Πρόταση απόφασης – ψηφίσματος για τους Δασικούς Χάρτες υπέβαλε η παράταξη της «Αγωνιστικής Συνεργασίας» (Θανάσης Πετράκος – Δημοσθένης Δρούγκας), στο Περιφερειακό Συμβούλιο, σημειώνοντας ότι «τα προβλήματα που έχουν δημιουργηθεί από την ανάρτηση των δασικών χαρτών και στην Περιφέρεια Πελοποννήσου με πρόδηλα λάθη, είναι πολλά».
Ακόμα αναφέρεται ότι «το νομοσχέδιο δεν επιλύει όλα τα σοβαρά προβλήματα που υπάρχουν αφήνοντας για κραυγαλέες περιπτώσεις γαιών να τρέχουν πτωχοί κάτοικοι στο Συμβούλιο Επικρατείας για δικαίωση μετά από δεκαετία, αν βέβαια ζουν».
Η πρόταση απόφασης – ψηφίσματος για τους Δασικούς Χάρτες έχει ως εξής:
«Κύριε Πρόεδρε,
Κύριε Περιφερειάρχη,
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Είναι γνωστό ότι το Υπουργείο Περιβάλλοντος έχει αναρτήσει σε δημόσια διαβούλευση Νομοσχέδιο το οποίο προβλέπει μερική αναστολή των δασικών χαρτών για τις εκτάσεις που επιδοτούνται από τον Οργανισμό Πληρωμών και Ελέγχου Κοινοτικών Ενισχύσεων Προσανατολισμού και Εγγυήσεων (ΟΠΕΚΕΠΕ). Επειδή:
1. Τα προβλήματα που έχουν δημιουργηθεί από την ανάρτηση των δασικών χαρτών και στην Περιφέρεια Πελοποννήσου με πρόδηλα λάθη είναι πολλά
2. Το νομοσχέδιο δεν επιλύει όλα τα σοβαρά προβλήματα που υπάρχουν αφήνοντας για κραυγαλέες περιπτώσεις γαιών να τρέχουν πτωχοί κάτοικοι στο Συμβούλιο Επικρατείας για δικαίωση μετά από δεκαετία αν βέβαια ζουν.
3.Η δημόσια Διαβούλευση λήγει σε μια εβδομάδα στις 18 Μαρτίου
4. Όλα σχεδόν τα Περιφερειακά Συμβούλια έχουν στείλει ανάλογες αποφάσεις Οφείλουμε και εμείς ως συλλογικό όργανο να εκφράσουμε την άποψη μας και να ζητήσουμε πριν κατατεθεί στη Βουλή να υπάρξουν ουσιώδεις βελτιώσεις στο Νομοσχέδιο.
Για όλους αυτούς τους λόγους αυτούς προτείνουμε την εξής απόφαση – ψήφισμα.
«Το Περιφερειακό Συμβούλιο Πελοποννήσου τονίζει ότι η μη ύπαρξη δασικών χαρτών είναι ένα σοβαρό διαχρονικό έλλειμμα της χώρας. Το θέμα έπρεπε να είχε λυθεί εδώ και 50 χρόνια μαζί με το δασολόγιο στα πλαίσια του εθνικού κτηματολογίου.
Όμως από την ανάρτηση των δασικών χαρτών και στη Περιφέρεια Πελοποννήσου ανέκυψαν πολύ σοβαρά προβλήματα. Αφετηρία των περισσότερων προβλημάτων είναι η επιλογή να χρησιμοποιηθούν οι αεροφωτογραφίες του 1945 αλλά και γιατί δεν ακολουθηθήκαν οι σωστές διαδικασίες πριν την ανάρτηση.
Παρότι το Νομοσχέδιο επιλύει ορισμένα προβλήματα δεν τα επιλύει όλα, για αυτό το Περιφερειακό Συμβούλιο Πελοποννήσου προτείνει:
1. Να επεκταθεί η αναστολή της ανάρτησης των δασικών χαρτών όχι μόνο για τις αγροτικές εκτάσεις που επιδοτούνται από τον ΟΠΕΚΕΠΕ αλλά για όλες τις αγροτικές εκτάσεις που καλλιεργούνται και να αποδοθούν στους δικαιούχους που τις καλλιεργούν με ένα συμβολικό τίμημα, αν δεν διαθέτουν τίτλους
2. Να μειωθεί η τιμή εξαγοράς από τα (300 – 500) ευρώ το στρέμμα που είναι σήμερα σε ένα εντελώς συμβολικό το τίμημα, π.χ. 10 €/στρέμμα.
3. Για τις εκτάσεις που αναφέρονται στον χάρτη ως ΔΔ, ΔΑ (Δασικά Αγροτικά), δηλαδή αυτές που το 1945 ήταν δασικής μορφής -από πρόδηλα λάθη-και σήμερα είναι αγροτικές, θα πρέπει να μην υποχρεούνται οι ιδιοκτήτες τους να υποβάλλουν αντιρρήσεις για να αποκτήσουν νόμιμα τη γεωργική χρήση. Θα πρέπει να κληθούν να υποβάλλουν μια απλή αίτηση και με ένα εντελώς συμβολικό τίμημα, π.χ. 10 €/στρέμμα να αποκτούν την αγροτική χρήση. Φυσικά με τη δέσμευση ότι οι ιδιοκτήτες δεν μπορούν να αλλάξουν χρήση και θα παραμείνουν μόνιμα αγροτικές (δενδρώδεις καλλιέργειες) ώστε να μην υπάρξει πρόβλημα στο περιβαλλοντικό ισοζύγιο της φύσης.
Είναι διαφορετικό πράγμα ο καταπατητής που πουλάει φιλέτα παραλιακά για να πλουτίσει και άλλο πράγμα αυτός που εκχερσώνει να βάλει ένα αμπελάκι ή ελιές για να ταΐσει την οικογένεια του στις σκληρές εποχές 1945, 1960, 1970 και σήμερα η Πολιτεία να ισχυρίζεται ότι δεν είναι δικό του.
4. Όσον αφορά την έγκριση επέμβασης ή καλύτερα τη συνέχιση της καλλιέργειας σε δάση που εκχερσώθηκαν μετά το 1975 (εφαρμογή του Συντάγματος) μέχρι το 2007, το αντάλλαγμα χρήσης παρά τη μείωση εξακολουθεί και παραμένει αρκετά υψηλό, για αυτό πρέπει να μειωθεί άμεσα περίπου στα 10-20 ευρώ ανά στρέμμα και να διαβαθμιστεί ανάλογα με τη ζώνη (ορεινή-ημιορεινή, πεδινή). Επίσης η δαπάνη αναδάσωσης δεν έχει κανένα νόημα. Πρέπει να καταργηθεί.
5. Για τα χορτολίβαδα επειδή αποτελούν σημαντικούς πλουτοπαραγωγικούς πόρους για την κτηνοτροφία, θηράματα, υδατικό ισοζύγιο, διαβρώσεις εδαφών, μείωση της βιοποικιλότητας κλπ προτείνουμε την αξιοποίηση των χορτολιβαδικών εκτάσεων – φυσικών βοσκοτόπων με την άμεση προκήρυξη Διαχειριστικών μελετών βοσκοτόπων με τον επιστημονικό τρόπο (σύμφωνα με εργαστήριο Δασικών βοσκοτόπων της Δασολογίας του ΑΠΘ και του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου), οι οποίες έχουν αναβληθεί 2 φορές διότι πρόκειται για σοβαρή επιστημονική εκμετάλλευση των χορτολιβαδικών εκτάσεων για υψηλής ποιότητας κτηνοτροφικών προϊόντων που θα στοχεύουν σε ένα brand name ήτοι, φέτα, γάλα, βούτυρο κλπ που είναι ένα ασύγκριτο πλεονέκτημα για τους κτηνοτρόφους.
Ο Ν. 4280/2014 με τον οποίο τα χορτολίβαδα υπάχθηκαν στις δασικές υπηρεσίες, άρα ίσχυσε το κριτήριο της κυριότητας του δημοσίου, (ενώ το κριτήριο κυριότητας του Δημοσίου ισχύει μόνο για τα δάση), πρέπει να τροποποιηθεί ώστε να αποδοθούν στους ιδιοκτήτες τους, με την αυστηρή όμως δέσμευση συνέχισης και μη αλλαγής της αγροτικής-κτηνοτροφικής χρήσης.
Το ότι εξαίρεσε ο νόμος μόνο τις πεδινές χορτολιβαδικές εκτάσεις είναι ανεπαρκές. Επιβάλλεται να εξαιρεθούν και οι ορεινές χορτολιβαδικές εκτάσεις εκεί που ενδημούσε η κτηνοτροφία την οποία η μετανάστευση του πληθυσμού σχεδόν εξάλειψε. Ο νόμος 4280/2014 έχει δημιουργήσει προβλήματα σε όλη τη χώρα και τεράστια προβλήματα στη Μάνη, στα Επτάνησα, στις Κυκλάδες, στην Κρήτη και σε ένα τμήμα της Εύβοιας, όπου δεν ισχύει το κριτήριο κυριότητας του δημοσίου μετά την δημιουργία του Ελληνικού κράτους το 1828.
6. Δασωμένοι αγροί. Να δίνεται το δικαίωμα στους ιδιοκτήτες που διαθέτουν τίτλους οι οποίοι λόγω της μεγάλης μετανάστευσης [1950 ,60,70] ή λόγω του εμφυλίου έφυγαν από τα χωριά τους και τα εγκατέλειψαν, εφ’ όσον το επιθυμούν να μπορούν να τα καλλιεργήσουν. Είναι γνωστό ότι δυστυχώς το 99% αυτών χαρακτηρίστηκαν πλέον ως δάση, και όχι ως δασωμένες εκτάσεις. Η τροποποίηση που κάνατε να τα αναγνωρίσουν σαν ιδιωτικά δάση δεν έχει κανένα νόημα. Πρέπει συνεπώς οι δασωμένοι αγροί να αποδοθούν στη αγροτική καλλιέργεια. Επίσης να καταργηθεί εν μέρει η Επιτροπή Δασολογίου. Δεν χρειάζεται ο Διαχωρισμός Δάσους ή Δασικής έκτασης ή χορτολιβαδικής για τις εκτάσεις μέχρι 30 στρέμματα. Η Επιτροπή Δασολογίου να λειτουργεί για τις περιπτώσεις των άνω των 30 στρεμμάτων.
7. Να καταργηθεί το τέλος υποβολής αντιρρήσεων. Είναι αδιανόητο να πληρώνουν οι πολίτες για να κάνουν ένσταση, ακόμη και σε περίπτωση που δεν είναι δικό τους το λάθος.
8. Για τη δραστική μείωση της γραφειοκρατίας να μεταφερθούν οι αρμοδιότητες, που δίνει το άρθρο 67 περί Δασωθέντων αγρών όπως τροποποιήθηκε με το Ν. 4280 αλλά και τα άλλα θέματα. Όπως εξαγορές – χρήσεις, παραχωρητήρια , από τον Συντονιστή της Αποκεντρωμένης Διοίκησης στον Διευθυντή Δασών κάθε νομού.
9. Να στελεχωθούν οι Δασικές Υπηρεσίες με το αναγκαίο προσωπικό.
10. Η σύνθεση των επιτροπών ΕΠΕΑ και η λειτουργία τους.
α) Είναι λάθος πρόεδρος της επιτροπής να είναι Δικηγόρος και όχι Δασολόγος. Διότι τα θέματα είναι αυστηρά ειδικά επιστημονικά, είδος βλάστησης, ποσοστό βλάστησης κλπ. Δηλαδή εάν μια έκταση είναι δάσος, δασική έκταση ή χορτολιβαδική. Συνεπώς αρμόδιοι είναι οι Δασολόγοι που ετοιμάζουν τις εισηγήσεις με αυστηρά τεχνικά στοιχεία ήτοι φωτοερμηνευτικά στοιχεία, στερεοσκοπική παρατήρηση, ερμηνείες αεροφωτογραφιών, δορυφορικές εικόνες, εφαρμογή συστημάτων autocad, γεωγραφικά συστήματα πληροφοριών.
β) Για τη διεκπεραίωση των χιλιάδων αντιρρήσεων σε κάθε νομό πρέπει οι επιτροπές να διπλασιαστούν και να συνεδριάζουν εκτός ωραρίου, διότι αφενός μεν οι Δικηγόροι βρίσκονται τις πρωινές ώρες στα Δικαστήρια, αφετέρου οι Δασολόγοι είναι επιφορτισμένοι με πολλαπλά καθημερινά καθήκοντα, άρα πρέπει να λειτουργούν εκτός ωραρίου.
11. Για τις εκτάσεις που νομικά εκχερσώθηκαν είτε διανομές, είτε εποικιστικές εκτάσεις είτε αναδασμού και εμφανίζονται ΔΑ ήτοι δασικές στο παρελθόν με την μέχρι σήμερα νομοθεσία, ο κάθε ιδιοκτήτης, αφού κάνει ταυτοποίηση στο τοπογραφικό διάγραμμα από την αρμόδια υπηρεσία που δόθηκε η έκταση, είτε Δ/νση Γεωργίας, είτε Τοπογραφική, είτε Κτηματική, απευθύνεται μετά στην Δασική Υπηρεσία που εάν είναι στην διαδικασία της μερικής κύρωσης ( Ανάρτησης) τότε διορθώνει τον δασικό χάρτη.
Όμως εδώ προκύπτουν 2 βασικά στοιχεία:
α) Η Δασική Υπηρεσία δεν διαθέτει το απαραίτητο προσωπικό για να προωθήσει τα αιτήματα γιατί είναι απογυμνωμένη από προσωπικό.
β) Επίσης το ίδιο ισχύει και για τις υπόλοιπες υπηρεσίες οι οποίες είτε δεν έχουν προσωπικό είτε δεν έχουν την τεχνογνωσία.
Άρα λοιπόν δεν φταίει η διοίκηση για τις παραπάνω πράξεις που δεν αποτυπώθηκαν λόγω έλλειψης προσωπικού των υπηρεσιών.
Βασική λοιπόν προϋπόθεση είναι η κάλυψη των αναγκών με επιστημονικό προσωπικό- Δασολόγους».
