Ένα ερώτημα που θα έπρεπε να απασχολεί την δημόσια συζήτηση είναι η στάση του Αλέξη Τσίπρα και της «Φρουράς του», μετά την παραίτησή του από πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ. Δεδομένου ότι:
- Παραμένει βουλευτής του κόμματος, αλλά δεν συμμετέχει σε συνεδριάσεις της Βουλής, δεν εμφανίστηκε και δεν τοποθετήθηκε στο 4ο Συνέδριο ο ίδιος, δεν συμμετέχει σε εσωκομματικές διαδικασίες, δεν παίρνει αυτοπρόσωπα θέση ο ίδιος στις κρίσιμες εσωκομματικές εξελίξεις
- Έκρινε όμως σκόπιμο να παρέμβει προσυνεδριακά με αιφνίδια δημόσια ανακοίνωσή του, που ζητούσε από τον Στέφανο Κασσελάκη, τον νέο πρόεδρο, πρόσφατα εκλεγμένο πανηγυρικά με πλειοψηφία 56% από 135.000 μέλη, «να ζητήσει ψήφο εμπιστοσύνης… από αυτούς που τον εξέλεξαν Πρόεδρο»! Αυτό αμφισβητούσε και πρόσβαλε την πρόσφατη ψήφο 75.000 μελών και ναρκοθέτησε την όποια συνοχή υπήρχε, μετά τη διάσπαση και αποστασία 11 πρώην εκλεκτών του, που πήραν μαζί τους κομματικές έδρες – βουλευτικές αμοιβές και κάποια «μέλη των ομάδων τους».
- Στην ίδια ανακοίνωση υπενθύμιζε ότι «αποφάσισε να παραμερίσει για να περάσει ένα νέο κύμα στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ» και ότι «η μόνη του φιλοδοξία σήμερα είναι να αγωνίζεται στο πεδίο των ιδεών» καθώς και ότι «αναλαμβάνει πάντα την ευθύνη να λέει με τόλμη αυτά που πιστεύει»!
- Οι σύνεδροι όμως απέρριψαν τις αιτιάσεις του και αποφάσισαν με συντριπτική πλειοψηφία ότι «το συνέδριο επανεπιβεβαιώνει ότι το κόμμα δεν πρέπει να μπει σε ένα νέο κύκλο εσωστρέφειας… δεν χρειάζεται νέα εκλογή προέδρου… επιβεβαιώνει την εμπιστοσύνη του στον πρόεδρο στέφανο Κασσελάκη και δίνει εντολή στον Πρόεδρο και τα όργανα του κόμματος να πάμε ενωμένοι στις επόμενες πολιτικές και εκλογικές μάχες» (άρα με ορίζοντα κατ’ αρχήν 3-ετίας).
- Μεσολάβησε η αξιολύπητη προσπάθεια της Όλγας Γεροβασίλη να αντιπαρατεθεί «αντ’ αυτού» στον Στέφανο Κασσελάκη, η οποία αντιμετωπίστηκε απαξιωτικά από τους συνέδρους, καθώς και η δήθεν συμβιβαστική πρόταση των «τριών Σωματοφυλάκων» Σ. Φάμελλου – Ν. Παππά – Γ. Τσίπρα που ναρκοθέτησε οριστικά το εσωκομματικό κλίμα και εγκαινίασε μια «αναβαθμισμένη» φραξιονιστική και συνωμοτική προσπάθεια υπονόμευσης του νέου Προέδρου. Οι εσωτερικές αντιπαραθέσεις είχαν όμως δυσμενή απήχηση στην κοινή γνώμη.
- Μικρή «ανάπαυλα» στην δημόσια υπονόμευση υπήρξε κατά την περίοδο των ευρωεκλογών, όπου τα μέλη της εσωκομματικής αντιπολίτευσης αρκέστηκαν σε «λευκή απεργία», αφήνοντας τον Πρόεδρο, τους υποψήφιους που αναδείχτηκαν με αμεσοδημοκρατική εκλογή τους από τα μέλη του κόμματος και τους υποστηρικτές τους να σηκώσουν μόνοι στην πλάτη τους την προεκλογική προσπάθεια. Χαιρέκακα διέδιδαν φήμες και δημοσκοπικές εκτιμήσεις για οριστική μείωση της επιρροής του ΣΥΡΙΖΑ από 18% σε 9% και ότι αυτό θα επανέφερε το ζήτημα νέας εκλογής Προέδρου.
- Η πολύμηνη, τεκμηριωμένη και μαχητική άσκηση αντιπολίτευσης του ΣΥΡΙΖΑ στη ΝΔ, η αδιάκοπη προσπάθεια του Στέφανου Κασσελάκη και της πλειοψηφίας των μελών, είχαν όμως ως αποτέλεσμα την κατάρρευση της ΝΔ από το 41% σε 28%, την επάνοδο της επιρροής του ΣΥΡΙΖΑ σε 15% και τη διατήρηση της θέσης του ως αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Τότε πλέον ξεδιπλώθηκε ολόκληρο το σχέδιο, μέσα από διαδοχικά πραξικοπήματα στην Κ.Ε. και την Π.Γ., συνεπικουρούμενες από αδιάντροπη στάση της Επιτροπής Δεοντολογίας. (Αντιγράφω από συντρόφους):
Μενέλαος Γκίβαλος: 11.09.2024 | Παραίτηση από την Κ.Ε.
- «Η προωθούμενη στρατηγική της απαξίωσης και διάλυσης του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. που θεωρεί ότι το κόμμα μας ολοκλήρωσε τον ιστορικό του κύκλο και οφείλει να δώσει τη θέση του στο σχήμα μιας (αόριστης και αόρατης) συστημικής κεντροαριστεράς πέτυχε τον πρώτο της στόχο με τα όσα τραγικά συνέβησαν στη σύνοδο της Κ.Ε. το προηγούμενο Σαββατοκύριακο.
- Στην ουσία με την ψήφιση της πρότασης μομφής δεν καθαιρέθηκε μόνο ο Στέφανος Κασσελάκης (ενδιάμεσος στόχος) αλλά έλαβε τέλος ο ίδιος ο ιστορικός ρόλος του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. ως πόλου διεκδίκησης της εξουσίας απέναντι στο στυγνό νεοφιλελεύθερο καθεστώς.
- Οι εξελίξεις αυτές που απέκτησαν μη αντιστρεπτό χαρακτήρα με οδηγούν σε παραίτηση από μέλος της Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ., αφού δεν μπορώ να τις «νομιμοποιήσω» με την παρουσία μου στο όργανο, έστω και διατυπώνοντας την πλήρη αντίθεσή μου.
- Σε κάθε περίπτωση παραμένω απλό μέλος της οργάνωσής μου, χωρίς πλέον ψευδαισθήσεις».
Μάριος Μαρινάκος: 21.09.2024
- «Πέρσι, τέτοια εποχή περίπου, ο Στέφανος Κασσελάκης έλαβε 74.285 ψήφους μελών του ΣΥΡΙΖΑ και αναδείχθηκε πρόεδρος με 55,98%. Το Συνέδριο επισφράγισε ότι το κόμμα θα πορευτεί με αυτόν Πρόεδρο. Μόλις 1 χρόνο μετά, η κομματική νομενκλατούρα επιδιώκει την έκπτωσή του, αγνοώντας την απόφαση του Συνεδρίου, κάθε καταστατικό κανόνα και παραβιάζοντας κάθε αρχή και αξία της αριστεράς, με πρακτικές που θα θαύμαζε ακόμα και ο Μακιαβέλλι. Όλα αυτά γίνονται για να υπηρετήσουν τον προφανή στόχο της ρευστοποίησης του ΣΥΡΙΖΑ, ώστε να αποτελέσει εκλογικό δεκανίκι μιας ομιχλώδους -τάχα- «προοδευτικής συγκυβέρνησης», στην οποία η παραπάνω κομματική αριστοκρατία ευελπιστεί να έχει θέση και λόγο, όχι μέσω άμεσης δημοκρατικής νομιμοποίησης, αλλά μέσω διαπραγματεύσεων βάσει εσωκομματικών συσχετισμών και πίσω από κλειστές πόρτες. Όλα αυτά που γίνονται, όμως, πρώτιστα, ρευστοποιούν παράλληλα την αξιοπιστία και το πολιτικό κεφάλαιο όσων τα απεργάζονται.
- Κανείς δεν θα εμπιστευτεί ως πολιτικό συνοδοιπόρο αυτόν, που τόσο ξεδιάντροπα παραβίασε τη δημοκρατική αρχή, με πρόθεση να ανατρέψει τον δημοκρατικά εκλεγμένο Πρόεδρο. Κανείς δεν θέλει να εξαρτάται από την εμπιστοσύνη αυτού, που τόσο εύκολα ισοπέδωσε το καταστατικό και τις αποφάσεις του συνεδρίου, δείχνοντας ότι είναι πολιτικά αδίστακτος και ανήθικος. Κανείς δεν θεωρεί αξιόπιστο τον υπονομευτή, ο οποίος μεταχειριζόμενος αοριστολογίες και προφάσεις, ενδιαφέρεται μόνο για να διασώσει την φθίνουσα γραφειοκρατική του ισχύ, αδιαφορώντας για το κόστος που προκαλεί στον πολιτικό του φορέα. Αν κάποιος έχασε από τις τελευταίες εξελίξεις στο ΣΥΡΙΖΑ, αυτός δεν είναι ο Κασσελάκης. Έχασε και εξακολουθεί να χάνει ο ΣΥΡΙΖΑ. Και το προσεχές διακύβευμα θα είναι να δούμε αν, σε ένα κόμμα της δημοκρατικής αριστεράς, η κομματική αριστοκρατία οδήγησε στην ήττα, τελικά, και τη δημοκρατία».
Δημήτρης Χρήστου: 23.09.2024 | «Στα ερείπια της Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ»
- «Στην πρόσφατη κρίσιμη συνεδρίαση της Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ, όπου εγκρίθηκαν οι διαδικασίες για το συνέδριο και οι ημερομηνίες για τη νέα εκλογή προέδρου, από το σύνολο των 294 μελών, παραβρέθηκαν και ψήφισαν 185. Απουσίαζαν 109! Η πρόταση της Πολιτικής Γραμματείας εγκρίθηκε από 112 μέλη. Δηλαδή από το 38% του συνόλου των μελών (της ΚΕ). Μάλιστα, με την ευκαιρία, μάθαμε ότι ο Σπρίτζης είναι ακόμα μέλος της Κ.Ε. και υπέβαλε πρόταση για να υπάρχει έλεγχος του πόθεν έσχες των υποψήφιων προέδρων. Και η πρόταση υπερψηφίστηκε από τους παρόντες.
- Να θυμίσουμε ότι αυτή η Κ.Ε. εκλέχτηκε το 2022 και δεν ανανεώθηκε στο τελευταίο συνέδριο που τορπιλίστηκε από την αιφνίδια πρόταση Τσίπρα να γίνουν πάλι εκλογές για την ηγεσία, μόλις τέσσερις μήνες μετά από εκείνες που αναδείχτηκε πρόεδρος ο Κασσελάκης. Μάλιστα από την σημερινή Κ.Ε. έχει αποχωρήσει περίπου το 40% των μελών που ακολούθησαν τη ΝεΑρ. Τα αναπληρωματικά μέλη που κάλυψαν τα κενά, δεν έφταναν για να συμπληρωθεί ο αριθμός 300. Και όμως αυτό το παλαιό λειψό όργανο, με την πλειοψηφία των μελών χωρίς συγκεκριμένα κομματικά καθήκοντα, ανέλαβε την καρατόμηση ενός εκλεγμένου από την μάξιμουμ δημοκρατική διαδικασία προέδρου, χωρίς δισταγμό, με πολιτικές κατηγορίες που θα έπρεπε να ήταν αποκλειστική υπόθεση συνεδρίου.
- Αναμένουμε το νέο επεισόδιο με την απόπειρα να εμποδιστεί να θέσει υποψηφιότητα ο Κασσελάκης. Και θέλουν να εμποδιστεί διότι φοβούνται πως θα επανεκλεγεί, όπως προκύπτει από τις δημόσιες αντιδράσεις των οργανώσεων του ΣΥΡΙΖΑ. Έχουν λησμονήσει πως το κόμμα τους είναι ακόμα αξιωματική αντιπολίτευση. Πως έχει ακόμα την υποχρέωση να αντιμετωπίσει τη λαίλαπα της φαμίλιας Μητσοτάκη. Μάλλον δεν τους νοιάζει. Πάνω απ’ όλα η ιδιοκτησία τους! Ο σεβασμός στις αποφάσεις της πλειοψηφίας των μελών δεν τους αφορά».
Ποια είναι όμως τα βαθύτερα ελατήρια και οι απώτερες στοχεύσεις του Αλέξη Τσίπρα και των Συνωμοτών; Επιτρέψτε μου να τολμήσω δύο διαφορετικές εκδοχές:
1η Εκδοχή: Έχει ήδη παρουσιαστεί στον «τοίχο» μου (fb 15.09.2024) και σε σχόλια σε άλλες αναρτήσεις.
Αν υποθέσουμε ότι η στάση τους έχει πολιτικά κίνητρα και εξυπηρετεί κάποιο πολιτικό σχέδιο, τότε ασφαλώς πρόκειται για την «ρευστοποίηση» χάριν κάποιας θολής κεντροαριστεράς:
- Σε πρόσφατες αναρτήσεις μου τόνισα την απροσχημάτιστη δήλωση της Άννας Διαμαντοπούλου – ως υποψήφιας Προέδρου στο ΠαΣοΚ – ότι “ήρθε για να αντικαταστήσει τον Κυριάκο Μητσοτάκη” (προφανώς στον ευρύτερο Νεοφιλελεύθερο χώρο), στο πλαίσιο σχεδίου για “Ενιαία Κεντροδεξιά“.
- Αντίστοιχο είναι το «Έτερον» σχέδιο για “Ενιαία Κεντροαριστερά“, που προωθεί το “Ινστιτούτο Αλέξη Τσίπρα” μέσω πραξικοπηματιών του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, αποστατών της ΝεΑρ και μεταγραφών του ΠαΣοΚ.
- Θεωρώ αυτά τα δύο σχέδια ως “συμπληρωματικά”, που -φανερά ή συγκαλυμμένα- προετοιμάζουν ένα δικομματικό σύστημα “συστημικά αποδεκτό” και συμβατό με την ευρύτερη “εξωχώρια” προσπάθεια διάσωσης και διάδοσης του ακραίου Νεοφιλελευθερισμού.
- Αυτό το δίδυμο rebranding προβλέπει ως κυβέρνηση και αντιπολίτευση, εναλλασσόμενη “Ενιαία Κεντροδεξιά” (που θα πραγματοποιεί τις νεοφιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις) και “Ενιαία Κεντροαριστερά” (που θα αδυνατεί ή δεν θα προλαβαίνει να τις ανατρέψει), αμφότερες συστημικά αποδεκτές ή έστω ανεκτές!
Υ.Γ.1: Μόνος κίνδυνος για το ΣΥΣΤΗΜΑ ήταν και παραμένει μια ανασυγκροτημένη Σύγχρονη Δημοκρατική Αριστερά με Πρόεδρο τον Στέφανο Κασσελάκη. Έτσι εξηγείται η διακομματική “λύσσα” νεοσταλινικών, δεξιών και κεντρώων (με καθολική σύμπραξη των εξωνημένων ΜΜΕ) ενάντια σε όσους “χαλάνε την πιάτσα” της υποτέλειας – της διαφθοράς και της διαπλοκής.
Υ.Γ.2: Οι υποτιθέμενες ιδεολογικές διαφορές των δύο εναλλασσόμενων πόλων (θα;) είναι φαινομενικές ή θα εξουδετερώνονται από ιδιοτελή συμφέροντα των πρόθυμων πρωταγωνιστών και των κομπάρσων που θα συμμετέχουν.
2η Εκδοχή: Τα τεκταινόμενα αποδίδονται σε συνασπισμένα ή/και αντιμαχόμενα πάθη και προσωπικές στρατηγικές των «πρωταγωνιστών» και των «χρήσιμων ηλίθιων» που τους ακολουθούν. Ενδείξεις:
- Δεν πρόκειται για ελεγχόμενη «ρευστοποίηση» αλλά για ολοκληρωτική απαξίωση και διάλυση τουλάχιστον του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, όσον αφορά τις ενέργειες της «Φρουράς Τσίπρα». Δεν τους απασχολεί η άσκηση αντιπολίτευσης στο καθεστώς ΝΔ-Μητσοτάκη. Μόνο η απομάκρυνση του Κασσελάκη και των χιλιάδων μελών που υποστηρίζουν την ανασυγκρότηση και την αναβάθμιση του ΣΥΡΙΖΑ.
- Προς το παρόν τουλάχιστον, στο ΠαΣοΚ δεν ενδιαφέρονται για ανάλογη «ρευστοποίηση» και για συνεργασία με κοινωνικά απαξιωμένα πλέον στελέχη της «Φρουράς Τσίπρα», αφού «την προδοσία πολλοί αγάπησαν, αλλά τους προδότες ουδείς». Ποιος θα εμπιστευτεί όσους πραξικοπηματικά, αντικαταστατικά και παράνομα έκαναν μομφή στον πρόσφατα και πανηγυρικά εκλεγμένο Πρόεδρό τους και ισχυρίζονται ότι «τον καθαίρεσαν» και «θα κάνουν τα πάντα για να μην επιστρέψει»!
- Η αδιαφορία του Αλέξη Τσίπρα για το κόμμα «που τον ανάγκασε να παραιτηθεί» και του στέρησε την αίγλη που διέθετε, το μένος του ενάντια στον νέο Πρόεδρο και στα δεκάδες χιλιάδες μέλη που τον υποστηρίζουν και αποδείχτηκε ότι «δεν είναι του χεριού του» όπως νόμισε, ίσως ερμηνεύονται από άκρατο εγωϊσμό, αλαζονεία και μανία εκδίκησης για ότι και για όσους εμποδίζουν ένα rebranding, μια εντυπωσιακή επιστροφή του ως κεντροαριστερός «με την περιστρεφόμενη σκηνή»!
- Θυμάμαι πως αποχαιρέτησε ο Αλέξης Τσίπρας τον Στέφανο Κασσελάκη, όταν αυτός τον επισκέφτηκε στο γραφείο του στη Βουλή: χαιρέκακα, με ένα ακαθόριστο χαμόγελο του είπε «τουλάχιστον δεν θα πλήξουμε»! Ήταν ο προάγγελος αυτών που ζούμε; Μηχανορραφίες, ραδιουργίες, συνωμοσίες, πραξικοπήματα, συκοφάντηση και υπονόμευση… Θυμίζω την αποστροφή του Στέφανου: «αν θέλεις έλα να αναλάβεις πάλι το κόμμα – εγώ θα σε στηρίξω. Αν όχι πάψε να με υπονομεύεις!»
- Όσο για τους «χρήσιμους ηλίθιους», τα στελέχη που συμμετέχουν σε εσωκομματικά πραξικοπήματα και ξημεροβραδιάζονται στα «βοθροκάναλα» συκοφαντώντας τον Πρόεδρό τους, τους συντρόφους και το κόμμα τους, ίσως να μην μπορούν αλλοιώς: «είναι η φύση τους τέτοια»! Άλλωστε έζησαν σε προστατευτικά κομματικά περιβάλλοντα και ελπίζουν σε ανάλογες προοπτικές της προδοσίας τους.
- Ο Στέφανος Κασσελάκης και πάνω από 100.000 νέα μέλη που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμά του και τον υποστηρίζουν σθεναρά, μαζί με την κοινωνική δύναμη 600.000 πολιτών που ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ στις ευρωεκλογές, απέδειξαν ότι «θέλουν και μπορούν να νικήσουν τον Μητσοτάκη» – ήδη το 41% της ΝΔ έγινε 28%! Μετά από τις 5 διαδοχικές ήττες του ΣΥΡΙΖΑ (2019, 2023) υπό την ηγεσία Τσίπρα! Να υπενθυμίσω το «ουκ εά με καθεύδειν το του Μιλτιάδου τρόπαιον»;
Κώστας Α. Μαρκάκης
Ηλεκ/γος – Μηχ/γος Μηχανικός
Μέλος της Ο.Μ. Βριλησσίων
