Κύριε Διευθυντά,
Στις τοπικές εφημερίδες της 8ης Νοεμβρίου 2018, διάβασα (δυστυχώς αρκετά αργά το βράδυ, ώστε να μην είναι δυνατόν να παρευρεθώ στην συνεδρίαση) για την σχεδιαζόμενη ανάπλαση της οδού Αναγνωσταρά, που θα συζητείτο την ίδια μέρα στο Δημοτικό Συμβούλιο.
Δεν έχω αντίρρηση, κατ’ αρχήν, για την σχεδιαζόμενη ανάπλαση, όταν μάλιστα στην τεχνική έκθεση αναφέρεται «…θα δημιουργήσει και τέτοιες δράσεις, που στο τέλος θα αποβούν προς όφελος του φυσικού και οικιστικού περιβάλλοντος, βελτιώνοντας έτσι το μικροκλίμα της περιοχής παρέμβασης, με την ενσωμάτωση βιοκλιματικών χαρακτηριστικών…). Το ότι αυτό δεν επετεύχθη στο «τηγάνι» της κεντρικής πλατείας, δεν είναι λόγος να μην αισιοδοξούμε…
Στο ρεπορτάζ δεν αναφέρεται αν υπάρχει κάποια μέριμνα, για το που θα σταθμεύουν τα αυτοκίνητα τους οι μόνιμοι κάτοικοι της περιοχής (αρκετά πυκνοκατοικημένης). Απεναντίας τονίζεται η «έξωση των αυτοκινήτων» και τα «μεγαλύτερα πεζοδρόμια χωρίς θέσεις πάρκινγκ».
Είναι αναφαίρετο δικαίωμα μιας Δημοτικής Αρχής να προχωρά σε κινήσεις, που πιστεύει ότι θα αναβαθμίσουν περιοχές, έστω και αν αυτές γίνονται αποσπασματικά και όχι σαν μέρος ενός γενικότερου σχεδιασμού. Όμως είναι υποχρέωση της, να φροντίζει για την εύρυθμη λειτουργία της πόλης και την εξυπηρέτηση των κατοίκων της.
Ερωτάται, συνεπώς, ευθέως η Δημοτική αρχή για τον σχεδιασμό της, που θα έχουν δυνατότητα να σταθμεύουν τα αυτοκίνητα τους οι μόνιμοι κάτοικοι της περιοχής. Όταν μάλιστα έχουν σχεδιασθεί πεζοδρομήσεις των γειτονικών οδών. Προς άρση πιθανών παρεξηγήσεων, δεν απαιτώ να έχω την δυνατότητα να παρκάρω κάτω από το σπίτι μου, αλλά σε λογική απόσταση από αυτό.
Τα προβλήματα που δημιουργούν αυτές οι αποσπασματικές παρεμβάσεις, αποδεικνύουν την ορθότητα της επιμονής της Δημοτικής παράταξης «Ανθρώπινη και Όμορφη Πόλη», που είχα την τιμή να είμαι εκλεγμένος σύμβουλος της, για μια συνολική μελέτη του κυκλοφοριακού της πόλης και ιδίως του κέντρου. Να θυμίσω δε, ότι η πρόταση για δημιουργία υπόγειου πάρκινγκ στην κεντρική πλατεία, είχε θεωρηθεί υπερβολική και ανέφικτη. Όμως όλοι καταλαβαίνουν, ότι θα έλυνε για δεκαετίες καυτά προβλήματα της πόλης. Υπερίσχυσε η λογική του «όπως όπως μια νέα πλατεία, που θα φέρει μαρμάρινη πλάκα με το όνομα μας και το σιντριβάνι μας».
Φιλικά,
Παναγιώτης Γ. Παπαμικρούλης
κάτοικος Αναγνωσταρά 10
