Του ΝΙΚΟΥ ΓΟΝΤΙΚΑ
Επικεφαλής της “Λαϊκής Συσπείρωσης”
στο Περιφερειακό Συμβούλιο Πελοποννήσου
Δεν πρόλαβε να στεγνώσει το μελάνι από την ανακοίνωση της ΑΛΦΑ-ΜΠΑΝΚ ότι εγκρίθηκε το δάνειο 86 εκατομμύρια ευρώ στην ΤΕΡΝΑ για την κατασκευή των σκουπιδοεργοστασίων και των ΧΥΤΥ για τη διαχείριση των απορριμμάτων στη Πελοπόννησο, που προβλέπει η γνωστή ΣΔΙΤ, ήρθε και η καύση των απορριμμάτων για την παραγωγή ενέργειας.
Σύμφωνα και με την ανακοίνωση της τράπεζας, που είναι ο χρηματοοικονομικός σύμβουλος της ΤΕΡΝΑ, οι δόσεις του δανείου, θα πληρώνονται από τα ανταποδοτικά τέλη που πληρώνουν τα πλατιά λαϊκά στρώματα στους Δήμους της Πελοποννήσου.
Αν λοιπόν στα 86 εκατομμύρια ευρώ δάνειο, που θα πληρώνει ο κοσμάκης, προσθέσουμε και τα 68 εκατομμύρια ευρώ επιδότηση από το ΕΣΠΑ ή το ΠΔΕ προκύπτει ότι, η ΤΕΡΝΑ δεν θα διαθέσει ευρώ για την κατασκευή των εγκαταστάσεων. Θα εισπράττει μόνο από τα λαϊκά στρώματα 80,5€ τον τόνο στη πόρτα της ΤΕΡΝΑ, συν τα μεταφορικά, συν το ΦΠΑ, συν τις ρήτρες ποσότητας, συν τις ρήτρες ποιότητας, συν τα πανωπροίκια που προβλέπονται στο παράρτημα έξι της ΣΔΙΤ με τους μηχανισμούς πληρωμών και τους αντίστοιχους αλγόριθμους συν τα έσοδα από την πρώτη ύλη για την καύση για την παραγωγή ενέργειας.
Με τις τελευταίες διαρροές από το Υπουργείο Περιβάλλοντος, έρχονται και τα τέσσερα εργοστάσια καύσης σκουπιδιών (ένα από αυτά στη Πελοπόννησο, προφανώς στη Μεγαλόπολη). Καύση δευτερογενών καυσίμων (SRF/RDF) αλλά και του υπολείμματος που προκύπτουν από τις μονάδες διαχείρισης απορριμμάτων.
Επειδή είναι πολλά τα λεφτά και μεγάλα τα συμφέροντα (πάνω από 800 εκατομμύρια ευρώ επενδύσεις), έχουν εκδηλώσει ενδιαφέρων όλοι οι μεγάλοι όμιλοι που δραστηριοποιούνται στην ενέργεια, μεταξύ αυτών και η ΤΕΡΝΑ.
Για όλα αυτά είχε προϊδεάσει το περασμένο καλοκαίρι στην Ημερίδα της Περιφερειακής Ένωσης Δήμων στη Τρίπολη ο Γενικός Γραμματέας για τα απορρίμματα κος Γραφάκος, που πρότεινε στο Δήμαρχο Μεγαλόπολης το εργοστάσιο για την καύση απορριμμάτων να γίνει στη Μεγαλόπολη.
Όλα αυτά βεβαίως προβλέπονται και από τον Εθνικό Σχεδιασμό για την Διαχείριση των Αποβλήτων και τον προηγούμενο που εκπόνησε ο ΣΥΡΙΖΑ και τον τωρινό που έχει τη σφραγίδα της ΝΔ.
Αποκαλύπτεται περίτρανα ότι τα περί πράσινου έργου, πράσινης και αειφόρου ανάπτυξης και άλλα τέτοια είναι «πράσινα άλογα». Αποδεικνύεται ότι ΣΔΙΤ σημαίνει να πληρώνει ο λαός μια φορά για την κατασκευή των εγκαταστάσεων, δεύτερη φορά για τη διαχείριση, τρίτη με τα πανωπροίκια, για να έχει σίγουρη κι εγγυημένη κερδοφορία ο καπιταλιστής που έχει αναλάβει τη δουλειά. Το ίδιο άλλωστε ισχύει και με τους αυτοκινητόδρομους, το Μορέα στη Πελοπόννησο.
Τώρα που αποκαλύπτεται ότι, η ΤΕΡΝΑ δε βάζει ευρώ για την κατασκευή των σκουπιδοεργοστασίων, ότι σχεδιάζουν και την καύση σκουπιδιών για την παραγωγή ενέργειας, γιατί σιωπούν όλοι τους; Και αυτοί που πριν ένα μήνα ένοιωθαν δικαιωμένοι, περήφανοι και συγκινημένοι (παράταξη Τατούλη) αλλά και αυτοί που ήταν κουμπωμένοι (παράταξη Νίκα).
Γιατί είναι ένοχοι.
Έβαλαν όλοι τους πλάτη, σε όλα τα επίπεδα δέκα χρόνια τώρα. Γιατί είναι κεντρικές επιλογές του κεφαλαίου της ΕΕ και πιστά τις υπηρέτησαν όλες οι κυβερνήσεις και οι δυνάμεις της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ στους Δήμους και την Περιφέρεια.
Δεν μπορεί να θολώσουν αυτά τα ξεκάθαρα δεδομένα, ούτε οι διάφοροι οικολόγοι και οικολογούντες, ούτε αριστεροί και αριστερούληδες (πχ της ΛΑΕ του Λαφαζάνη) ή δικηγόροι και δικολάβοι που αμείβονται πλουσιοπάροχα για να αθωώνουν την ΕΕ, τους καπιταλιστές που δήθεν παρανομούν. Οι νόμοι τους, οι μηχανισμοί τους είναι για να προστατεύουν την ανταγωνιστικότητα δηλαδή την κερδοφορία των ομίλων.
Για να έχει αποτέλεσμα ο αγώνας έστω και τώρα στο και πέντε, για να τους παρεμποδίσουμε, να τους δυσκολέψουμε, να τους καθυστερήσουμε είναι ανάγκη στην προμετωπίδα του αγώνα να βάλουμε τις αιτίες, τους υπαίτιους, να βάλουμε την προοπτική, ανατροπής αυτής της πολιτικής.
Μόνο τότε, αν φύγει από την μέση η επιχειρηματική δραστηριότητα, το καπιταλιστικό κέρδος και η διαχείριση των απορριμμάτων γίνεται από ενιαίο κρατικό φορέα, με πολιτικές μείωσης της παραγωγής απορριμμάτων, με διαλογή στη πηγή, ανακύκλωση, κομποστοποίηση και ταφή του υπολείμματος σε ΧΥΤΥ, που με ευθύνη του κράτους και με επιστημονικά κριτήρια θα γίνεται η χωροθέτησή τους. Μόνο τότε μπορεί να γίνεται φιλολαϊκή διαχείριση, με σεβασμό στο περιβάλλον, στα δικαιώματα των εργαζομένων στο κλάδο, στην τσέπη και στην υγεία των λαϊκών στρωμάτων.
