Του ΣΤΑΜΑΤΗ ΜΠΕΧΡΑΚΗ
Δημοτικού Συμβούλου Καλαμάτας
Oι τελετές των επετείων των καταστρεπτικών σεισμών της Καλαμάτας, που έγινε στις 13 και 15 Σεπτεμβρίου του 1986, δεν πρέπει να περιορίζονται σε απόδοση τιμών στα θύματα των σεισμών, αλλά να αποτελούν αφορμή για συζήτηση σε ειδική συνεδρίαση φορέων με την αιγίδα του δημοτικού συμβουλίου. Ο σκοπός της ειδικής συνεδρίασης αυτής θα είναι ο περιοδικός έλεγχος των καταρτισμένων προτάσεων πρόληψης καταστροφών στο σχεδιασμό των υποδομών των μαζικών εκδηλώσεων των πολιτών την ακόμα παραπέρα της αποτελεσματικότερη σχεδίαση αντιμετώπισης των έκτακτων καταστάσεων των επιπτώσεων, που ενδεχομένως να υπάρχουν.
Την ενημέρωση των δημοτών με στόχο την καλλιέργεια της ισχυρής δυναμικής, συλλογικής προσπάθειας που θα χρειαστεί να καταβληθεί κάποια χρονική στιγμή από όλους μας. Η ετήσια ημερίδα θα αποτελεί αφορμή για ενσωμάτωση στους σχεδιασμούς, συνεχών, περισσότερο εξειδικευμένων προτάσεων ή επικαιροποιήσεων, με νέα δεδομένα τεχνικών εξελίξεων, είτε εντοπισμού ασαφών χειρισμών στον τρόπο και ασάφειες στο είδος εμπλοκής, του κάθε υπόχρεου φυσικού προσώπου ή αρμόδιου φορέα.
Το ερώτημα που πρέπει να βασανίζει κάθε δημοτικό συμβούλιο με έναν απολογιστικό τρόπο, είναι αν οι σχεδιασμοί της πολιτικής προστασίας θεωρούνται αναπτυξιακοί ή όχι, αν ενσωματώνονται στην καθημερινότητα και τις υποδομές της πόλης και του δήμου ευρύτερα. Αρνητικό παράδειγμα αποτελεί ο χειρισμός της δημοτικής αρχής 2010-2014 για τον περιορισμό της πλατείας Ελευθερίας στην κεντρική πόλη.
Η κατάσταση, οι ενδεχόμενοι κίνδυνοι και η ποιότητα των προβλημάτων έχουν αλλάξει προς το σοβαρότερο. Η κλιματική αλλαγή πρέπει να αντιμετωπιστεί με μακροχρόνιο σχεδιασμό, για να έχει και αναπτυξιακό χαρακτήρα. Η προστασία του Ταϋγέτου αφορά τη βιωσιμότητα της πόλης, η διαχείριση των νερών, επιφανειακών και υπογείων αφορά την αειφορία, αφορά το τι θα αντιμετωπίζει στο μέλλον κάθε κάτοικος αυτού του τόπου και αν παραγόμενος πλούτος από τον αγροτικό τομέα ή του τουρισμού της περιοχής θα μπορεί να υπάρξει και μελλοντικά. Η δορυφορική γεωργία με συνεχή αποθηκευόμενα δεδομένα μπορεί να επικουρεί αποφάσεις που αφορούν στο σχεδιασμό της πολιτικής προστασίας.
Η κατάρρευση παράκτιων τμημάτων σε Αλμυρό και Βέργα στέλνουν τα πρώτα μηνύματα ότι απειλούνται οι πρώτες οικίες και επιχειρήσεις τουριστικού ενδιαφέροντος χωρίς να υπάρχει ένα σχέδιο διαχείρισης του παράκτιου μετώπου με σποραδικά και ασύνδετα έργα σε αυτό .
Η διαχείριση των υπογειοποιημένων ρεμάτων της πόλης και η αντιμετώπιση των πλημμυρικών κινδύνων από τα ποτάμια της περιοχής που υπάρχουν στο δήμο μας, δεν μπορεί να γίνει ενιαία αν δεν ελέγχεται η κατάσταση με αυτόματο τρόπο τηλεμετρήσεων από ένα ειδικό για αυτό τον σκοπό γραφείο. Υπάρχουν και άλλες απειλές που δεν έχουν μελετηθεί επαρκώς, όπως η αλλαγή χρήσεων γης, το πόσο ασφαλείς είναι οι πόροι ύδρευσης και μεταφοράς πόσιμου νερού ,επιδημίες στο φυτικό και ζωικό κεφάλαιο, κίνδυνοι στη βιοποικιλότητα.
Όλα τα παραπάνω πρέπει να οδηγούν όλους μας και υπηρεσιακούς παράγοντες, να μπούμε σιγά σιγά σε νέα φάση, στην αντίληψη και στην πολιτική της Ανθεκτικής Πόλης. Μιας κοινότητας με υψηλό δείκτη κοινωνικότητας και αλληλέγγυας αντίληψης, που μπορεί να απορροφήσει το πρόβλημα που θα παρουσιαστεί ξαφνικά, με το να δώσει την δυνατότητα επαναφοράς άμεσα σε λειτουργία ορισμένων υποστηρικτικών δράσεων και υπηρεσιών της τοπικής κοινωνίας.
Υπάρχουν επίσης, σοβαρά ανησυχητικά θέματα για τα οποία πρέπει να ενημερωθούν οι πολίτες για το αν γίνονται καλά ή όχι αλλά και να οικοδομείται συναντίληψη για τα θέματα. Ενδεικτικά:
– Το 2013 έγινε ο τελευταίος πρωτοβάθμιος έλεγχος στατικής συμπεριφοράς στα δημόσια κτήρια από τον ΟΑΣΠ. Δεν υπάρχει ενημέρωση για το αν κάποια δημόσια κτίρια έχουν κριθεί ότι χρειάζονται δευτεροβάθμιο έλεγχο ή αν ζητήθηκε.
– Υπάρχουν σχολεία με παράνομα τροποποιημένο αριθμό σχολικών αιθουσών ή τροποποιημένων χρήσεων αιθουσών.
– Ενώ έχουν ζητηθεί εκθέσεις από το γραφείο πολιτικής προστασίας, μόνο λίγα σχολεία έχουν απαντήσει. Υπάρχει νομοθετικό κενό, που θα έπρεπε να υποχρεώνει να απαντήσουν σε ένα εύλογο χρονικό διάστημα. Οι τεχνικές υπηρεσίες των δήμων πρέπει να έχουν την ευθύνη για τον έλεγχο τέτοιου είδους παραβάσεων με ετήσιες τεχνικές εκθέσεις.
– Υπάρχουν ετοιμόρροπα διατηρητέα, διάσπαρτα, κτίρια, ουσιαστικά χωρίς μέριμνα για την άρση της επικινδυνότητας. Στις παρελάσεις δεκάδες άνθρωποι κάθονται κάτω από μαρκίζες ορισμένων από αυτά.
– Οι πεζοδρομήσεις σε στενούς δρόμους με πλατάνια στη μέση και τραπεζοκαθίσματα στις άκρες, δεν είναι καλή πρακτική και πρέπει να αποφεύγεται από τους μελετητές.
– Οι τσιμεντένιες μπάλες στα πεζοδρόμια δεν εμποδίζουν τα πυροσβεστικά οχήματα εμποδίζουν όμως τα ασθενοφόρα.
– Ο κίνδυνος της πλημμύρισης του Νέδοντα είναι ανοιχτό θέμα.
– Ο ηλεκτρολογικός / μηχανολογικός εξοπλισμός στο ρέμα Μουτελάκι (αποστραγγιστική τάφρος) (βλ. πλημμύρες 2013) είναι απαρχαιωμένος, ενώ το φράγμα στον Πάμισο δεν είναι λειτουργικό για το σκοπό του.
– Τεχνικές υποδομές: δεν υπάρχουν καταγραφικά ροής, ορμητικότητας και στάθμης σε σημαντικά ποτάμια και ρέματα. Δεν υπάρχουν δορυφορικά τηλέφωνα μεταξύ βασικών κτιρίων διοίκησης υπηρεσιών, δεν έχει ενταχτεί στην τοπική ΕΡΑ εφεδρικός πομπός, στο μηχανισμό πληροφόρησης έκτακτων καταστάσεων.
– Δεν γίνεται εμπλουτισμός του υδροφόρου ορίζοντα στην πόλη, μέσω του πράσινου και δεν υπάρχουν προδιαγραφές στα έργα διευκόλυνσης της απορρόφησης των βροχών στο αστικό περιβάλλον που είναι εκτεταμένο και πριν τη θάλασσα, ήταν ένας ρόλος που είχε η περιοχή με φυσικό τρόπο.
Ας ουσιαστικοποιήσουμε λοιπόν την ημέρα της επετείου των σεισμών και κάθε χρόνο να εμβαθύνουμε στον αναγκαίο σχεδιασμό για την ανθεκτικότητα του δήμου μας!
Ας επαναλάβουμε ακόμα μια φορά την πρότασή μας να τιμήσουμε τον πολεοδόμο Γρηγόρη Διαμαντόπουλο, με μία προτομή στην πλατεία Ελευθερίας συμβολικά στην καρδιά της πόλης για την εργασία τουκαι την αφοσίωση του στον άνθρωπο καιμέσω αυτού να καλλιεργήσουμε την ανάγκη, για τον δίκαιο οικολογικό και ανθρωποκεντρικό πολεοδομικό σχεδιασμό.
Μαζί φυσικά με τα αγάλματα των αγαπημένων ηρώων του 1821, την ανάδειξη του ρόλου της πόλης μας τότε στην συγκρότηση του ελληνικού κράτους και την ανάμνηση πολεμικών κατορθωμάτων πρέπει να καλλιεργούμε την αγάπη για τις τέχνες τις επιστήμες, την εργασία, την ανθρωποκεντρική πολεοδομία, την κοινωνική προσφορά, την ιατρική, την εκπαίδευση, τη βιωσιμότητα και ανθεκτικότητα των πόλεων μας ή μήπως δεν πρέπει;
