Αυτό που χαρακτήρισε τις εκλογές, ειδικά στο β’ γύρο, και στην περιφέρεια Πελοποννήσου, όπως και στο σύνολο των περιφερειών και των δήμων, είναι η μεγάλη αποχή, αποτέλεσμα σε μεγάλο βαθμό της απογοήτευσης, της απόστασης πλατιών λαϊκών στρωμάτων από το πολιτικό σύστημα, αλλά και του τρόπου που η κυβέρνηση με τη συμβολή των ΜΜΕ επέβαλαν την πιο βουβή προεκλογική περίοδο που έχει υπάρξει, χωρίς αντιπαράθεση για τα επίδικα που αφορούν τις ίδιες τις ζωές μας. Δεν καθόλου είναι αμελητέα και μια ορισμένη φθορά και αποδοκιμασία της πολιτικής της κυβέρνησης που εκφράστηκε και μέσω της αποχής.
Απ’ τις περιφέρειες που οδηγήθηκαν σε β’ γύρο εκλογών, η μόνη Περιφέρεια που υπερίσχυσε ο στηριζόμενος από τη ΝΔ υποψήφιος ήταν η Πελοπόννησος. Η υποψηφιότητα Πτωχού έλαβε τεράστια υποστήριξη από την κυβέρνηση και με την πανκινητοποίηση του κομματικού μηχανισμού κατάφερε να κερδίσει τις εκλογές. Μια διόλου τυχαία επιλογή, από το περιβάλλον Σαμαρά, τεχνοκράτης, επιχειρηματίας, πλήρως ευθυγραμμισμένος με τις επιλογές της κυβέρνησης και έτοιμος να προωθήσει απρόσκοπτα τα μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα.
Η επιλογή Τατούλη δεν μπόρεσε να εκφράσει κάτι διαφορετικό παρά τις όποιες σχετικές εξαγγελίες. Αποτελούσε ουσιαστικά ένα «ξαναζεσταμένο φαγητό» με τα δείγματα γραφής του να είναι συγκεκριμένα: προώθηση συμφερόντων ημετέρων, μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων και πλήρη εφαρμογή των επιταγών του κεντρικού κράτους σε τοπικό επίπεδο.
Δεν μπόρεσαν σε καμία περίπτωση να πείσουν τα κομματικά κατεβάσματα των Μάκαρη και Κουτσούλη, με αποτέλεσμα να κινηθούν σε χαμηλά ποσοστά. Οι συγκεκριμένοι αναμένεται να κινηθούν προφανώς και σε λογική συναινετικής αντιπολίτευσης όπως έγινε από τους εκπροσώπους ΣΥΡΙΖΑ – ΠΑΣΟΚ στο απερχόμενο ΠΕ.ΣΥ.
Οι δυνάμεις της Λαϊκής Συσπείρωσης αυξήθηκαν, ως αποτέλεσμα των υπαρκτών και ισχυρών τάσεων αριστερής διαμαρτυρίας, παρότι πολιτικά δεν κινείται σε μια πολιτική ανατροπής των πολιτικών του κεφαλαίου και της Ε.Ε. στο επίπεδο του τοπικού κράτους και συνολικά.
Η κυβέρνηση φρόντισε με τον αντιδημοκρατικό και ληστρικό νόμο Βορίδη, θέτοντας το αυθαίρετο όριο του 3% να περιορίσει την εκπροσώπηση μικρότερων πολιτικών δυνάμεων.
Παρά την μη συμμετοχή μας στις τελευταίες περιφερειακές εκλογές, θέτουμε ένα σαφή στόχο για την επόμενη πενταετία: να συμβάλλουμε στη μαζική λαϊκή αντιπολίτευση που θα βάλει φρένο στις καταστροφικές πολιτικές τους.
Ως Ανταρσία στο Μωριά – Συμπόρευση για την Ανατροπή θα συνεχίσουμε την παρέμβασή μας για τη συγκρότηση ανατρεπτικού κινήματος που θα διεκδικεί και θα επιβάλλει κατακτήσεις. Θα εξακολουθήσουμε να συμβάλλουμε σε κάθε κίνημα στην Πελοπόννησο και στην οργάνωση των αγώνων έξω από το περιφερειακό συμβούλιο, οι οποίοι αποτελούν και την ελπίδα μας για να αποτρέψουμε τα καταστροφικά σχέδια σε βάρος του λαού και του περιβάλλοντος και για να διεκδικήσουμε όσα έχουμε ανάγκη για ζωή με αξιοπρέπεια.
“ΑΝΤΑΡΣΙΑ ΣΤΟ ΜΩΡΙΑ – Συμπόρευση για την Ανατροπή”
