Γιατί απορούμε, και πέφτουμε από τα σύννεφα με τη δολοφονία στο πλοίο; Στις πρόσφατες εκλογές ένα μεγάλο μέρος της ελληνικής κοινωνίας επιβράβευσε με τη ψήφο του (41%} τους υπεύθυνους για τους σχεδόν 40 χιλιάδες νεκρούς της πανδημίας, τους υπεύθυνους για τη δολοφονία 57 νέων ανθρώπων στα Τέμπη, για τους νεκρούς από εργατικά ατυχήματα (ένας νεκρός κάθε 3-4ημερες) λόγω έλλειψης μέτρων προστασίας από την εργοδοσία, για τους νεκρούς από την ανυπαρξία στην πράξη του ΕΚΑΒ, τους υπεύθυνους για το θάνατο της φύσης από τις πυρκαγιές, γιατί δεν υπάρχει συνειδητά κανένα σχέδιο πρόληψης και αντιπυρικης προστασίας από τη κυβέρνηση.
Η ανοχή, η αδιαφορία, ο εθισμός στο θάνατο και η εν τέλει επιβράβευση των υπευθύνων για όλα τα παραπάνω, δείχνει ότι σε ένα μεγάλο μέρος της ελληνικής κοινωνίας, έχει εισχωρήσει η φασιστική νοοτροπία, όπως και στις πολιτικές που εφαρμόζονται, η όποια νοοτροπία οδηγεί και σε τέτοιες δολοφονικές πράξεις όπως αυτή στο πλοίο. Φασισμός είναι η απαξίωση του ανθρώπου και της ανθρώπινης ζωής. Αυτή η απαξίωση δεν είναι η κανονικότητα που μας έχουν επιβάλλει τα τελευταία δέκα και πλέον χρόνια με τις πολιτικές που εφαρμόζονται από τις κυβερνήσεις και την Ε.Ε; Φασισμός σημαίνει θάνατος φυσικός και μη. Τα χειρότερα είναι μπροστά μας αν συνεχίσουμε να αδιαφορούμε για τη ζοφερή πραγματικότητα, που μας έχουν επιβάλλει να ζούμε, για τις αιτίες που την έχουν προκαλέσει, και δεν αλλάξουμε τρόπο πολιτικής σκέψης και συμπεριφοράς.
Η βαρβαρότητα και οι πόλεμοι που ζούμε τα τελευταία χρόνια είναι αποτέλεσμα της σήψης του καπιταλιστικού συστήματος. Δεν έχει τίποτα πλέον να δώσει στη κοινωνία. Ελπίδα δεν υπάρχει; Προφανώς και υπάρχει ελπίδα. Βρίσκεται στο κομμάτι του λαού που αντιστέκεται, που δίνει τη μάχη οργανωμένα μέσα από τα σωματεία του και καταργεί στη πράξη αντεργατικούς νόμους, σώζει τα λαϊκά σπίτια από τα κοράκια των τραπεζών, που παλεύει με αυτοθυσία να σώσει, ότι έχει απομείνει στο φυσικό περιβάλλον, εκεί όπου το καπιταλιστικό κράτος αδιαφορεί συνειδητά να το προστατεύσει.
Ελπίδα και μέλλον για την κοινωνία υπάρχει. Υπάρχει με τον αγώνα, μεσα από το οργανωμένο ταξικό κίνημα, και το μέλλον είναι ο σοσιαλισμός.
Θάνος Βασιλόπουλος
Συνταξιούχος γιατρός του ΕΣΥ
