Την ώρα που η παραγωγικότητα στον αγροτικό τομέα είναι σε ελεύθερη πτώση έρχεται να προστεθεί και το πρόβλημα έλλειψης εργατών γης, γεγονός που καθιστά την χώρα μας ουραγό μεταξύ των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης στον τομέα της παραγωγικότητας. Χωρίς τον συνδυασμό των τεσσάρων παραγωγικών συντελεστών, όπως της εργασίας, της γης, του κεφαλαίου και της επιχειρηματικότητας δεν μπορούμε και δεν θα έχουμε θετικά αποτελέσματα.
Οι πολύπλοκες διαδικασίες των προξενείων στις τρίτες χώρες και το πλαφόν που ορίζεται στις προσκλήσεις των εργατών γης και όχι στις προσελεύσεις αυτών, παραδείγματος χάριν ενώ καλούνται 10.000 εργάτες γης και εν τέλει έρχονται 5.000 δεν επιτρέπεται να γίνει εκ νέου πρόσκληση γιατί έχει καλυφθεί το πλαφόν ως προς τις προσκλήσεις, επιφέρει σημαντικό πλήγμα στον αγροτικό κόσμο με ανυπολόγιστο αντίκτυπο στην οικονομική επιβίωση του πρωτογενούς τομέα και των τοπικών κοινωνιών στην Περιφέρεια.
Επιπλέον η απαγόρευση εργασίας στους παράτυπους μετανάστες που φιλοξενούνται σε κέντρα υποδοχής δεν δίνει λύση στο πρόβλημα. Δυσχερές ζήτημα αποτελεί και η φιλοξενία των εργατών γης. Ειδικά δε και όσον αφορά τον τομέα της ελαιοκαλλιέργειας που είναι μια εποχιακή εργασία το πρόβλημα συνεχώς διαιωνίζεται δίχως να υπάρχουν μέχρι σήμερα δραστικές παρεμβάσεις και λύσεις. Συνεπώς κρίνεται σκόπιμο να συμπεριληφθούν στα όποια σχέδια βελτίωσης και η εξασφάλιση οικίσκων για την φιλοξενία αυτών.
Η μικρή έκταση των αγροτικών εκμεταλλεύσεων έχει οδηγήσει σε ανεπαρκή μηχανοποίηση και αυτοματοποίηση, χαμηλό επίπεδο χρήσης νέων τεχνολογιών με αποτέλεσμα την χαμηλή παραγωγικότητα. Ειδικότερα στην Περιφέρεια μας και πιο συγκεκριμένα στον τομέα της ελαιοκαλλιέργειας λόγο της μορφολογίας του εδάφους το πρόβλημα εντείνεται. Τα υφιστάμενα σχέδια βελτίωσης έχουν αποκλειστική εφαρμογή μόνο στους κατά κύριο επάγγελμα αγρότες αποκλείοντας τους ετερο-επαγγελματίες αγρότες να ενταχθούν σε αυτά και να επιδοτηθούν. Κατ’ επέκταση δεν τους δίνεται η δυνατότητα να εξοπλιστούν με μηχανήματα για την καλλιέργεια και συγκομιδή των προϊόντων τους. ενώ ταυτόχρονα τους αποκλείει από το να ενταχθούν σε επιχορηγούμενα προγράμματα για την έτερη δραστηριότητα τους διότι παράλληλα ασκούν και την αγροτική.
Συνεπώς απαιτούνται άμεσες δραστικές και ρηξικέλευθες αλλαγές προκειμένου να επιβιώσει ο αγροτικός κόσμος ώστε να αποφευχθεί η εγκατάλειψη της γης που θα επιφέρει μεγαλύτερα προβλήματα στην ήδη μαραζομένη ύπαιθρο.
Απόστολος Γκούνης
Οικονομολόγος
Περιφερειακός Σύμβουλος Μεσσηνίας
