Περπάτησα και εγώ τα βήματα της Περιφέρειας Πελοποννήσου από την εποχή της ΝΔ κιόλας…
Θετικό ήταν το βήμα της θεσμοθέτησης της αιρετής Περιφέρειας. Μπορεί στα αλήθεια να είναι ο εν δυνάμει μοχλός ανάπτυξης, ιδίως σε μια χώρα που ανήκει στην Ευρώπη. Γιατί η Ευρώπη, τουλάχιστον, μέχρι σήμερα πίστεψε και επένδυσε με επιτυχίες και αποτυχίες στην Ευρώπη των Περιφερειών.
Αναμφίβολα, βρισκόμαστε ήδη στην προεκλογική περίοδο εν όψει των αυτοδιοικητικών εκλογών του 2019. Παρατηρούμε ήδη δειλά – δειλά την φροντίδα των κομμάτων για την δημιουργία των κομματικών χαρακωμάτων ή των συνεργασιών (ανάλογα με το τι συμφέρει κάθε φορά). Πάντως, ένα είναι βέβαιο, ότι ο κύβος ερρίφθη και όσοι πιστοί προσέλθετε.
Στα καθ’ ημάς τώρα…
Η προεκλογική περίοδος θα είναι άραγε μια περίοδος ουσιαστικής συζήτησης για την ανάπτυξη στην Πελοπόννησο;
Θα συζητήσουμε ΝΑΙ ή ΟΧΙ τα κατά και τα υπέρ της ενοποίησης της Πελοποννήσου σε μια Περιφέρεια;
Θα καταλήξουμε, επιτέλους, στους βασικότερους τομείς που για την Πελοπόννησο είναι ο τουρισμός, η αγροτική καλλιέργεια, με βασιλιά το λάδι κλπ, έτσι ώστε, μέσα στα πλαίσια των αρμοδιοτήτων της ή Περιφέρεια να τα προωθήσει, όσο γίνεται καλύτερα;
Γιατί ας μην ξεχνάμε πως στην περιοχή μας οι δείκτες ανεργίας και αποβιομηχάνισης είναι από τους πιο υψηλούς.
Αυτά νομίζω ότι είναι τα πιο ουσιώδη και χρήσιμα για συζήτηση αυτή την περίοδο. Δηάδή πώς θα έχουμε μια πιο αποτελεσματική αιρετή Περιφερειακή Αυτοδιοίκηση, που επιτέλους θα προσπαθήσει να βελτιώσει τους παραπάνω δείκτες και την ανάπτυξη της Πελοποννήσου…
Το κυνήγι των μαγισσών και των διάφορων “αστέρων”, νομίζω έπεται…
Μπάμπης Βακαλόπουλος
