Ως μόνη λύση, μετά την υπάρχουσα εξέλιξη, ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ και βουλευτής Μεσσηνίας Θαν. Πετράκος βλέπει τη ρήξη με τους δανειστές και την έξοδο της χώρας από το ευρώ.
Προηγουμένως ο Πρωθυπουργός και Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας είχε πει στους βουλευτές του: «Αυτή τη στιγμή βρισκόμαστε μπροστά σε κρίσιμες αποφάσεις. Αυτό που έχει σημασία είναι η ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ να σταθεί ενωμένη και συμπαγής μπροστά σε αυτές τις κρίσιμες αποφάσεις. Εγώ δεν πρόκειται να γίνω νέος Παπαδήμος. Εδώ που ήρθαμε, ήρθαμε όλοι μαζί ή θα φύγουμε όλοι μαζί. Η συνεχίζουμε όλοι μαζί ή θα φύγουμε όλοι μαζί».
Ο κ. Πετράκος της Αριστερής Πλατφόρμας, εκ των πρωταγωνιστών των αντιδρώντων, μιλώντας σήμερα κατά τη συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ είπε: «Κακώς πρωτοκλασάτοι σύντροφοι επιμένουν στο μονόδρομο. Θα έπρεπε να προετοιμάσουμε την έξοδο από την Ευρωζώνη και να το πούμε καθαρά στο λαό. Η Αριστερά έχει μέλλον όταν προτιμάει να ανοίγει φτερά στο άγνωστο και όχι στο πουθενά» πρόσθεσε ο κ. Πετράκος και υπογράμμισε ότι «όσοι επιμένουν στο ευρώ πάση θυσία να ξέρουν ότι είναι καταστροφικό. Αρα μόνη λύση είναι η συντεταγμένη έξοδος από το ευρώ για να ανοίξουν νέοι δρόμοι. Πρώτα βήματα, ο δημόσιος έλεγχος των τραπεζών και της Τράπεζας της Ελλάδος και το χτύπημα της διαπλοκής».
Υπογραφή Πετράκου σε κείμενο της “Αριστερής Πλατφόρμας”
Μάλιστα ο κ. Πετράκος και ο επίσης βουλευτής Κώστας Λαπαβίτσας, συνυπογράφουν κείμενο μαζί με τα μέλη του Πολιτικού Γραφείου του ΣΥΡΙΖΑ Στάθη Λεουτσάκο, Αντώνη Νταβανέλο και Σόφη Παπαδόγιαννη, της Αριστερής Πλατφόρμας, με το οποίο καλείται ο Πρωθυπουργός «να απορρίψει τον εκβιασμό των δανειστών… αν δεν γίνει δεκτός ένας θετικός συμβιβασμός» προσδιορίζοντάς τον «χωρίς νέα λιτότητα με ρευστότητα και διαγραφή του χρέους», ή σε διαφορετική περίπτωση «έξοδο από το ευρώ». Επισημαίνουν όμως ότι «η έξοδος δεν είναι αυτοσκοπός».
Αξιοσημείωτο είναι πως οι πέντε, κατηγορούν Κυβέρνηση και ΣΥΡΙΖΑ για «τραγικές αγκυλώσεις», επειδή, όπως υποστηρίζουν, δεν προετοίμασαν τη «συγκρότηση μιας πορείας που θα μπορούσε να θέσει την Ελλάδα εκτός ευρωζώνης, προκειμένου να αντιμετωπίσει τις απαράδεκτες πιέσεις και απαιτήσεις των πιστωτών».
Συγκεκριμένα τα βασικά σημεία της επιστολής των πέντε της Αριστερής πλατφόρμας, έχουν ως εξής:
«Η Κυβέρνηση με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει καμία άλλη επιλογή στην κρίσιμη αυτή συγκυρία από το να απορρίψει τον εκβιασμό των “θεσμών” για την επιβολή ενός προγράμματος λιτότητας, απορρυθμίσεων και ιδιωτικοποιήσεων.
Η Κυβέρνηση οφείλει να δηλώσει προς τους θεσμούς και να διακηρύξει στον Ελληνικό λαό ότι, και την ύστατη στιγμή, αν δεν γίνει δεκτός ένας θετικός συμβιβασμός, ο οποίος να αποτυπώνεται σε ένα πρόγραμμα που θα τερματίζει τη λιτότητα, θα παρέχει ικανή ρευστότητα στην οικονομία και θα διασφαλίζει τη βαθιά διαγραφή του χρέους, τότε είναι έτοιμη να ακολουθήσει ένα εναλλακτικό προοδευτικό δρόμο που θα θέτει υπό αμφισβήτηση την παρουσία της χώρας μας στην ευρωζώνη, ενώ θα διακόπτει την αποπληρωμή του χρέους.
Η συγκρότηση μιας πορείας που θα μπορούσε να θέσει την Ελλάδα εκτός ευρωζώνης, προκειμένου να αντιμετωπίσει τις απαράδεκτες πιέσεις και απαιτήσεις των πιστωτών, ήταν ένα έργο σύνθετο και σοβαρό και έπρεπε να είχε προετοιμαστεί από την Κυβέρνηση και τον ΣΥΡΙΖΑ, πράγμα, όμως, που, λόγω τραγικών αγκυλώσεων των τελευταίων, δεν έχει επιτευχθεί».
Παρ’ όλα αυτά η κυβέρνηση έστω και τώρα μπορεί και πρέπει να απαντήσει στους εκβιασμούς των θεσμών με το δίλημμα πρόγραμμα χωρίς νέα λιτότητα με ρευστότητα και διαγραφή του χρέους ή έξοδος από το ευρώ και διακοπή αποπληρωμής του άδικου και μη βιώσιμου χρέους.
Η έξοδος από την ευρωζώνη κάτω από τις παρούσες συνθήκες, είναι μια δύσκολη αλλά εφικτή διαδικασία, που θα επιτρέψει στη χώρα να ακολουθήσει έναν άλλο δρόμο, πέρα από απαράδεκτα προγράμματα που θα παρομοιάζουν με την πρόταση Γιούνκερ. Πρέπει να τονιστεί ότι η έξοδος δεν είναι αυτοσκοπός, αλλά το πρώτο βήμα σε μια πορεία κοινωνικής αλλαγής, ανάκτησης της εθνικής κυριαρχίας, οικονομικής προόδου και ανάπτυξης με κοινωνικής δικαιοσύνη.
Το δημοψήφισμα κατέδειξε τη βούληση του λαού για την οριστική απόρριψη της λιτότητας ανεξάρτητα από τα διλήμματα που του έθεσε το ξένο και το εγχώριο κατεστημένο».