Γράφει ο Γιώργος Δημητρούλιας
Εκδότης «το Αντίδοτο»,
τ. δημοτικός σύμβουλος Καλαμάτας
«Στὸν καφενὲ ἀπ᾿ ἔξω σὰν μπέης ξαπλωμένος,
τοῦ ἥλιου τὶς ἀκτῖνες ἀχόρταγα ρουφῶ,
καὶ στῶν ἐφημερίδων τὰ νέα βυθισμένος,
κανέναν δὲν κοιτάζω, κανέναν δὲν ψηφῶ.
Σὲ μία καρέκλα τὅνα ποδάρι μου τεντώνω,
τὸ ἄλλο σὲ μίαν ἄλλη, κι ὀλίγο παρεκεῖ
ἀφήνω τὸ καπέλο, καὶ ἀρχινῶ μὲ τόνο
τοὺς ὑπουργοὺς νὰ βρίζω καὶ τὴν πολιτική.
Ψυχή μου! τί λιακάδα! τί οὐρανὸς! τί φύσις !
ἀχνίζει ἐμπροστά μου ὁ καϊμακλῆς καφές,
κι ἐγὼ κατεμπνευσμένος γιὰ ὅλα φέρνω κρίσεις,
καὶ μόνος μου τὶς βρίσκω μεγάλες καὶ σοφές.
Βρίζω Ἐγγλέζους, Ρώσους, καὶ ὅποιους ἄλλους θέλω,
καὶ στρίβω τὸ μουστάκι μ᾿ ἀγέρωχο πολύ,
καὶ μέσα στὸ θυμό μου κατὰ διαόλου στέλλω
τὸν ἴδιον ἑαυτό μου, καὶ γίνομαι σκυλί.
Φέρνω τὸν νοῦν στὸν Διάκο καὶ εἰς τὸν Καραΐσκο,
κατενθουσιασμένος τὰ γένια μου μαδῶ,
τὸν Ἕλληνα εἰς ὅλα ἀνώτερο τὸν βρίσκω,
κι ἀπάνω στὴν καρέκλα χαρούμενος πηδῶ.
Τὴν φίλη μας Εὐρώπη μὲ πέντε φασκελώνω,
ἀπάνω στὸ τραπέζι τὸν γρόθο μου κτυπῶ…
Ἐχύθη ὁ καφές μου, τὰ ροῦχα μου λερώνω,
κι ὅσες βλαστήμιες ξέρω ἀρχίζω νὰ τὶς πῶ.
Στὸν καφετζῆ ξεσπάω… φωτιὰ κι ἐκεῖνος παίρνει.
Ἀμέσως ἄνω κάτω τοῦ κάνω τὸν μπουφέ,
τὸν βρίζω καὶ μὲ βρίζει, τὸν δέρνω καὶ μὲ δέρνει,
καὶ τέλος… δὲν πληρώνω δεκάρα τὸν καφέ».
Γεώργιος Σουρής (1853 – 1919)
Το 1780 άρχισε να χτίζεται η Μαριούπολη στην ανατολική ακτή της Αζοφικής θάλασσας από Έλληνες που έφυγαν από την Κριμαία για να γλυτώσουν τον μουσουλμανικό ζυγό. Εκεί εγκαταστάθηκαν με την άδεια και βοήθεια της τσαρίνας Αικατερίνης της β’ και όχι μόνο διέπρεψαν στο εμπόριο και την ναυτιλία, αλλά δημιούργησαν και μια αυτόνομη περιοχή στο κέντρο του Πριαζόβιε με την δική τους αυτοδιοίκηση που είχε Ελληνική Δούμα (Βουλή) στην Μαριούπολη με τα δεκάδες ελληνικά χωριά.
Ποιος να φανταστεί λοιπόν αφού γλύτωσαν από τα νύχια του Ισλάμ, του Στάλιν και των μπολσεβίκων αυτή η τρίτη ποιο συμπαγής ελληνική μειονότητα θα σφαγιαστεί on camera από τους μουσουλμάνους πραιτοριανούς τσετσένους του θαυμαστή του Στάλιν, Πούτιν, που υποστηρίζεται από τριών κατηγοριών ελλαδίτες που δουλεύουν συνειδητά ή ασυνείδητα για τα συμφέροντα της σλαβικής Ρωσίας.
Οι Μεσσιανικές Προεκτάσεις της Τρίτης Ρώμης.
Πρώτη από τους σλάβους ηγεμόνες που βαπτίσθηκε χριστιανή ήταν η βασίλισσα Όλγα, αλλά ο εγγονός της μέγας πρίγκιψ του Κιέβου Βολοντίμιρ, το 988, έπαιξε καθοριστικό ρόλο στο να βαπτιστεί όλος ο σλαβικός λαός. Παρόλα αυτά η σλαβονική και όχι η ελληνική ή λατινική γλώσσα υπήρξε το όχημα διάδοσης του χριστιανισμού στη Ρως. Παρότι η Εκκλησία του Κιέβου κοιτούσε προς την Πόλη, από την οποία κληρονόμησε το δόγμα, δεν κληρονόμησε μαζί και την κλασσική γραμματεία, την ελληνική φιλοσοφία ή την θεολογία των Πατέρων. Η σλαβονική παρέμεινε η επίσημη γλώσσα της Ρωσίας έως την εποχή του Μεγάλου Πέτρου (Ρομανόφ) και θεωρείται υπεύθυνη για τον πολιτιστικό αποκλεισμό των Ρώσων αφού η άγνοια της ελληνικής απέκοψε αυτούς από την μητέρα Εκκλησία της Κωνσταντινούπολης και την αρχαία γραμματεία, η οποία έφθασε σε αυτούς πολύ μετά, την εποχή του Διαφωτισμού.
Έτσι λοιπόν αυτό που κράτησαν γιατί τους ήταν και πιο οικείο ήταν ο μοναχικός σκοταδισμός της Παλαιολόγειας περιόδου που είναι και ο βασικός υπεύθυνος της πτώσης του Βυζαντίου. Σαν να μην έφτανε αυτό το 1439 μόλις ο αυτοκράτορας Μανουήλ Β’ Παλαιολόγος ζήτησε βοήθεια από τους Φράγκους, στην σύνοδο Φερράρας – Φλωρεντίας για να αντιμετωπίσει τους τούρκους, ο σλάβος ηγεμόνας Βασίλι ερμήνευσε την βοήθεια των Φράγκων σαν προδοσία και υποταγή στην Ρώμη και φυλάκισε τον Μητροπολίτη Ισίδωρο που είχε στείλει η Κωνσταντινούπολη.
Μετά την μεταφορά της Εκκλησιαστικής Αρχής από το Κίεβο στην Μόσχα καλλιεργήθηκε η αντίληψη ότι αφού απέτυχαν και η πρώτη Ρώμη και η Νέα Ρώμη (Κων/πολη), η Τρίτη Ρώμη είναι αυτή που ο Θεός έχει επιλέξει για να οδηγήσει την ανθρωπότητα στην Σωτηρία. Η «Αγία Ρως» ήταν ο νέος περιούσιος λαός μέρος του Θεϊκού σχεδίου για την ανθρωπότητα στον οποίο είχε μετατεθεί το βάρος που άλλοτε βάρυνε τους Ισραηλίτες, να διαδώσουν το μήνυμα του Θεού και να φωτίσουν τα έθνη. Αυτή η θεωρία της Τρίτης Ρώμης οδήγησε και στο Σχίσμα – ρασκόλ που έγινε επί Πατριαρχίας Νίκωνα, όταν προσπάθησε να εναρμονίσει τις ρωσικές λατρευτικές πρακτικές με τις ελληνικές. Αυτό όμως έγινε αισθητό σαν απόκλιση από την ρωσική παράδοση και αυτή η εισβολή ελληνικών συνηθειών θεωρούσαν ο σλάβοι ότι μόλυνε την ρωσική ορθοδοξία και αναιρούσε τον χριστιανικό χαρακτήρα του κράτους. Την ίδια εποχή μόλις η θέση του Πατριάρχη Νίκωνα χήρευσε το 1700 ο Τσάρος Πέτρος δεν κίνησε την διαδικασία διαδοχής αλλά την διοικούσε ένας γραφειοκράτης που ήταν όργανο του εκάστοτε Τσάρου ως το 1917 που έγινε η Επανάσταση. Κάτι ανάλογο που γίνεται και σήμερα με τον Πούτιν και τον πρώην πληροφοριοδότη της KGB Κύριλλο.
Και κάτι τελευταίο: από την περίοδο του 2000 περίπου που άρχισε η ρωσική προπαγάνδα στην Ελλάδα, υβρίζονταν όλοι οι Μητροπολίτες που συναινούσαν στο να δημιουργηθεί Αυτοκέφαλη Ορθόδοξη Ουκρανική Εκκλησία με την δικαιολογία ότι αυτό ήταν υπόθεση του Πατριαρχείου Μόσχας. Ουδέν ψευδέστερον και εξηγούμαι. Το 1685 ο Μέγας Πέτρος ζήτησε με επιστολή του στον Οικουμενικό Πατριάρχη Διονύσιο Δ’, να μεταβιβάσει την Μητρόπολη Κιέβου στην δικαιοδοσία του Πατριαρχείου Μόσχας. Απαντώντας ο Διονύσιος έδωσε το δικαίωμα στον Πατριάρχη Μόσχας να χειροτονεί τον Μητροπολίτη Κιέβου, αλλά κατέστησε σαφές ότι το Πατριαρχείο δεν αποποιείται την δικαιοδοσία του επί της Μητροπόλεως Κιέβου και δεν μεταβίβαζε αυτή στο Πατριαρχείο Μόσχας.
Οι «Άγιοι Πατέρες» της κονόμας!
Έτσι περίπου δυο δεκαετίες πριν οι Ρώσοι ξεκίνησαν στην Ελλάδα έναν «υβριδικό πόλεμο» που ένας από τους σκοπούς του είναι ο προσεταιρισμός Μητροπολιτών της ελλαδικής Εκκλησίας και ηγουμένων του Αγίου Όρους. Φαίνεται μπροστά στον Μαμωνά κάποιοι από τους «Άγιους Πατέρες» ξέχασαν τα ρωσικά σχέδια εποικισμού και διεθνοποίησης του Άθωνος, την αρπαγή του Πατριαρχείου Αντιοχείας και τα προβλήματα που μας προξένησε στους Αγίους Τόπους η «Αυτοκρατορική Ορθόδοξη Παλαιστινιακή Εταιρεία» που έφτιαξε η Ρωσία και συνεχίζει σήμερα, αλλά και την Βουλγαρική Εξαρχία που ενθάρρυνε η Ρωσία με τον εκβουλγαρισμό ελληνικών πληθυσμών, και άρχισαν τα σούρτα – φέρτα με λείψανα και λοιπά άγια είδη που έχουν κάποιες Μητροπόλεις και Μονές του Αγίου Όρους, όταν ένας Ρώσος πρώην καγκεμπίτης τους έκανε τα απαραίτητα κονέ. Οι κάτοικοι της Κέρκυρας γράφουν σε επιστολή τους ότι η Μητρόπολή τους έχει μετατραπεί σε μια «προσοδοφόρα ντίσνεϋλαντ» για τους Ρώσους πιστούς και αν κάποιος ιεράρχης τους πάρει χαμπάρι και αντισταθεί είναι διατεθειμένοι οι Ρώσοι να χρησιμοποιήσουν κάθε όπλο, όπως έκαναν στην Αλεξανδρούπολη που ήθελαν να κάνουν ρωσικό ναό αλλά ο Μητροπολίτης Άνθιμος αντιστάθηκε με αποτέλεσμα να εξοργισθούν και να βάλουν τον παλαιό αρχιμανδρίτη που ήταν καταδικασμένος για σεξουαλική παρενόχληση να μαζέψει υπογραφές για την ίδρυση σχισματικής παλαιοημερολογίτικης εκκλησίας.
Οι «μπουκωμένοι» ρωσόπληκτοι και οι «χρήσιμοι ηλίθιοι»!
Εσχάτως έχουν λυσσάξει να μας πείσουν ότι για την ρωσοφιλία φταίνε οι αρνητές των εμβολίων, οι ψεκασμένοι δηλαδή, που είναι και ακροδεξιοί. Έλα όμως που περισσότερες ρωσικές χορηγίες από αυτές που έχει πάρει η Μονή του Αγίου Παντελεήμονα που είναι Ρωσική, έχει πάρει η Μονή Βατοπεδίου του Εφραίμ (τον οποίο συνάντησε ο Πούτιν) που παρήλαυνε όλη η κυβέρνηση της καθώς πρέπει δεξιάς του Κώστα Καραμανλή του νεότερου. Για τους τηλεπωλητές τι να πούμε; Ο ένας έγινε γενικός αρχηγός της ΝΔ και ο άλλος ο παλαιοπασόκος είναι πολιτικός λαγός του Μητσοτάκη για να μην υπάρξει γνήσια εθνικιστική κοινοβουλευτική εκπροσώπηση. Υπάρχουν και μερικά πολιτικά νούμερα που το παίζουν πολιτικοί παράγοντες της ακροδεξιάς και άλλοι άκαπνοι απόστρατοι «αναλυτές» που περιμένουν μπας και τους λυπηθεί η ρωσική πρεσβεία και τους ρίξει κανά φραγκάκι να λαδώσει το άντερό τους.
Α ρε Αλέξη, ποιους είχες μαζέψει!
Δυστυχώς στην Ελλάδα δεν έγινε καμμιά σοβαρή συζήτηση για τα αίτια κατάρρευσης της ΕΣΣΔ και επειδή οι αριστερές ιδέες ηγεμονεύουν σε αυτόν τον τόπο σειρά δεκαετιών, βλέπουμε σε όλο το πολιτικό φάσμα μια ταύτιση ιδεών. Αδυνατούν να καταλάβουν για ποιο λόγο οι Ουκρανοί ταυτίζουν τους Ρώσους με τον κομμουνισμό, γιατί δεν μπορούν να κατανοήσουν ότι η αυτοκρατορική ιδέα ήταν πάντα παρούσα ασχέτως πολιτικής έκφρασης. Έτσι η αποναζιστικοποίηση που ζητούν είναι ένας τριτοκοσμικός αντι-δυτικισμός μαζί με τον ιμπεριαλισμό του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. Ακόμα δεν κατανοούν τον μεγάλο λιμό όταν δέκα εκατομμύρια Ουκρανοί πέθαναν από πείνα το 1932 – 34 με την βίαιη κολεκτιβοποίηση του Στάλιν όταν μετά από λίγα χρόνια όλοι μαζί τον υμνούσαν για την νίκη του στον 2ο παγκόσμιο πόλεμο.
Αποτέλεσμα όλων αυτών ήταν ο Λαφαζάνης μαζί με στελέχη της «Λαϊκής Ενότητας» να παραβρεθούν στα εγκαίνια της επίσημης αντιπροσωπείας της Λαϊκής Δημοκρατίας του Ντονέτσκ στην Αθήνα. Να κάνουν ειδική εκδήλωση στο κτήριο Γκίνη στο Πολυτεχνείο, η Λαϊκή Ενότητα, το Νέο Αριστερό Ρεύμα και η Κόκκινη Γραμμή, προς τιμήν της και για τον αντιφασιστικό αγώνα των αυτονομιστών. Ο Λαφαζάνης χαρακτήριζε το 2018 τις απελάσεις των Ρώσων πρακτόρων που έκαναν προπαγάνδα υπέρ της Ρωσίας στην Ελλάδα «μείζον εθνικό έγκλημα για τα εθνικά μας συμφέροντα και την ασφάλεια της χώρας».
Το 2013 ο Νίκος Κοτζιάς υποδέχεται στο πανεπιστήμιο Πειραιώς και φωτογραφίζεται μαζί του, τον ευρασιανιστή Ντούγκιν, που μερικοί υποστηρίζουν ότι είναι άτυπος σύμβουλος του Πούτιν, ο οποίος έχει δηλώσει από την σκλαβωμένη Κερύνεια: «Με τα νέα δεδομένα, η Κίνα και η Ρωσία διαδραματίζουν πιο δογματικό ρόλο. Ο ρόλος της Τουρκίας σε αυτή την μεταμόρφωση είναι πολύ σημαντικός για την παγκόσμια τάξη και την Ανατολική Μεσόγειο. Πιστεύω ότι η ύπαρξη της Τουρκικής Δημοκρατίας Βόρειας Κύπρου στην Ανατολική Μεσόγειο γίνεται ισχυρότερη με την υποστήριξη της Τουρκίας. Ο αγώνας ανεξαρτησίας της ΤΔΒΚ είναι η αξιοπρέπεια της Ανατολικής Μεσογείου».
Αυτά τα λίγα, για όλους, για την οικονομία του χώρου.
