνος Α. Μαρκάκης,
Ηλεκ/γος – Μηχ/γος Μηχανικός,
Μέλος Ο.Μ. Βριλησσίων
Υ.Γ.#1: Όσοι ζούμε την οργή στη βάση των μελών του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ ενάντια στους πραξικοπηματίες – συνωμότες, αλλά και από τα ποιοτικά συμπεράσματα (μη κατασκευασμένων) δημοσκοπήσεων, διαπιστώνουμε ότι: εάν/όταν ο νόμιμα εκλεγμένος Πρόεδρος Στέφανος Κασσελάκης ανακοινώσει πρωτοβουλία ίδρυσης νέου κόμματος και απευθύνει πρόσκληση (διαδικτυακής) εγγραφής στα μέλη που τον στηρίζουν, θα ανταποκριθούν πάνω από 100.000 μέλη που θα θεωρήσουν ότι «λυτρώνονται» από το νοσηρό περιβάλλον της νεοσταλινικής παρακμής. Αν μάλιστα προβεί και σε νέα πρόσκληση (διαδικτυακής) εγγραφής μελών, προσωπικά εκτιμώ ότι στο νέο πολιτικό σχήμα θα ανταποκριθούν τουλάχιστον άλλοι τόσοι πολίτες από τους 600.000 που ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ στις ευρωεκλογές, αλλά και από το 60% της αποχής. Συνειδητοί ΠΟΛΙΤΕΣ, που ανυπομονούν να συμμετέχουν ενεργά και δημιουργικά:
- στην ανασυγκρότηση του δημοκρατικού – προοδευτικού χώρου,
- στην υπέρβαση της παρακμής – της διαφθοράς και της διαπλοκής,
- στην ανατροπή του ακραίου νεοφιλελευθερισμού της ΝΔ και του «Οίκου Μητσοτάκη»,
αλλά και
- στην ματαίωση των δύο συμπληρωματικών σχεδίων, για συστημικά αποδεκτό δικομματικό σύστημα, συμβατό με εξωχώρια προσπάθεια επικράτησης ακραίου Νεοφιλελευθερισμού.
Αυτό το δίδυμο rebranding προβλέπει -ως κυβέρνηση και ως αντιπολίτευση- την εναλλαγή “Ενιαίας Κεντροδεξιάς” (που θα πραγματοποιεί νεοφιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις) με “Ενιαία Κεντροαριστερά” (που θα αδυνατεί ή δεν θα προλαβαίνει να τις ανατρέψει).
Υ.Γ.#2: (*) Συμπληρωματικά παραπέμπω στο 1ο Μέρος της συμβολής μου στον προσυνεδριακό διάλογο τον Φεβρουάριο 2024: https://www.enimeromenospolitis.gr/koinonia-kratos/giosi-stelexon-epikinonia-me-lao-syriza-ps/
Σχετικές δημοσιεύσεις:
- https://www.enimeromenospolitis.gr/politiki-oikonomia/i-krisi-ston-syriza-kai-i-stasi-alexi-tsipra/
- https://www.messinia24.gr/η-κρίση-στον-συριζα-πσ-και-η-στάση-του/
- https://kalamatajournal.gr/koinonia/apopseis/item/35644-h-krish-ston-syriza-ps-kai-h-stash-toy-alexh-tsipra/
- https://deltamagazine.gr/i-krisi-ston-syriza-ps-kai-i-stasi-tou-alexi-tsipra/
- https://www.facebook.com/plugins/post.php?href=https%3A%2F%2Fwww.facebook.com%2Fkostas.markakis.587%2Fposts%2Fpfbid02aR35GCFzGwMWFENkBvNnsEVViXiT1dND74UsmSFQMriCE9U3645DyCbZFCX5TDJxl/