Οι πολιτικές εξελίξεις το επόμενο διάστημα προβλέπονται πυκνές και απρόβλεπτες.
Όπως είναι γνωστό οι εσωκομματικές εκλογές που έγιναν στο ΠΑ.ΣΟ.Κ. ανέδειξαν πανηγυρικά πρόεδρο τον κ. Ανδρουλάκη. Κανείς βέβαια δεν αμφισβήτησε το αποτέλεσμα και κάθε καλοπροαίρετος πολίτης αναγνωρίζει ότι, σε σχέση με όσα συμβαίνουν στον ΣΥ.ΡΙΖ.Α., ο προεκλογικός αγώνας των υποψήφιων προέδρων έγινε σε πολύ καλό κλίμα, χωρίς ιδιαίτερες εντάσεις και προβλήματα. Η επόμενη μέρα στο ΠΑ.ΣΟ.Κ φαίνεται, ωστόσο, να μην είναι ίδια.
Ο κ. Ανδρουλάκης, αν και αναβαπτίστηκε πρόσφατα, δεν είναι παντοδύναμος, όπως θα ήταν αναμενόμενο. Ο ίδιος αποφάσισε να αξιοποιήσει κάποιους συνυποψήφιους του που κατέγραψαν υψηλά εκλογικά ποσοστά και άλλους με χαμηλές πτήσεις να τους αφήσει εκτός. Αυτό είναι, ίσως, και το πρώτο σοβαρό λάθος του στη νέα προεδρική του θητεία. Η αξιοποίηση των κ. κ. Γερουλάνου, Δούκα και της κ. Διαμαντοπούλου έχει πολλαπλές αναγνώσεις. Σύμφωνα με την πλευρά του προέδρου του ΠΑ.ΣΟ.Κ. στέλνει ένα δυνατό μήνυμα ενότητας. Από την άλλη βεβαίως με την κίνηση αυτή ο κ. Ανδρουλάκης τους καθιστά (κυρίως την κ. Διαμαντοπούλου και τον κ. Γερουλάνο και δευτερευόντως τον κ. Δούκα) συνυπεύθυνους σε περίπτωση που το ΠΑ.ΣΟ.Κ. δεν πετύχει τους στόχους που θα θέσει. Επιπλέον, κάποιοι άλλοι εκτιμούν ότι ο κ. Ανδρουλάκης βρίσκεται με αυτές τις επιλογές του εγκλωβισμένος σε μια ιδιότυπη κηδεμονία από συνυποψήφιους του με διαφορετικές στοχεύσεις και απόψεις. Σε κάθε περίπτωση μένει να δούμε ποια και πόσο σοβαρά προβλήματα θα δημιουργήσει η συνύπαρξη σε θέσεις κλειδιά των κορυφαίων αυτών στελεχών.
Ενδιαφέρον, επίσης, παρουσιάζουν και οι δημοσκοπήσεις που έγιναν μετά την επανεκλογή του κ. Ανδρουλάκη και φέρνουν το ΠΑ.ΣΟ.Κ. στη δεύτερη θέση με ανεβασμένα ποσοστά. Είναι απολύτως λογικό ψηφοφόροι του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., οι οποίοι προέρχονται από τη δεξαμενή του ΠΑ.ΣΟ.Κ., απογοητευμένοι από τις εξελίξεις στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης να ξαναγυρίζουν στην κοίτη τους. Αυτό το γεγονός από μόνο του δε σημαίνει πολλά πράγματα, δεν πρέπει να δημιουργεί κλίμα υπεραισιοδοξίας, ούτε να παρουσιάζουν διάφορα Μ.Μ.Ε. τον πρόεδρο του ΠΑ.ΣΟ.Κ έτοιμο να κυβερνήσει. Ούτε ο κ. Ανδρουλάκης είναι για την ώρα πρωθυπουργήσιμος, ούτε έχει τα χαρακτηριστικά του ηγέτη εκείνου που θα οδηγήσει αυτοδύναμο το κόμμα του στην εξουσία, ούτε το ΠΑ.ΣΟ.Κ. μπορεί να εκφράσει και να ενσωματώσει το μεγάλο μέρος της κοινωνικής αντιπολίτευσης που αρχίζει σιγά-σιγά να δημιουργείται. Γι’ αυτό εκεί στο ΠΑ.ΣΟ.Κ. καλό είναι να προσγειωθούν στην πραγματικότητα, να αφήσουν στην άκρη την ευφορία και να ξεκαβαλήσουν από το καλάμι των ψευδαισθήσεων.
Παρά τη συνεχή φθορά της κυβέρνησης είναι προφανές ότι ο κ. Μητσοτάκης δεν μπορεί να ηττηθεί από ένα μόνο κόμμα, αλλά χρειάζεται ένα πλατύ και μεγάλο κοινωνικό και πολιτικό μέτωπο ανάλογο με εκείνο της Γαλλίας, το οποίο θα τον αντιμετωπίσει με αξιώσεις. Κατά την προεκλογική περίοδο των υποψήφιων προέδρων του ΠΑ.ΣΟ.Κ., αραιά και πού είναι η αλήθεια, γινόταν αναφορές στην ανάγκη συνεργασίας στον προοδευτικό χώρο. Μετεκλογικά η σιωπή είναι απόλυτη. Ο πρόεδρος του ΠΑ.ΣΟ.Κ. μάλλον δεν επιθυμεί μια τέτοια προοπτική και δεν είναι στις επιδιώξεις του. Όμως οι κ.κ. Γερουλάνος και Δούκας ποια θέση παίρνουν; Θα προτιμήσει η ηγεσία του ΠΑ.ΣΟ.Κ. να συγκυβερνήσει και πάλι με τη Ν.Δ.; Είναι τυχαίο ότι η κ. Διαμαντοπούλου, η οποία για καιρό φλέρταρε με την κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη, ανέλαβε υπεύθυνη πολιτικού σχεδιασμού, μια θέση κρίσιμη και κομβική;
Οι πολιτικές εξελίξεις το επόμενο διάστημα προβλέπονται πυκνές και απρόβλεπτες. Όταν ξεκαθαρίσει το τοπίο στον ΣΥ.ΡΙΖ.Α., όταν το ΠΑ.ΣΟ.Κ. καταθέσει το πρόγραμμά του, όταν τελειώσει και το συνέδριο της Νέας Αριστεράς, όταν και αν αποφασίσει να ανοίξει τα χαρτιά του ο Τσίπρας, τότε, ίσως, να είμαστε σε θέση να κάνουμε ασφαλέστερες εκτιμήσεις. Πάντως το θέμα των συνεργασιών θα τίθεται όλο και περισσότερο, ολοένα και πιο επιτακτικά, όσο η κοινωνία υποφέρει από τις πολιτικές της Ν.Δ. Η στάση των κομμάτων στο κρίσιμο αυτό ζήτημα θα καθορίσει πολλά για το μέλλον τους και θα επιδράσει καταλυτικά στην πορεία που θα χαράξει η χώρα στην εσωτερική και την εξωτερική πολιτική.
* Ο Γιάννης Ανδρουλιδάκης είναι εκπαιδευτικός στο 1ο Γυμνάσιο Καλαμάτας
