Φτώχεια, βία, πόλεμοι, αισχροκέρδεια, αυθαιρεσίες, εκμετάλλευση, συνθέτουν ένα αρνητικό σκηνικό για την πάλαι ποτέ οικονομικά και κοινωνικά ισχυρή Ευρώπη.
Ως απότοκος πολλών, αυθαίρετων και δυσάρεστων διεθνών και εγχώριων συμβάντων, θεωρείται ο σταδιακός μετασχηματισμός των κοινωνιών προς την κατεύθυνση της αυτοσυντήρησης, με χαρακτηριστικά όμως αλλοίωσης, καταστρατήγησης άγραφων νόμων και υπερβολής του ατομισμού, σε σημείο σοκαριστικό για τη διαδρομή τους, μέσα από την ιστορία και τις αξίες του Δυτικού πολιτισμού.
Τι μαθαίνουμε όμως καθημερινά ως ειδήσεις από όλον τον κόσμο; Ειδήσεις βίας, παραλογισμού, φρίκης, θανάτου, πολέμων, βίας, απάτης, ψεμάτων, εκμετάλλευσης παιδιών, γυναικών, ανθρώπων, φτώχειας, μιζέριας, κατασπατάλησης φυσικών πόρων, επαναφοράς σε αυταρχικές συμπεριφορές μέσα από δήθεν δημοκρατικές διαδικασίες και παράλογο, υπέρογκο και προκλητικό πλουτισμό μίας ολιγαρχίας, μίας ελίτ, που παρασιτικά επιβάλει τα όσα σχεδιάζει στους ανθρώπους.
Όχημα για την επίτευξη του σκοπού αυτού, αριβίστες πολιτικοί, εκδότες, δημοσιογράφοι, καναλάρχες, λειτουργοί της δικαιοσύνης, θρησκευτικοί ηγέτες, επιχειρηματίες κλπ.
Η κοινωνία παρακολουθεί με κομμένη την ανάσα όσα φρικιαστικά γίνονται, υπομένει και σκύβει το κεφάλι, υποτασσόμενη είτε από φόβο, είτε από συμφέρον, είτε από αδιαφορία στην αδικία, στην υποβάθμιση και στο γενικευμένο ατομισμό.
Λαοί, με παράδοση στη δημοκρατία έστω και χαλαρά, αντιδρούν και ζητούν τα αυτονόητα για μία ευνομούμενη δημοκρατική κοινωνία. Δηλαδή εφαρμογή νόμων ίσα προς όλους, δημοκρατία, ελευθερίες, δικαίωμα στην εργασία, στην υγεία, στη μόρφωση, στο κοινωνικό κράτος.
Είδαμε στη Βρετανία, την αντίδραση των βουλευτών, απέναντι σε φαινόμενα καταστρατήγησης κανόνων, απραξίας κυβερνητικού έργου και τιθάσευσης πληθωρισμού, μη τήρησης κανόνων και νομοθεσίας κλπ. Αποτέλεσμα η εξώθηση σε παραίτηση του Πρωθυπουργού Μπόρις Τζόνσον επειδή συμμετείχε… σε πάρτι συνεργατών του την περίοδο της πανδημίας, αλλά και της Λιζ Τρας, διότι δεν μπόρεσε με το οικονομικό πρόγραμμα που ανακοίνωσε το μικρό διάστημα πρωθυπουργίας της, να σταθεροποιήσει την οικονομία και να εκπληρώσει τις δεσμεύσεις που ανέλαβε απέναντι στο κόμμα της και την κοινωνία. Αυτό για την Ελληνική πολιτική σκηνή, φυσικά είναι αδιανόητο και εξωπραγματικό. Στην Ελλάδα, ποτέ δεν παραδεχόμαστε λάθη και ανεπάρκειες, δεν μας φτάνει ο χρόνος να ξεδιπλώσουμε τα προγράμματά μας και διυλίζουμε τον κώνωπα στις ιδιωτικές υποθέσεις, αλλά καταπίνουμε την κάμηλο στις δημόσιες, που αφορούν και το σύνολο της κοινωνίας.
Στη Γαλλία επίσης, των απογόνων της Γαλλικής Επανάστασης που οραματίστηκαν φιλελεύθερες , ριζοσπαστικές ιδέες και δημοκρατικές ελευθερίες, που οργάνωσαν προσφάτως μέχρι και νέα κινήματα όπως τα Κίτρινα Γιλέκα κλπ, οι πολίτες ασφυκτιώντας από την ακρίβεια και τον υψηλό πληθωρισμό, ξεχύθηκαν στους δρόμους, διεκδικώντας αυξήσεις στους μισθούς και τιθάσευση της ακρίβειας.
Ερχόμαστε πάλι στην πατρίδα μας, όπου δεν αντιδρά κανείς σε όσα τραγικά βιώνει η κοινωνία, διότι έχει μεθοδευτεί έξυπνα ο εγκλωβισμός των πολιτών σε ψευτοδιλήμματα, ανεπίκαιρα κολλήματα, εμμονές, φοβίες, παραγοντισμό, κομματικοκρατία κλπ. Έτσι, φτάσαμε να δεχόμαστε ΤΑ ΠΑΝΤΑ αδιαμαρτύρητα.
Παραπαίει το επίπεδο ζωής μας, παραπαίει η καθημερινότητά μας, έγινε ζούγκλα ανομίας και βαριάς εγκληματικότητας η Χώρα μας, ανθεί η διαφθορά, η αναξιοκρατία, η διχόνοια, κανείς δεν σέβεται νόμους, κανόνες και δεοντολογία και μπερδεμένοι οι πολίτες σε ψευδεπίγραφες παραταξιακές συγκλίσεις, κλείνουν τα μάτια, συγχωρώντας αλήτες, κλέφτες και απατεώνες, με όχημα μία ιδεολογική κατεύθυνση στην πολιτική, στην οικονομία και στην κοινωνική ζωή.
Στην Ελλάδα του 2022, για τους περισσότερους εκλεγμένους βουλευτές κλπ αιρετούς όλων των βαθμίδων της διοίκησης υπερισχύει η παραταξιακή υπακοή και όχι η υπηρέτηση των δικαίων των πολιτών.
Οι λέξεις διαφωνία- παραίτηση δεν υπάρχουν ούτε καν στο λεξιλόγιο όσων δυστυχώς, βιοπορίζονται και ενίοτε πλουτίζουν από τη συμμετοχή στα δημόσια πράγματα.
Απαιτούνται άμεσα ριζοσπαστικές πολιτικές επαναφοράς στην κανονικότητα.
Η εκτροπή, όπου κυριαρχούν τα συμφέροντα των ολίγων και όχι των πολλών, πρέπει να λάβει άμεσα τέλος.
Όλοι σιωπούν, κανείς δεν αναρωτιέται που οδηγούμαστε από συγκεκριμένες πολιτικές επιλογές και δεν παραδέχεται πως σταδιακά βυθιζόμαστε σε εξαρτήσεις από άλλες χώρες, ενίοτε και σε άτυπη ομηρία.
Η ρητορική πως όλα τα άσχημα που βιώνει η πατρίδα μας, είναι αποτέλεσμα της διεθνούς κρίσης και αφορά όλη την Ευρώπη, είναι εν μέρει ακριβή, αλλά όχι απόλυτα, διότι η ευημερία των πολιτών των κρατών –μελών της Ε.Ε., αφορά κυρίως τις εφαρμοζόμενες πολιτικές και προτεραιότητες των διαφόρων χωρών και όχι Ευρωπαϊκές ρότες, αφού η Ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, είναι ακόμη ζητούμενο.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση, που συμμετέχει η Χώρα μας με τεράστια αποδοχή της κοινωνίας μας στις αρχές και τα ιδεώδη της Ευρώπης των λαών, διαφαίνεται πως δυσκολεύεται να ανταποκριθεί στις προκλήσεις των καιρών και παρά τα πολλά , δύσκολα και απαιτητικά γεγονότα, παραμένει ένας δυσκίνητος, απόμακρος γραφειοκρατικός οργανισμός, που φαίνεται μεν πως εξυπηρετεί τα συμφέροντα των λαών της Ευρώπης, αλλά όχι στο όνομά τους και με την εντολή τους. Η αντίθεση δε, ανάμεσα στην εμπεδωμένη δημοκρατία στην Ε.Ε. και στην αποτελεσματικότητά της είναι μεγάλη.
Η πορεία ολοκλήρωσης της Ένωσης και η δημοκρατικοποίησή της, συνδέονται άμεσα.
Η δυσκινησία και η διστακτικότητα της Ε.Ε., είναι οι αιτίες που οδηγούν τους λαούς της Ευρώπης σε αδιέξοδα και αγωνία για τις επιπτώσεις της ενεργειακής και πληθωριστικής κρίσης, που σαρώνει τη γηραιά ήπειρο.
Ίσως εμείς οι Έλληνες, περιμέναμε πολλά από τους άλλους , ίσως κάναμε λίγα εμείς για την πατρίδα μας… πάντως έχει φτάσει ο κόμπος στο χτένι για τη διατήρηση της αξιοπρέπειας στη ζωή των Ελλήνων πολιτών…
Αντωνία Μπούζα
Περιφερειακή Σύμβουλος Πελοποννήσου
