«Η ευθύνη μου απέναντι στην Κυβέρνηση που στήριξα και στηρίζω και στον Πρωθυπουργό και στο κόμμα μου το ΣΥΡΙΖΑ, είναι να πω, ένα μεγάλο ΟΧΙ. Σε αυτή την κατάπτυστη συμφωνία, προϊόν ενός άθλιου εκβιασμού των οικονομικών δολοφόνων της ευρωζώνης». Αυτό τόνισε ο Θανάσης Πετράκος κατά την ομιλία στην κοινή συνεδρίαση των Διαρκών Επιτροπών Οικονομικών Υποθέσεων, Κοινωνικών Υποθέσεων, Δημοσίας Διοίκησης, Δημοσίας Τάξης Και Δικαιοσύνης και Παραγωγής και Εμπορίου της Βουλής, σήμερα Τετάρτη (15 Ιουλίου 2015), στην συζήτηση και επεξεργασία του σ/ν «Επείγουσες Ρυθμίσεις για τη διαπραγμάτευση και σύναψη συμφωνίας με τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Στήριξης (Ε.Μ.Σ.) και πρόσθεσε «Δεν δέχομαι, λοιπόν, να συμπράξω και να γίνει ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. χλεύη αυτών που οδήγησαν την χώρα στα μνημόνια, αυτών που οδήγησαν στην οικονομική και κοινωνική καταστροφή το λαό με τις μνημονιακές πολιτικές».
Ο κ. Πετράκος σημείωσε ακόμα ότι «είχα τονίσει έγκαιρα εγώ και άλλοι συνάδελφοί στην κοινοβουλευτική μας ομάδα, ότι δεν μπορεί να πηγαίνουμε με αφέλεια στις διαπραγματεύσεις και ότι έπρεπε να είχαμε και δεύτερο πλάνο εάν μας εκβιάσουν και μας βάλουν το μαχαίρι στο λαιμό. Δυστυχώς, το επιτελείο που επεξεργαζόταν το πρόγραμμά του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., αρνήθηκε κάθε τέτοια σκέψη», ενώ υποστήριξε ότι «Το “:όχι”, λοιπόν, είναι, πράξη ευθύνης και προοπτικής, ώστε να μην γιγαντωθεί η “Χρυσή Αυγή” στην Ελλάδα».
Συγκεκριμένα, ο κ. Πετράκος, ο οποίος είναι και Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ είπε μεταξύ άλλων:
«Κύριε Πρόεδρε, κύριοι Υπουργοί. Αγαπητοί Υπουργοί. Από το 1972 που εντάχθηκα στην Αριστερά, δεν έχω μάθει να υποδύομαι ρόλους, αλλά να πράττω, αυτό που κατά τη γνώμη μου υπαγορεύει η ευθύνη μου απέναντι στον ελληνικό λαό και ιδιαίτερα, απέναντι στα λαϊκά στρώματα και τη νεολαία. Αυτό που υπαγορεύει η συνείδησή μου και οι αρχές μου.
Η ευθύνη μου απέναντι στην Κυβέρνηση που στήριξα και στηρίζω και στον Πρωθυπουργό και στο κόμμα μου το ΣΥΡΙΖΑ, είναι να πω, ένα μεγάλο ΟΧΙ. Σε αυτή την κατάπτυστη συμφωνία, προϊόν ενός άθλιου εκβιασμού των οικονομικών δολοφόνων της ευρωζώνης.
Καταλαβαίνω απολύτως τον εκβιασμό που υπέστη ο Πρωθυπουργός και ο Ευκλείδης Τσακαλώτος, αλλά, έχω υποχρέωση απέναντι σε αυτούς που πρέπει να εκπροσωπεί η Αριστερά και κυρίως στη νεολαία, θα επαναλάβω ότι η ευθύνη σήμερα όλων των Βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ, είναι να πούμε ΟΧΙ. Δεν αποδεχόμαστε αυτόν τον εκβιασμό. Γιατί, μόνο με το ΟΧΙ υπερασπιζόμαστε τα συμφέροντα των λαϊκών τάξεων, των ανέργων και της νεολαίας.
Το ΟΧΙ δεν είναι κτύπημα στην Κυβέρνηση. Είναι ενίσχυση και άνοιγμα προοπτικής και για την Κυβέρνηση και για το ΣΥΡΙΖΑ. Το ΟΧΙ είναι η πράξη που δεν δικαιώνει αυτούς που επί πέντε χρόνια επέβαλαν τα μνημόνια και εφάρμοζαν τις μνημονιακές πολιτικές που οδήγησαν σε 1,5 εκατομμύρια ανέργους και τα 2,5 εκατομμύρια φτωχούς.
Το ΟΧΙ της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, δίνει ελπίδα στον λαό, ότι μπορεί η Κυβέρνηση και ο Πρωθυπουργός να αναγκάστηκαν κάτω από τον άθλιο εκβιασμό να αποδεχτούν αυτή τη μεγάλη ήττα και την απόπειρα πραξικοπήματος που έγινε, αλλά, δεν δέχονται οι Βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ και ο ΣΥΡΙΖΑ, να στείλουνε λάθος μήνυμα στον ελληνικό λαό. Το λάθος μήνυμα, κατά τη δική μου γνώμη, είναι ότι εάν αποδεχτούμε τον εκβιασμό τότε σημαίνει ότι αναγνωρίζουμε ότι οι λαοί δεν μπορούν να τα βάλουν με τους ισχυρούς, τους εκβιαστές και τους δυνάστες.
Οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές της λιτότητας των ιδιωτικοποιήσεων, της αποδιάρθρωσης των εργασιακών σχέσεων και της διάλυσης του ασφαλιστικού είναι μονόδρομος. Δεν δέχομαι λοιπόν να στείλω λάθος μήνυμα, ότι αυτά είναι μονόδρομος για τους εργαζόμενους και ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος.
Μπορεί η Βουλή και όλοι οι Βουλευτές να πούμε ότι δεν δεχόμαστε τον εκβιασμό. Είναι καθήκον μας να καλέσουμε τον λαό να στηρίξει τη ρήξη με αυτούς που επιδιώκουν να καταργήσουν τη δημοκρατία, τη λαϊκή κυριαρχία και τη μετατροπή της χώρας μας σε μόνιμη αποικίας χρέους.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αυτά τα μέτρα που προβλέπει αυτή η εκβιαστική συμφωνία που μας επεβλήθη, που επεβλήθη στον Πρωθυπουργό, είναι σχεδόν βέβαιο ότι οδηγούν τη χώρα μας σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα σε χρεοκοπία, αλλά τότε η δημόσια περιουσία θα ανήκει σε αυτό το Ταμείο και τότε καμία αυτόνομη πορεία της χώρας δεν θα μπορείς να στηρίξεις. Δεν δέχομαι, λοιπόν, να συμπράξω και να γίνει ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. χλεύη αυτών που οδήγησαν την χώρα στα μνημόνια, αυτών που οδήγησαν στην οικονομική και κοινωνική καταστροφή το λαό με τις μνημονιακές πολιτικές.
Είχα τονίσει έγκαιρα εγώ και άλλοι συνάδελφοί στην κοινοβουλευτική μας ομάδα, ότι δεν μπορεί να πηγαίνουμε με αφέλεια στις διαπραγματεύσεις και ότι έπρεπε να είχαμε και δεύτερο πλάνο εάν μας εκβιάσουν και μας βάλουν το μαχαίρι στο λαιμό. Δυστυχώς, το επιτελείο που επεξεργαζόταν το πρόγραμμά του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., αρνήθηκε κάθε τέτοια σκέψη.
Επομένως, δεν έχουμε όλοι την ίδια ευθύνη.
Το είπα, όπως το είπαν και άλλοι συνάδελφοί μετά την Συμφωνία της 20ης Φεβρουαρίου και επιμείναμε. Όμως, φωνή βοώντος εν τη ερήμω. Υπήρξε μια επιμονή σε μια πορεία, που οδηγούσε σε πάση θυσία συμφωνία, πάση θυσία στο ευρώ. Όμως, αυτή η πορεία, οδήγησε σε αυτή την ταπεινωτική συμφωνία.
Το “όχι”, λοιπόν, είναι, πράξη ευθύνης και προοπτικής, ώστε να μην γιγαντωθεί η “Χρυσή Αυγή” στην Ελλάδα».
