Το σύστημα που ανέδειξε και ανέβασε τον κ. Μητσοτάκη στην εξουσία βλέπει τα σχέδιά του για μια δεύτερη πρωθυπουργία του αρχηγού της Ν.Δ. να ξεθωριάζουν και πασχίζει με κάθε τρόπο να έχει έτοιμο τον εναλλακτικό δρόμο.
Του Γιάννη Ανδρουλιδάκη*
Η χώρα διανύει μια μακρά προεκλογική περίοδο και τα κόμματα προετοιμάζονται για τις εκλογές του 2023. Οι εξελίξεις με το σκάνδαλο των υποκλοπών μπορεί ανά πάσα στιγμή, ωστόσο, να ανατρέψουν τους κυβερνητικούς σχεδιασμούς. Και ενώ μέχρι σήμερα ήταν δεδομένο ότι με το σύστημα της απλής αναλογικής, πιθανώς, θα σχηματιζόταν κυβέρνηση συνεργασίας είτε της Ν.Δ., είτε του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. με το ΠΑ.ΣΟ.Κ, ξαφνικά άρχισαν να διακινούνται σενάρια για τρίτη λύση με πρωθυπουργό άλλο πρόσωπο και όχι τον κ. Μητσοτάκη σε περίπτωση που η Ν.Δ. κερδίσει τις εκλογές.
Ποιοι είναι, όμως, εκείνοι που θέλουν να επιβάλουν μια τέτοια λύση και γιατί το κάνουν; Είναι προφανές ότι το σύστημα που ανέδειξε και ανέβασε τον κ. Μητσοτάκη στην εξουσία βλέπει τα σχέδιά του για μια δεύτερη πρωθυπουργία του αρχηγού της Ν.Δ. να ξεθωριάζουν και πασχίζει με κάθε τρόπο να έχει έτοιμο τον εναλλακτικό δρόμο. Το πολιτικό και οικονομικό κατεστημένο, εκδότες, ιδιοκτήτες καναλιών, διαπλεκόμενοι και καλοταϊσμένοι κονδυλοφόροι, δε θα θέσουν σε κίνδυνο σε καμιά περίπτωση τα προνόμια και τα συμφέροντα τους. Αντιλαμβάνονται, μετά και την παρέμβαση του κ. Καραμανλή στα Ανώγεια, ότι, μάλλον, πλησιάζει το πολιτικό τέλος του πρωθυπουργού. Παρακολουθούν ανήσυχοι τα διεθνή μέσα να τον σφυροκοπούν για την ποιότητα της δημοκρατίας που υπάρχει στη χώρα. Έτσι, δε θα διστάσουν να θυσιάσουν και τον κ. Μητσοτάκη, αν αυτό κριθεί αναγκαίο. Άλλωστε ήταν και παραμένει πιόνι και όμηρός τους.
Αυτό, όμως, ήταν λίγο-πολύ αναμενόμενο. Προκαλεί, εντούτοις, εντύπωση ότι το ΠΑ.ΣΟ.Κ. σιώπησε σε μια τέτοια προοπτική, αν και υπάρχει το σκάνδαλο των κοριών. Δείχνει έτσι ότι δεν την απορρίπτει. Βεβαίως όλο το προηγούμενο διάστημα ο κ. Ανδρουλάκης μετά την εκλογή του στην αρχηγία είχε δώσει δείγματα γραφής. Επιχείρησε να κρατήσει πολιτική ίσων αποστάσεων απέναντι στα δύο μεγάλα κόμματα, αλλά στην πραγματικότητα δεν ήταν λίγες οι φορές που ανοιγόκλεινε το μάτι στον κ. Μητσοτάκη μέχρι που αποδείχτηκε ότι τον παρακολουθούσε το παρακράτος που συγκυβερνούσε με τον πρωθυπουργό από το μέγαρο Μαξίμου. Και τότε χάλασε το προξενιό που τόσο μεθοδικά και με τόση προπαγάνδα έχτιζε το σύστημα του κ. Μητσοτάκη, οι μέντορες του κ. Ανδρουλάκη και το εκσυγχρονιστικό κομμάτι του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Μην ξεχνάμε, επίσης, ότι ένα μέρος των εκσυγχρονιστών κατέλαβε κυβερνητικές θέσεις, ένα άλλο ήταν στα πρόθυρα και ένα τρίτο με επικεφαλής την κ. Καϊλή και τον κ. Λοβέρδο βοηθούν ανοιχτά τον πρωθυπουργό να βγει από την περιδίνηση του τεράστιου σκανδάλου των υποκλοπών.
Θα περίμενε, όμως, κανείς μια διαφορετική αντίδραση μετά τις συνακροάσεις από το θύμα, τον κ. Ανδρουλάκη. Του δόθηκε η ευκαιρία να καθαρίσει το κόμμα του από στελέχη των οποίων η συμπεριφορά και οι δηλώσεις ήρθαν σε ευθεία αντίθεση με τις δικές του θέσεις. Δεν το έκανε φανερώνοντας έτσι αδυναμία στα πρώτα του βήματα ως αρχηγός του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Δεν εκμεταλλεύτηκε, επιπλέον, την ευνοϊκή περίσταση να αναθεωρήσει την πολιτική του και να ξαναβάλει το κίνημα στην ιστορική του κοίτη, δηλώνοντας με σαφήνεια ότι δε θα στηρίξει κυβέρνηση της Ν.Δ. μετά τις εκλογές με όποιο πρόσωπο κι αν προταθεί για πρωθυπουργός. Δεν το είπε, γιατί προφανώς δεν το αποκλείει. Συνεχίζει έτσι την τακτική των προκατόχων του και των ομογάλακτων εκσυγχρονιστών, με εξαίρεση την αείμνηστη Φώφη Γεννηματά, οι οποίοι οδήγησαν στη συρρίκνωση το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και το έκαναν ουρά και δεκανίκι της Ν.Δ.
Όλα αυτά συμβαίνουν τούτες τις μέρες που συμπληρώθηκαν 48 χρόνια από τη μέρα που ο Ανδρέας Παπανδρέου διάβασε την ιστορική διακήρυξη του ΠΑ.ΣΟ.Κ., στις 3 Σεπτεμβρίου του 1974. Ασφαλώς ο κ. Ανδρουλάκης θα κάνει πολλές αναφορές στον ιδρυτή του κόμματός του και στις αρχές που στηρίχτηκε το κίνημά του (Εθνική Ανεξαρτησία, Λαϊκή Κυριαρχία, Κοινωνική Απελευθέρωση, Δημοκρατία), όπως άλλωστε έκαναν και οι προηγούμενοι αρχηγοί. Στην ουσία, ωστόσο, με ποιο τρόπο τιμά τις βασικές καταστατικές αξίες του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και πώς το προφυλάσσει από την απαξίωση και τον πολιτικό εξευτελισμό;
* Ο Γιάννης Ανδρουλιδάκης είναι εκπαιδευτικός στο 1ο Γυμνάσιο Καλαμάτας
