ΚΙ ΑΥΤΟΣ ΠΕΤΑΕΙ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΤΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΙΑΤΡΕΙΟ!
Ακλόνητη (ήταν και) παραμένει η αντίθεσή μου στην παραχώρηση του (δημοσίου κτηρίου) του παλιού νοσοκομείου στο Δήμο Καλαμάτας και της χρηματοδότησής του στη συνέχεια, ώστε να μετατραπεί σε (νέο) Δημαρχείο. Κι αυτό, γιατί πολύ απλά, το κράτος τη στιγμή που πληρώνει χιλιάδες ευρώ για τη στέγαση υπηρεσιών του (ΔΟΥ, Δασαρχείο, Αστυνομικές Υπηρεσίες, Υπηρεσία Συγκοινωνιών, Αποκεντρωμένη Περιφερειακή Διοίκηση, κ.λ.π.), και οι πολίτες επωμίζονται όλο και μεγαλύτερα φορολογικά βάρη, προσφέρει στο Δήμο Καλαμάτας τα υπάρχοντά του. Ο Δήμος που διαθέτει δεκάδες ακίνητα, όπου στέγαζε τις υπηρεσίες του, εκτός ελαχίστων περιπτώσεων, χωρίς δηλαδή να έχει ανάγκες, του παραχωρούν κτήριο και χρηματοδοτούν (και) από τον κρατικό κορβανά την ανακατασκευή του, για να αποκτήσει ο δήμαρχος πολυτελή γραφείο.
Τόσο απλά είναι τα πράγματα που αντικατοπτρίζουν τον παραλογισμό με τον οποίον «σκέπτονται» και δρουν (διαχρονικά) οι κυβερνήσεις. Αντί να φροντίσουν, την περίοδο μάλιστα που αναγκάζουν τους πολίτες να σφίξουν το ζουνάρι, να κάνουν οικονομία αξιοποιώντας την περιουσία τους, τη «χαρίζουν» στο Δήμο, πληρώνοντας από την άλλη χιλιάδες ευρώ το μήνα, για να στεγάσουν τις αποκεντρωμένες -στη Μεσσηνία εν προκειμένω- κρατικές υπηρεσίες.
Στο όλο θέμα, υπάρχει μια ακόμα σημαντική παράμετρος: Παραχωρώντας τα περιουσιακά του στοιχεία και εκχωρώντας τα δικαιώματά του το κράτος, δίνει στο Δήμο τη δυνατότητα, το δικαίωμα, να αποφασίζει αυτός σε ποιους και υπό ποιες συνθήκες θα προσφέρει στέγη, σε κτήρια που στο κάτω κάτω δεν του ανήκει η ιδιοκτησία τους.
Ακόμα και αν εισχωρήσω στην άποψη κάποιων που διαφωνούν με τις απόψεις μου και δεχτούμε ότι καλώς παραχωρήθηκε το παλιό νοσοκομείο στο Δήμο για στέγαση των υπηρεσιών του, γιατί να του παραχωρηθούν και τα άλλα κτήρια για να τα κουμαντάρει ο Δήμος;
Γιατί αν τα πράγματα δεν ήταν έτσι, δεν θα έστελνε τελεσίγραφο στο Κοινωνικό Ιατρείο (διαβάστε εδώ) ζητώντας του να εκκενώσει το κτήριο της παλιάς νοσηλευτικής σχολής, το οποίο αφού ανακατασκευαστεί θα στεγάσει τις υπηρεσίες της ΔΕΥΑΚ. Αλήθεια, πόσο θα ωφεληθούν οι πελάτες της ΔΕΥΑΚ από το κέρδος μεταστέγασης που θα έχει η Δημοτική αυτή επιχείρηση, μη καταβάλλοντας ενοίκια; Θα μου πείτε, όσο όφελος είχαν και μετά τις μνημονιακές ρυθμίσεις, με τις οποίες μειώθηκε σημαντικά το κόστος μισθολογίου και έβαλε στα ταμεία της η ΔΕΥΑΚ περισσότερα από ένα εκατομμύριο ευρώ το χρόνο, αν θυμάμαι καλά.
Γιατί, αν τα πράγματα δεν ήταν έτσι, δεν θα πέταγε ο Δήμος στο δρόμο το Κοινωνικό Ιατρείο που προσφέρει τεράστιο έργο, δωρεάν πρωτοβάθμια υγειονομική περίθαλψη σε ανασφάλιστους και σε όσους έχουν χαμηλό εισόδημα. Δεν είναι ανάγκη να μιλήσουμε για το έργο του Κοινωνικού Ιατρείου και την αλληλεγγύη που χαρακτήρισε τους γιατρούς και το άλλο προσωπικό που το στελεχώνει. Ότι και να πούμε είναι λίγο και θα αδικήσουμε το έργο που προσφέρεται όλο αυτό το διάστημα από το Κοινωνικό Ιατρείο (δείτε εδώ) στους αναξιοπαθούντες ανασφάλιστους και με χαμηλό εισόδημα συμπολίτες μας.
Ε, αυτό το εργαλείο αλληλεγγύης, το κοινωνικό Ιατρείο, ο Δήμαρχος, τηρώντας το 5ετές χρονοδιάγραμμα παραχώρησης στέγης, που στην ουσία δεν είναι δική του, δεν ανήκει στο Δήμο, το πετάει στο δρόμο, χωρίς καμία απολύτως ευκαμψία. Χωρίς μια παράταση, χωρίς να βρεθεί μια αξιόπιστη εναλλακτική λύση για τη στέγαση του κοινωνικού ιατρείου.
Ας καμαρώνουν λοιπόν οι τελευταίες (τουλάχιστον) κυβερνήσεις, για τα έργα τους και στο συγκεκριμένο θέμα. Εύγε τους και επίσης συγχαρητήρια και στο Δήμαρχο για το χειρισμό του σε αυτό το ευαίσθητο θέμα για την πόλη. Εκτός και συμπεριφέρεται έτσι, γιατί το κοινωνικό ιατρείο δεν είναι υποχείριό του, δεν του «ανήκει». Γιατί ακούω και αυτό!
Γ. Ξ.
