Σήμερα στην Ελληνική Βουλή συζητείται το νομοσχέδιο για την δημόσια δευτεροβάθμια περίθαλψη, που δυστυχώς με τις ισχυρές πλειοψηφίες και τις επιζητούμενες πάντα αυτοδυναμίες θα ψηφιστεί και θα είναι Νόμος του Κράτους.
Ένα νομοσχέδιο που καταλύει τον δημόσιο χαρακτήρα του Εθνικού Συστήματος Υγείας. Ένα νομοσχέδιο στο οποίο η δωρεάν και ισότιμη πρόσβαση στην περίθαλψη και φροντίδα «πάει περίπατο» στο βωμό του κέρδους του μεγάλου κεφαλαίου των ιδιωτικών συμφερόντων στην Υγεία.
Τα τελευταία δέκα με δώδεκα χρόνια υπάρχουν πολλά προβλήματα στην λειτουργία των νοσοκομείων. Υποστελέχωση, περικοπές προϋπολογισμού, απλήρωτες εφημερίες, περικοπές μισθών, μετακινήσεις προσωπικού, μη αντικατάσταση του προσωπικού που βγαίνει σε συνταξιοδότηση, πειραματισμοί επί των πειραματισμών.
Αντί όμως να προταθεί ένα νομοσχέδιο που θα βελτιώνει την κατάσταση, έρχεται ένα νομοσχέδιο που «θάβει» το Δημόσιο Σύστημα Υγείας. Η ηγεσία του Υπουργείου Υγείας αρνείται να το αποσύρει και η κυβέρνηση προχωράει ουσιαστικά στην Ιδιωτικοποίηση του ΕΣΥ.
Ένα Εθνικό Σύστημα Υγείας που χτίστηκε με επίκεντρο τον άνθρωπο και τις ανάγκες του, ότι πιο προοδευτικό για εκείνη την εποχή. Σήμερα ένας λαός που το στήριξε και που χρόνια τώρα πληρώνει τους φόρους του για να καλύψει τις στοιχειώδεις συνταγματικά κατοχυρωμένες ανάγκες του, το βλέπει να διαλύεται.
Είναι πολλά τα θέματα που θίγονται με το νέο νομοσχέδιο. Με το πρόσχημα ότι σε απομακρυσμένες περιοχές αλλά και την περιφέρεια δεν υπάρχουν γιατροί προτείνει μια σειρά μέτρων που τους εξοντώνει αντί να τους δώσει κίνητρα για να στελεχώσουν αυτές τις δομές.
Με απλά λόγια με το νέο νομοσχέδιο ο γιατρός θα εργάζεται καθημερινά στην βάρδια του στο νοσοκομείο, θα κάνει τις εφημερίες που του αναλογούν (περίπου 8 μηνιαίως), θα κάνει τα απογευματινά του, στα απογευματινά ιατρεία μέσα στο νοσοκομείο, και θα εργάζεται και στο ιδιωτικό του ιατρείο ή σε ιδιωτική κλινική. Πότε θα τρώει πότε θα ζει, πότε θα κοιμάται και θα ξεκουράζεται, πότε θα ενημερώνεται σχετικά με ότι τον αφορά στην ειδικότητά του, πότε θα βλέπει την οικογένειά του; Πως θα αποδώσει στην εργασία του; Αλλά ποιος νοιάζεται!
Και όλα αυτά γιατί; Για να μην δοθούν αυξήσεις;
Αναφέρουμε όλα αυτά όχι γιατί υπερασπιζόμαστε τους γιατρούς αλλά γιατί θέλουμε ένα Εθνικό Σύστημα Υγείας δημόσιο, δυνατό και αποδοτικό και επειδή πιστεύουμε ότι όλο αυτό τελικά θα έχει αρνητικό αντίκτυπο στον ασθενή.
Τον ασθενή. Τι αντιμετώπιση θα έχει; Που θα βρει γιατρό και πότε; Σε ποια κατάσταση θα τον βρει; Θα μπορεί να καλύψει το κόστος της νοσηλείας και των εξετάσεων του;
Ακόμη θα δούμε να ανοίγουν διάφορα ιδιωτικά κέντρα που θα προσφέρουν περίθαλψη χρησιμοποιώντας τον ακριβό νοσοκομειακό εξοπλισμό και το εξειδικευμένο προσωπικό των δημόσιων νοσοκομείων. Εξοπλισμό που έχει αγοραστεί με χρήματα του ελληνικού λαού.
Όσο για τα κέρδη; Θα τα καρπώνονται ολίγοι και «άριστοι»!
Η αναποτελεσματικότητα του προτεινόμενου νομοσχεδίου στην βελτίωση της παροχής υπηρεσιών υγείας προς τους πολίτες, διαφαίνεται και από την καθολική αντίδραση όλων των φορέων των υγειονομικών δημοσίου και ιδιωτών.
Το πολυτιμότερο δημόσιο αγαθό η υγεία πλέον μετατρέπεται σε ταξική υπόθεση! Έχεις χρήματα θα ζήσεις, δεν έχεις θα πεθάνεις.
Μένει να αποδείξουμε σαν λαός ότι όλα αυτά τα χρόνια κάτι έχουμε μάθει!!!
“ΣΥΜΜΕΤΕΧΩ” ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ