Είναι απορίας άξιον, πώς σε μία χώρα που πένεται, με όλες αυτές τις δυσκολίες που ζει η πατρίδα και οι Έλληνες, υπάρχει μια φωτεινή εξαίρεση, που σε πείσμα των καιρών, λειτουργεί άριστα, παρά τις ελάχιστες δυνατότητες που δίνονται. Κι αυτή η ευτυχής για τη Μεσσηνία εξαίρεση δεν είναι άλλη από το Νοσοκομείο Καλαμάτας.
Στη διάρκεια του μακρού δημοσιογραφικού μου βίου, «απέφευγα όπως ο διάβολος το λιβάνι», να επαινέσω, καθώς κατά βάση το έργο του δημοσιογράφου είναι να ασκεί κριτική για τα κακώς κείμενα.
Αποφάσισα όμως, μετά από πολλά χρόνια να γράψω δυο λόγια για έναν άνθρωπο, που σε αυτούς τους δύσκολους για την οικονομία της χώρας μας καιρούς, προσφέρει πολλά στη Μεσσηνία, καθώς εμπλέκεται μάλιστα με το χώρο της υγείας. Κι αυτός δεν είναι άλλος από το διοικητή του Γενικού Νοσοκομείου Μεσσηνίας, Γιώργο Μπέζο. Ο άνθρωπος που όχι μόνο έχει εξοικονομήσει με τις πρωτοβουλίες του και τους χειρισμούς του τεράστια ποσά, αλλά -προσπαθώντας νυχθημερόν- έχει στελεχώσει το νοσοκομείο με το απαιτούμενο ιατρικό, παραϊατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό.
Και δεν αναφέρομαι μόνο στη δημιουργία και λειτουργία του συγκροτήματος αυτοπαραγωγής οξυγόνου ιατρικής χρήσεως, ούτε στην εγκατάσταση φωτοβολταϊκού σταθμού στο Νοσοκομείου Καλαμάτας, των οποίων τη χρησιμότητα δεν υποτιμώ, καθότι έχουν μεγάλη οικονομική συνεισφορά στο Νοσηλευτικό Ίδρυμα.
Εστιάζω όμως, σε αυτό που είναι ο ιερός ρόλος του νοσοκομείου: Ο παράγοντας άνθρωπος. Και προς την κατεύθυνση αυτή έχει τεράστια επιτεύγματα το Νοσοκομείο μας. Τον τελευταίο καιρό έχει στελεχωθεί με ιατρούς ειδικοτήτων -που αν και απαραίτητες δεν υπήρχαν για χρόνια στο νοσηλευτικό ίδρυμα- αλλάζοντας ουσιαστικά τον χάρτη των παρεχόμενων υπηρεσιών υγείας, την ίδια στιγμή που (δυστυχώς) στη Μονάδα Υγείας του ΙΚΑ Καλαμάτας, ελάχιστες είναι οι ειδικότητες για την κάλυψη των αναγκών των ασφαλισμένων. Στο νοσοκομείο υπάρχει πλέον αγγειολόγος και νευροχειρουργός (με επεμβατική δραστηριότητα) ογκολόγος – παθολόγος, ρευματολόγος, ωτορινολαρυγγολόγος, γαστρεντερολόγος, πέρα από τις προσλήψεις και γιατρών με ειδικότητες που λίγο έως πολύ υπήρχαν, όπως παθολόγοι, αναισθησιολόγοι, γιατρός ΜΕΘ κ.ά. Ακόμα το ότι υπάρχει γιατρός που συνταγογραφεί, όλοι γνωρίζουμε τη σπουδαιότητα της θέσης στην καθημερινότητά μας.
Ασφαλώς, λέει πολλά το γεγονός, ότι τον τελευταίο χρόνο έχουν προσληφθεί στο Νοσοκομείο Καλαμάτας 35 επικουρικοί γιατροί και 5 μόνιμοι, αριθμός που προστιθέμενος στους 70 υπάρχοντες φτάνει τους 110 γιατρούς, από τις 117 συνολικά θέσεις που προβλέπει ο οργανισμός του νοσηλευτικού ιδρύματος. Παράλληλα όμως, στο νοσοκομείο, όλο αυτό το διάστημα, έχουν γίνει δεκάδες προσλήψεις νοσηλευτικού και παραϊατρικού προσωπικού.
Ακόμα, δεν μπορούμε να προσπεράσουμε την προ ημερών ανάρτηση του διοικητή του Νοσοκομείου Γ. Μπέζου, πως στον τραπεζικό λογαριασμό του Νοσοκομείου κατατέθηκαν από το Υπουργείο Υγείας 325.000 € (η 1η δόση από το ΕΣΠΑ) που αφορούν στη μισθοδοσία των 20 επικουρικών ιατρών για τα επόμενα 2 χρόνια. Χρήματα που θα βάραιναν υπό άλλες συνθήκες τον προϋπολογισμό του Νοσοκομείου, ενώ η εξοικονόμηση των χρημάτων θα έχει ως επακόλουθο την πρόσληψη άλλων 20 ατόμων επικουρικό ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό!
Είναι γνωστό ότι προ ημερών ολοκληρώθηκε η παραλαβή του νέου σύγχρονου στεφανιογράφου, του δεύτερου στα 5,5 χρόνια, που αποτελεί δωρεά των ιδρυμάτων Σταύρου Νιάρχου, Γεωργίου & Βικτωρίας Καρέλια και Καπετάν Βασίλη & Κάρμεν Κωνστακοπούλου. Αλήθεια, πώς να «προσελκύστηκαν» οι δωρητές;
Στις αρχές του Μάρτη παραλήφθηκε και επίσημα από το Νοσοκομείο επιστολή δωρεάς του εφοπλιστή Αθανάσιου Μαρτίνου για την διαμόρφωση της κεντρικής εισόδου. Όπως γνωστοποιήθηκε, οι παραγγελίες έχουν προχωρήσει και ο ανάδοχος το παραδίδει μέχρι 10 τις Απρίλη. Αλήθεια, τι είναι αυτό που έκανε τον εφοπλιστή να διαθέτει χρήματα για να κάνει τους χώρους της υποδοχής του νοσοκομείου πρωτοφανείς για δημόσιο νοσηλευτικό ίδρυμα;
Να πιστέψουμε ότι δεν έχει ρόλο σε όλα αυτά, το έργο και το ηθικό ανάστημα του διοικητή του Γενικού Νοσοκομείου Μεσσηνίας, μετά από τα δείγματα γραφής που έχει δώσει όλα αυτά τα χρόνια, προς κάθε κατεύθυνση;
Στις αρχές Μαρτίου, το Τακτικό Οδοντιατρικό Εξωτερικό Ιατρείο του Νοσοκομείου ενισχύθηκε με δύο νέες σύγχρονες οδοντιατρικές έδρες, συνολικού προϋπολογισμού 15.500 €, οι οποίες έρχονται να καλύψουν τις συνεχώς αυξανόμενες ανάγκες του ιατρείου.
Την ώρα που άλλο νοσοκομείο δεν μπορεί να ανταπεξέλθει σε χημειοθεραπείες, η Διοίκηση του Νοσοκομείου Καλαμάτας, σταθμίζοντας τα βήματά της προχωράει στη δημιουργία οργανωμένης μονάδας χημειοθεραπειών;
Πώς συμβαίνουν όλα αυτά στο Νοσοκομείο μας, όταν τα υπόλοιπα της χώρας δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν στις υποχρεώσεις τους;
Πέραν όλων αυτών, οφείλω να επισημάνω κάτι που μάλλον μας διαφεύγει. Τον τρόπο που λειτουργεί το νοσοκομείο, εισπράττοντας την εμπιστοσύνη των πολιτών, κάτι που έχει να κάνει –πέραν των άλλων – και με την παντελή έλλειψη σύγκρουσης, την αγαστή συνεργασία, της διοίκησης με το Ιατρικό νοσηλευτικό και διοικητικό προσωπικό. Μάλιστα, παρακολουθώντας τις αναρτήσεις του διοικητή του νοσοκομείου στον προσωπικό του λογαριασμό στο Facebook, που αφορούν κατά κανόνα το νοσηλευτικό ίδρυμα, συνηθίζει να τις κλείνει με το «ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ», με κεφαλαία γράμματα, όπως ακριβώς το διαβάζετε, ή τονίζοντας τη συλλογικότητα στις προσπάθειες που γίνονται.
Με τον Γ. Μπέζο, έχω συναντηθεί, με την επαγγελματική ιδιότητα του δημοσιογράφου, μια φορά, πριν από αρκετά χρόνια. Έκτοτε ουδέν. Μάλιστα, ομολογώ, πως όταν τοποθετήθηκε στο νοσοκομείο Διοικητής, είχα μεγάλη επιφύλαξη για το τι θα μπορέσει να καταφέρει. «Τι να κάνει στη θέση αυτή ένας Γυμναστής» σκέφτηκα. Ευτυχώς όμως διαψεύστηκα. Κατά γενική ομολογία πέτυχε πολλά!
Απαραίτητη θεωρώ την προαναφερόμενη διευκρίνιση πριν προσθέσω και το τελευταίο: Αν στη χώρα μας υπήρχαν τέτοιοι κρατικοί λειτουργοί, θα είχαμε μια διαφορετική Ελλάδα. Απείρως καλύτερη. Και το σπουδαιότερο, χωρίς μνημόνια, χωρίς ένδεια, χωρίς… Θα ζούσαμε καλύτερα.
Γ. Ξ.
