Μετά την τραγωδία από τις πυρκαγιές στην Ανατολική Αττική, ο Δήμος Καλαμάτας, δια του Δημοτικού του Συμβουλίου, και μετά από εκτενή διαλογική συζήτηση στη συνεδρίασή του της Πέμπτης (9/8/18), ενέκρινε μια δεκάδα προτάσεων για θέματα Πολιτικής Προστασίας.
Προφανώς και δεν έχουν καμία ουσιαστική σημασία οι 10 προτάσεις, καθώς υπόκειται σε αρμοδιότητα κεντρικού (κυβερνητικού) σχεδιασμού η πλειονότητα εξ αυτών, ενώ κάποιες προκαλούν και τον γέλωτα. Θα αναφέρουμε τις δύο χαρακτηριστικότερες:
- «Επικεφαλής στις διαδικασίες – ενέργειες για την πρόληψη και καταστολή πυρκαγιών ή και την αντιμετώπιση καταστάσεων έκτακτης ανάγκης, πρέπει να είναι ο Διοικητής της ΠΥ Νομού, με εκχώρηση κάθε αρμοδιότητας συντονισμού και τελικής απόφασης». Δηλαδή, σύμφωνα με τα μέχρι τώρα δεδομένα, ήταν ποτέ επικεφαλής ο Λιμενάρχης, ο Αστυνομικός Διευθυντής, ή ο Δήμαρχος;
- «Επιβάλλεται η αξιοκρατία στην επιλογή του προσωπικού, ιδιαίτερα του Διοικητή της ΠΥ κάθε Νομού». Υπονοεί το Δημοτικό Συμβούλιο ότι στις επιλογές προσωπικού και διοικητών της Π.Υ., μέχρι τώρα, δεν υπάρχει αξιοκρατία; Η σχετική πρόταση έχει να κάνει και με τους δύο διοικητές της Π.Υ. Καλαμάτας, που σχετικά πρόσφατα, έγιναν αρχηγοί του Σώματος;
Εν κατακλείδι, από τις 10 προτάσεις, η τελευταία και μόνο είναι αυτή που αφορά όχι γενικά τους Δήμους, καθώς ο καθένας έχει το δικό του βιλαέτι, αλλά το Δήμο Καλαμάτας, και είναι στη θέλησή του και στη δικαιοδοσία του να την υλοποιήσει. Οι υπόλοιπες 9 προτάσεις είναι για το θεαθήναι.
ΟΙ 10 ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ
Στη συνέχεια παραθέτουμε τις 10 προτάσεις του που ενέκρινε το Δημοτικό Συμβούλιο Καλαμάτας έχουν ως εξής:
- Επικεφαλής στις διαδικασίες – ενέργειες για την πρόληψη και καταστολή πυρκαγιών ή και την αντιμετώπιση καταστάσεων έκτακτης ανάγκης, πρέπει να είναι ο Διοικητής της ΠΥ Νομού, με εκχώρηση κάθε αρμοδιότητας συντονισμού και τελικής απόφασης. Συλλογικά όργανα και υπηρεσίες (Περιφέρεια, Δήμος, Αστυνομία, Δασαρχείο, Εθελοντές κ.λπ.) να έχουν θεσμικά κατοχυρωμένες και διακριτές αρμοδιότητες, στην κατεύθυνση της επικούρησης του Διοικητή της ΠΥ.
- Απαιτείται να γίνει άμεσα ο εκσυγχρονισμός του μηχανολογικού εξοπλισμού της ΠΥ και γενικά των μέσων πυρόσβεσης αλλά και επικοινωνίας και επιπλέον η αξιοποίηση κάθε δυνατότητας που παρέχει η επιστήμη και η τεχνολογία.
- Επιβάλλεται η αξιοκρατία στην επιλογή του προσωπικού, ιδιαίτερα του Διοικητή της ΠΥ κάθε Νομού. Επίσης, η αναβάθμιση των σχολών της ΠΥ και η ένταξή τους στο σύστημα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης αποτελούν κρίσιμο και αναγκαίο στοιχείο αποτελεσματικότητας, μαζί με τη λειτουργία ενιαίου κέντρου διαχείρισης αγροτικών και δασικών πυρκαγιών.
- Οργάνωση και ουσιαστική ενίσχυση του εθελοντικού κινήματος, με μέσα πυρόσβεσης, οχήματα, στέγαση, κάλυψη λειτουργικών εξόδων και εξόδων κίνησης, εκπαίδευσης κ.λπ. κατά τα πρότυπα προηγμένων χωρών και ιδιαίτερα της Πορτογαλίας.
- Ελεγχόμενη βόσκηση σε δασικές περιοχές, με στόχο τον «καθαρισμό» των δασών.
- Αποκατάσταση και ενίσχυση, των δασών με κυπαρίσσια, βελανιδιές, καστανιές, πλατάνια και επιπλέον πλήρης αναδιοργάνωση και ανασυγκρότηση των δασικών φυτωρίων.
- Ενίσχυση των πυροσβεστικών δυνάμεων από δυνάμεις του Στρατού, πρώτα σε επίπεδο πρόληψης με συγκρότηση φυλακίων σε δασικές περιοχές, ενισχυμένη παρουσία του Στρατού σε κρίσιμες οικολογικά περιοχές και στη συνέχεια σε επίπεδο καταστολής.
- Άμεσα πρέπει να υπάρξει πολεοδομικός εκσυγχρονισμός, με την προστασία οικολογικά ευαίσθητων περιοχών (δάση, ρέματα, παραλίες κ.λπ.) και απαγόρευση της εκτός σχεδίου δόμησης.
- Θεσμοθέτηση 5ωρης εκπαίδευσης σε ετήσια βάση και σε κάθε σχολική μονάδα πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, με αντικείμενο την Πολιτική Προστασία. Η εκπαίδευση πρέπει να γίνεται από εξειδικευμένα στελέχη στην Πολιτική Προστασία.
- Κάθε Δήμος έχει υποχρέωση οργάνωσης Υπηρεσίας Πολιτικής Προστασίας, με μέσα (οχήματα, επικοινωνία κ.λπ.), έλεγχο δεξαμενών και κρουνών πυρόσβεσης, ύπαρξη χώρων συγκέντρωσης πολιτών σε έκτακτες ανάγκες, διάθεση όλων των μέσων στην ΠΥ, όταν αυτό ζητείται, συμβολή στην ενίσχυση των εθελοντών, πρόσληψη δημοτικών πυροσβεστών το καλοκαίρι, ενημέρωση του πληθυσμού σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης και πρόνοια για περίθαλψη του πληθυσμού κ.λπ.
