Γεώργιος Ι. Φαράντος*
Σε μια χρονική στιγμή, κατά την οποία οι συνέπειες της πενταετίας εφαρμογής των νεοφιλελεύθερων πολιτικών πλήττουν τους περισσότερους από τους πολίτες, η κατάσταση μεγάλου μέρους των κοινωνικών στρωμάτων μόνο ως τραγική μπορεί να χαρακτηριστεί. Η μνημειακή ακρίβεια, η κατάσταση στην υγεία και στην παιδεία, έχουν πιάσει το χειρότερο πάτο εδώ και χρόνια, σύμφωνα με τα ευρήματα δημοσκόπησης μεγάλης εταιρείας, αλλά και σύμφωνα με την κοινή αντίληψη. Όμως η κατάσταση στα κόμματα του πολιτικού συστήματος κατά τη δεδομένη χρονική στιγμή, δείχνει μια εσωστρέφεια και έναν μαρασμό. Πώς όμως εξελίσσεται η παρούσα πολιτική κρίση που έχει εκδηλωθεί στο πολιτικό σύστημα και το κυριότερο, διαφαίνεται διέξοδος από αυτήν;
Σύμφωνα με την Ελληνική Στατιστική Αρχή, τα νοικοκυριά βρίσκονται σε οικτρή κατάσταση: τα βγάζουν πέρα, περικόπτοντας δαπάνες σε αγαθά και υπηρεσίες ή ανακατανέμοντας τις δαπάνες υπέρ των εντελώς απαραίτητων και εις βάρος των «λιγότερο απαραίτητων». Σε αυτά προστίθενται και τα σκάνδαλα που σύμφωνα με δημοσιεύματα στο Τύπο, συνεχίζονται με αμείωτο ρυθμό: δημοσιεύματα για σοβαρά ζητήματα στην επεξεργασία προσωπικών δεδομένων στις ταυτότητες, απευθείας αναθέσεις, διαγωνισμοί με υπερβολικά ποσά και διάτρητες διαδικασίες. Οι κακές επιδόσεις της κυβέρνησης επιδρούν στις δημοσκοπήσεις με την πρόθεση ψήφου για τη Νέα Δημοκρατία να αγγίζει πολύ χαμηλά ποσοστά. Στη Νέα Δημοκρατία η ηγεσία δέχεται την πίεση τάσεων εντός του κόμματός και των δύο πρώην πρωθυπουργών, Καραμανλή και Σαμαρά.
Από την άλλη πλευρά, οι υποψήφιοι για την Προεδρία του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛΛ, φαίνονται ότι καλλιεργούν μια απατηλή εικόνα ότι δήθεν πρόκειται να ανέβουν δημοσκοπικά και να απειλήσουν την κυβέρνηση. Αναμφίβολα, δείχνουν ότι δεν ενδιαφέρονται για μια συνεργασία που μπορεί να οδηγήσει στην ανατροπή των νεοφιλελεύθερων πολιτικών. Ο λόγος που γίνεται αυτό είναι ότι το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛΛ, πέραν της ανεκδιήγητης πολιτικής συμπεριφοράς στα χρόνια της συγκυβέρνησης με τη Ν.Δ., υπήρξε κύριος φορέας του αντι-ΣΥΡΙΖΑ μετώπου. Οπότε αναπόφευκτα, οι υποψήφιοι κρατούν αποστάσεις από το ενδεχόμενο συνεργασίας και αποδέχονται παθητικά την πρωτοκαθεδρία της Ν.Δ. Δεν θέλουν να παραδεχτούν ότι το brand name του κόμματος αυτού, έχει μπροστά του πολλές τετραετίες για να απαλλαγεί από τα βαρίδια του παρελθόντος – αν το καταφέρει ποτέ.
Το θεσμικό κενό που δημιουργήθηκε, με τις εσωκομματικές πολιτικές διαφωνίες στο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, οδηγεί σε μια περιπέτεια όπου το Κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης κινδυνεύει να απωλέσει ψηφοφόρους. Όμως ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ δείχνει ότι δεν πρόκειται να υποχωρήσει από τη θέση της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Όπως δήλωσε ο πρώην πρόεδρος του, παρά το γεγονός της μομφής εναντίον του, Στέφανος Κασσελάκης, δηλώνει παρών και παρεμβαίνει στις εσωκομματικές εξελίξεις και «στην μάχη των πολλών απέναντι στην ολιγαρχία που υπερασπίζεται μία κυβέρνηση σε αποδρομή».
Η παρούσα κατάσταση κατά την οποία η κυβέρνηση, παρά τα χαμηλά δημοσκοπικά ποσοστά, κυβερνά εκμεταλλευόμενη μεταξύ άλλων, τη δυσκολία της συγκυρίας στα κόμματα που την αντιπολιτεύονται, μπορεί να τερματιστεί ξαφνικά. Αυτό που απασχολεί ένα μεγάλο κομμάτι του πληθυσμού που ανήκει στην προοδευτική παράταξη, είναι το πώς θα απειληθεί η ηγεμονία του καθεστώτος Μητσοτάκη από τα κόμματα της Κεντροαριστεράς. Και αυτό είναι ένα ενδεχόμενο που μπορεί να συμβεί, χωρίς ρευστοποίηση των κομμάτων της αντιπολίτευσης, αλλά με μια πρωτοβουλία του κόμματος της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, ευθύς μετά τις εσωκομματικές προεδρικές εκλογές του.
* Μέλος Κεντρικής Επιτροπής ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ
Μέλος Περιφερειακής Παράταξης «Πρώτα η Πελοπόννησος»
