Σήμερα, ίσως να έχουμε ξεχάσει ποιοι επικαλέστηκαν την ανάγκη για πρόοδο και ευημερία στο σύγχρονο μεταπολιτευτικό ελληνικό κράτος. Ενδεχομένως να ξεχάσαμε ποιοι ήταν και τι πρέσβευαν οι άνθρωποι αυτοί. Οι άνθρωποι αυτοί ήταν επί το πλείστων ακαδημαϊκοί πολύ υψηλού επιπέδου με διεθνή αναγνώριση. Με εκτεταμένη γνώση της Οικονομικής επιστήμης (κυρίως μακροοικονομικά) και με εξωκομματικό προφίλ. Δεν ήταν άνθρωποι του κομματικού σωλήνα, ήταν άνθρωποι της κοινωνίας και για την κοινωνία. Για τους λόγους αυτούς, αξίζει να αναρωτηθούμε ποιος εκλεγμένος πολιτικός εκπρόσωπος στη Μεσσηνιακή πρωτεύουσα πληροί σήμερα αυτές τις προδιαγραφές; Υπάρχει έστω και ένας; Δεν είναι απορίας άξιο, λοιπόν, που ο νυν πρωθυπουργός επισκέφθηκε τις μονάδες παραγωγής γλυκοπατάτας κατά την πρόσφατη επίσκεψή του στο νομό Μεσσηνίας. Αυτό έχει επιλέξει πολιτικά ο Μεσσηνιακός λαός.
Αξίζει να σημειωθεί ότι ακόμα και σύγχρονοι ακαδημαϊκοί οι οποίοι εμπλέκονται σήμερα ενεργά στην ελληνική πολιτική σκηνή, δεν καινοτομούν πολιτικά. Ακολουθούν τα πεπραγμένα και τις ιδέες των προγενέστερων ικανών πολιτικών του χώρου στον οποίο ανήκουν ή παρασύρονται από ιδεολογικές μειοψηφίες, όντας κοινωνικά αποκομμένοι. Τους τελευταίους μήνες έχω εγγραφεί σε όλα τα βασικά πολιτικά κόμματα της χώρας μας ως μέλος, για να μπορώ βλέπω τις ενημερώσεις, τις σκέψεις, τις ιδέες και την πολιτική δυναμική των ανερχόμενων στελεχών τους. Μπορώ να πω ότι υπάρχουν εστίες προοδευτικής πορείας (όχι στον κεντρώο χώρο), αλλά συνολικά σε κανέναν πολιτικό χώρο ή σχηματισμό δεν εκφράζεται μια κρίσιμη μάζα αναζωογονητικού ιδεαλισμού. Δεν παρατηρώ καμία νέα σχολή πολιτικής σκέψης στην ελληνική επικράτεια, παρά μόνο ανακύκλωση ιδεών του 1980, του τύπου «έξω το ΝΑΤΟ», του τύπου «κάτω η πλουτοκρατία», του τύπου «το καλό του τόπου», του τύπου «η κακή δεξιά», και άλλα θλιβερά, με εξαίρεση τους τομείς της ψηφιακής αναβάθμισης και της ενεργειακής ολοκλήρωσης στη χώρας μας.
Δυστυχώς, ακόμα και σήμερα, στελέχη της αυτοδιοίκησης που αυτο-προσδιορίζονται πολιτικά στον κεντρώο χώρο προσπαθούν απεγνωσμένα να διορίσουν συγγενικά τους πρόσωπα σε φορείς του ευρύτερου δημοσίου με παρεμβάσεις δεξιάς επιρροής, ή να εξυπηρετήσουν πολιτικά και ευρύτερα σωματεία στα οποία είναι ενεργά και έμμισθα μέλη, επίσης με επίκληση σε δεξιές-ακροδεξιές επιρροές. Δυστυχώς οι πολιτικοί χώροι ανταλλάσσουν τις παθογένειές τους. Μια εκφρασμένη παρακμή περασμένων δεκαετιών. Ωστόσο, πέραν αυτού, το οποίο χαρακτηρίζεται ως χρόνια πολιτική παθογένεια, το μείζον για τη Μεσσηνία σήμερα είναι ότι η Αστική Δεξιά δεν εκπροσωπείται πολιτικά. Αυτό είναι ένα βασικό πρόβλημα. Οι επιχειρήσεις και οι επιχειρηματίες στον τουρισμό, στην εστίαση και στο λιανεμπόριο δεν εκπροσωπούνται πολιτικά. Το ότι ο νυν πρωθυπουργός κ. Κυριάκος Μητσοτάκης επέλεξε στην πρόσφατη επίσκεψή του να εστιάσει στις γλυκοπατάτες της Μεσσηνίας στο δυτικό μέτωπο του Νομού Μεσσηνίας κάτι σημαίνει. Σημαίνει ότι η πολιτική ψήφος εμπιστοσύνης της αστικής δεξιάς στην Μεσσηνιακή πρωτεύουσα, δεν διαθέτει το απαιτούμενο ειδικό βάρος, λόγω της απουσίας ισχυρής εκπροσώπησης. Αυτό ακριβώς σημαίνει. Δεν αναγνωρίζεται, δηλαδή, από την επίσημη Νέα Δημοκρατία ειδικό πολιτικό βάρος στο Νομό Μεσσηνίας. Αυτό είναι μια καλή ευκαιρία για την αστική δεξιά να θέσει πολιτικές προτεραιότητες και να ορίσει με πολιτική και οικονομική σοβαρότητα τους εκπροσώπους της για τα χρόνια που έρχονται.
Χειλάς Θ. Παναγιώτης
Δημοτικός Σύμβουλος Καλαμάτας
