Οι παρακολουθήσεις και οι τηλεφωνικές υποκλοπές στη χώρα μας έχουν πλούσια ιστορία, προδικτατορικά και μεταπολιτευτικά, και αποτελούν μια τεράστια πληγή για τη Δημοκρατία μας, η οποία κατά διαστήματα κακοφορμίζει. Οι τελευταίες εξελίξεις με τις υποθέσεις των κ.κ. Ανδρουλάκη και Κουκάκη απέδειξαν πολλά, αλλά κυρίως ένα: ότι το παρακράτος είναι εδώ και συγκυβερνά. Αυτό τουλάχιστον ομολόγησε ξεκάθαρα ο κ. Μητσοτάκης.
Γράφει ο Γιάννης Ανδρουλιδάκης*
Οι παρακολουθήσεις και οι τηλεφωνικές υποκλοπές στη χώρα μας έχουν πλούσια ιστορία, προδικτατορικά και μεταπολιτευτικά, και αποτελούν μια τεράστια πληγή για τη Δημοκρατία μας, η οποία κατά διαστήματα κακοφορμίζει. Να θυμηθούμε τη δράση της ΚΥΠ, του Θεοφάνη Τόμπρα, του κ. Μαυρίκη και άλλων πολλών και «σπουδαίων» ωτακουστών που μου διαφεύγουν. Οι τελευταίες εξελίξεις με τις υποθέσεις των κ.κ. Ανδρουλάκη και Κουκάκη απέδειξαν πολλά, αλλά κυρίως ένα: ότι το παρακράτος είναι εδώ και συγκυβερνά. Αυτό τουλάχιστον ομολόγησε ξεκάθαρα ο κ. Μητσοτάκης.
Η χθεσινή τηλεοπτική εμφάνισή του μόνο ως τραγική μπορεί να χαρακτηριστεί. Δεν είναι μόνο η γλώσσα του σώματος που έδειχνε ότι ψεύδεται ασύστολα. Τα παραγλωσσικά και εξωγλωσσικά χαρακτηριστικά που φανέρωναν ενοχή. Είναι κατά βάση αυτά που είπε και αυτά που απέκρυψε. Διότι στην προσπάθεια να σώσει το τομάρι του δήλωσε ότι είχε άγνοια ότι παρακολουθούσαν το τηλέφωνο του κ. Ανδρουλάκη. Ομολόγησε δηλαδή την ανικανότητά του. Παραδέχτηκε ξεκάθαρα ότι το λεγόμενο επιτελικό κράτος, που με τόσες τυμπανοκρουσίες είχε στηθεί, απέτυχε με κρότο. Θεωρεί, άραγε, ότι μπορεί να πιστέψει κάποιος πως το δεξί του χέρι, ο εξ απορρήτων του, ο ανιψιός του ο κ. Δημητριάδης και ο εκλεκτός του, ο διορισμένος αρχηγός της ΕΥΠ, ο κ. Κοντολέων, δρούσαν πίσω από την πλάτη του; Δηλαδή συγκυβερνούσε με παρακρατικούς και δεν είχε πάρει μυρωδιά. Αφού ο ίδιος παραδέχεται την αδυναμία του να ελέγξει τα του οίκου του, εκεί στο Μαξίμου, και την παταγώδη αποτυχία του, τότε γιατί παραμένει ακόμη πρωθυπουργός; Για να προσφέρει και άλλες υπηρεσίες στη Δημοκρατία και τη χώρα;
Ο κ. Μητσοτάκης χθες, αμήχανος και φοβισμένος, δεν είπε ούτε μισή αλήθεια. Δεν εξήγησε, για παράδειγμα, ποια είναι η αντεθνική στάση του κ. Ανδρουλάκη που τον κατέστησε στόχο επισύνδεσης, όπως βαφτίστηκαν οι τηλεφωνικές παρακολουθήσεις και οι κοριοί. Είναι δυνατόν ευρωβουλευτής κόμματος που κυβέρνησε για πολλά χρόνια αυτόν τον τόπο και υποψήφιος αρχηγός του ΠΑΣΟΚ να είναι ύποπτος για τη δράση του; Ο κ. Μητσοτάκης δεν μπορεί να πείσει ούτε τον πιο φανατικό οπαδό του κόμματός του ότι αυτός ήταν ο λόγος. Προφανώς παρακολουθούσαν τον κ. Ανδρουλάκη για γεγονότα που συνδέονται με την προσωπική του ζωή, για να τον έχουν δεμένο, όμηρο και να τον εκβιάσουν σε περίπτωση που δε δεχόταν να συγκυβερνήσει με τη ΝΔ. Η πολιτική αθλιότητα στο μεγαλείο της.
Μετά το διάγγελμα του κ. Μητσοτάκη δημιουργείται η βεβαιότητα ότι η ιστορία έχει μεγάλη ουρά και ότι θα σκάσουν και άλλες υποθέσεις. Ασφαλώς και δεν περιμέναμε από τον πρωθυπουργό να μας πει ονόματα και διευθύνσεις, να ομολογήσει αν παρακολουθούνταν, ας πούμε, ο κ. Τσίπρας, άλλοι πολιτικοί αρχηγοί, δημοσιογράφοι κ.λπ., με εισαγγελική άδεια ή χωρίς, ελάχιστη σημασία έχει πια. Αναμέναμε, όμως, παραδοχή της ευθύνης με γενναιότητα και την παραίτησή του.
Ο πρωθυπουργός φάνηκε πόσο επικίνδυνος είναι για τον τόπο. Όταν ανέβηκε στην εξουσία, είπε πολλά: ότι θα τελειώσει ο λαϊκισμός, η αδιαφάνεια, το ψέμα, οι αντιδημοκρατικές συμπεριφορές, τα σκάνδαλα και θα ενισχυθεί η ποιότητα της Δημοκρατίας μας. Χθες φανερώθηκε ότι, παρά το ύψος του, ήταν, είναι και θα παραμείνει ένας νάνος της πολιτικής. Χωρίς ίχνος αυτοκριτικής, δίχως ένα σημάδι μετάνοιας, προσπάθησε να διαχειριστεί τον στραπατσαρισμένο λουδοβικισμό του και να παραμείνει με κάθε κόστος στην εξουσία. Επιβεβαίωσε με τον πιο ηχηρό τρόπο τον εαυτό του. Αυτός είναι. Αλλά και το κόμμα της Ν.Δ. δεν άλλαξε. Φαίνεται ότι δεν μπορεί να ακολουθήσει διαδικασίες αυτοκάθαρσης, όπως οι συντηρητικοί στην Αγγλία. Η αντιπολίτευση, αξιωματική και μη, έχει τη μεγαλύτερη ευκαιρία να ξηλώσει το σάπιο σύστημα που έστησαν ιδιοκτήτες Μ.Μ.Ε., ολιγάρχες, διαπλεκόμενοι και που ανέβασε τον κ. Μητσοτάκη στην κυβέρνηση.
Έχει, τελικά, την πολιτική ωριμότητα να το κάνει;
*Εκπαιδευτικός στο 1ο Γυμνάσιο Καλαμάτας