«Την επανεξέταση της σκοπιμότητας και της σχεδιαζόμενης ανάπλασης της Πλατείας Υπαπαντής προκειμένου να αποφασιστεί από την αναθέτουσα αρχή η δυνατότητα τροποποίησης της μελέτης, ώστε να ενταχθεί στο σχεδιαζόμενο έργο η αποκάλυψη και ανάδειξη των αρχαίων για λόγους υπέρτερου δημοσίου συμφέροντος, καθώς είναι αναγκαία η συστηματική αρχαιολογική έρευνα της περιοχής» αιτείται η Περιβαλλοντική – Πολιτιστική Ένωση Μεσσηνίας από τη Δημοτική Αρχή Καλαμάτας και την Περιφέρεια Πελοποννήσου.
Όπως αναφέρεται στο σχετικό έγγραφό της «σύμφωνα δε με την από 2.9.2020 απάντηση της Υπουργού Πολιτισμού και Αθλητισμού σε σχετικό ερώτημα βουλευτή Μεσσηνίας στη Βουλή “Το ΥΠΠΟΑ και οι αρμόδιες υπηρεσίες του στα πλαίσια της βιώσιμης ανάπτυξης έχουν την υποχρέωση να διασφαλίζουν τα μνημεία με βάση τις αρχές της Ολοκληρωμένης Προστασίας, έτσι όπως αποτυπώνονται στον αρχαιολογικό νόμο και στις διεθνείς συμβάσεις που έχει υπογράψει και κυρώσει η Ελλάδα. Το ίδιο έχει την υποχρέωση να κάνει και στην Καλαμάτα”».
Ακόμα ζητείται «το παρόν Υπόμνημα απευθύνεται σε όλους τους Δημόσιους φορείς, αρχές και όργανα και παρακαλούμε όπως αναγνωστεί και καταχωριστεί στα πρακτικά του επικείμενου Δημοτικού Συμβουλίου που πρόκειται να λάβει χώρα το αμέσως επόμενο διάστημα μετά από το σχετικό αίτημα 20 εκ των 42 Δημοτικών Συμβούλων που απαρτίζουν το Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Καλαμάτας».
Ειδικότερα, το αίτημα της Περιβαλλοντικής – Πολιτιστικής Ένωσης Μεσσηνίας, έχει ως εξής:
AITHMA
της Περιβαλλοντικής – Πολιτιστικής Ένωσης Μεσσηνίας
ΠΡΟΣ
Τη Δημοτική Αρχή Καλαμάτας.
Την Περιφέρεια Πελοποννήσου.
Κοινοποιούμενη προς:
Τον Πρόεδρο του Δημοτικού Συμβουλίου Καλαμάτας
Την Οικονομική Επιτροπή του Δήμου Καλαμάτας
Τις Δημοτικές παρατάξεις.
Χιλιάδες συνδημότες μας, επιστημονικοί σύλλογοι, επιφανείς επιστήμονες και Δημοτικές παρατάξεις πήραν σαφή και ξεκάθαρη θέση κατά της ανάπλασης της πλατείας Υπαπαντής, όπως αυτή σχεδιάζεται και προχωρά με την από 19-2-2020 ανακήρυξη προσωρινού αναδόχου. Η Διοίκηση σε επίπεδο Δήμου Καλαμάτας αλλά και σε Περιφερειακό Επίπεδο δεν έχουν πλέον ούτε δικαίωμα ούτε έρεισμα να παραβλέψουν το πάνδημο αίτημα αποκάλυψης των αρχαιοτήτων που βρίσκονται στο υπέδαφος της πλατείας Υπαπαντής στο σημείο της σχεδιαζόμενης ανάπλασης. Αν το παραβλέψουν, είναι σαφές ότι εναντιώνονται στο δημόσιο συμφέρον, προσβάλλοντας κατάφωρα τόσο την αρχή της προστασίας του περιβάλλοντος, που θεμελιώνεται συνταγματικά στα άρθρα 24π.1 και 6 του Συντάγματος, όσο και τις νομοθετικές διατάξεις περί προστασίας των αρχαιοτήτων και εν γένει της πολιτιστικής κληρονομιάς (ν3028/2002).
Σύνταγμα και Νόμοι ρητά ορίζουν ότι: “Πολιτεία και Διοίκηση έχουν υποχρέωση να δρουν ενεργά με σκοπό τη διάσωση του πολιτιστικού περιβάλλοντος, να μεριμνούν για την προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς απαγορεύοντας οποιαδήποτε επέμβαση σε μνημείο που θα μπορούσε να επιφέρει καταστροφή, άμεση ή έμμεση βλάβη και αλλοίωση της μορφής του ενώ η συντήρηση αποκατάσταση και ανάδειξη των μνημείων περιλαμβάνεται στους στόχους οποιουδήποτε επιπέδου χωροταξικού, αναπτυξιακού, περιβαλλοντικού και πολεοδομικού σχεδιασμού”. Επίσης, ότι “Οφείλουν να λαμβάνουν ειδικά προληπτικά ή κατασταλτικά μέτρα για την προστασία των μνημείων”.
Η εν λόγω σχεδιαζόμενη ανάπλαση αναμφισβήτητα έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τις προαναφερθείσες συνταγματικές και νομοθετικές επιταγές.
Κατά τις διατάξεις του ν.4412/2016 στο άρθρο 105 ορίζεται ότι: η αναθέτουσα αρχή (Δήμος) με ειδικά αιτιολογημένη απόφαση ματαιώνει το διαγωνισμό για λόγους δημοσίου συμφέροντος, εν συνεχεία κατά την παρ.4 η αναθέτουσα αρχή δύναται να ακυρώσει τη διαδικασία σύμβασης για ολόκληρο το έργο ή για τμήμα, ενώ κατά την παρ.5 η αναθέτουσα αρχή διατηρεί το δικαίωμα να ματαιώσει τη διαδικασία ή να προβεί σε τροποποιήσεις.
Από την αναφορά των ως άνω διατάξεων του Νόμου ο Δήμος, ευχερώς ως η αναθέτουσα αρχή εκ του Νόμου διατηρεί το δικαίωμα είτε να διακόψει το διαγωνισμό και το σχεδιαζόμενο έργο ή να τροποποιήσει το έργο ανάπλασης με σκοπό την αποκάλυψη και ανάδειξη των αρχαιοτήτων.
Κατόπιν της δήλωσης του αρμόδιου Υπουργείου ότι: “αν ο Δήμος προσκομίσει νέα στοιχεία τα οποία στηρίζουν την επιπλέον προστασία των αρχαίων, τότε το Υπουργείο θα πράξει σύμφωνα με το Νόμο αυτό που πρέπει”, είναι προφανές ότι δίνεται στο Δήμο η ευχέρεια, που την έχει ούτως ή άλλως από τις διατάξεις του ν.4412/2016 αναφορικά με τη διαδικασία του διαγωνισμού, αφουγκραζόμενος το πάνδημο αίτημα των δημοτών του, που είναι η αποκάλυψη, ανάδειξη αλλά και προστασία των αρχαιοτήτων για λόγους δημοσίου συμφέροντος καθώς τώρα η πλειοψηφία των δημοτών έλαβαν γνώση της σχεδιαζόμενης ανάπλασης, η οποία έρχεται σε πλήρη αντίθεση με το Δημόσιο συμφέρον απειλώντας το περιβάλλον στο οποίο ζουν, τις αρχαιότητες και προσβάλλοντας κατάφωρα την προσωπικότητά τους. Αξίζει να σημειωθεί μάλιστα ότι από τα πρακτικά της 29/10/2019 για το θέμα αυτό οι παρατάξεις της μειοψηφίας είχαν ταχθεί υπέρ της ανάδειξης και όχι της κατάχωσης των αρχαίων προβάλλοντας σαφείς ενστάσεις. Το γεγονός αυτό δεν μπορεί να παραβλεφθεί σε συνδυασμό με την πάνδημη αντίδραση των δημοτών που την ύστατη στιγμή έλαβαν γνώση και αντέδρασαν.
Το Δημόσιο συμφέρον προσβάλλεται σήμερα κατάφωρα για τους παρακάτω λόγους:
– Η σχεδιαζόμενη ανάπλαση όχι μόνο δεν προβλέπει ανάδειξη των αρχαίων ευρημάτων της πλατείας Υπαπαντής αλλά απειλεί να τα θέσει σε κίνδυνο καθώς η αφαίρεση των πλακών, του τσιμέντου και των υφιστάμενων κατασκευών αλλά και τα μπετά που θα πέσουν κατά την εκτέλεση του Έργου, όπως επίσης και η σχεδιαζόμενη δενδροφύτευση με μεγάλα δέντρα που αναπτύσσουν ρίζες σε βάθος και πλάτος, είναι επεμβάσεις που μετά βεβαιότητας θα προκαλέσουν ανεπανόρθωτες και καταστροφικές βλάβες τόσο άμεσες, μεσοπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες, όσο και έμμεσες στα αρχαία κατάλοιπα, μέσω της κάλυψής τους, καθιστώντας τα μη προσβάσιμα, μη επισκέψιμα, μη ορατά, αποκλείοντας με τις ενέργειες αυτές τη δυνατότητα μελέτης και επιστημονικής τεκμηρίωσής τους, αξιολόγησης της κατάστασης διατήρησής τους, συντήρησης και προστασίας τους, ένταξής τους στον αστικό ιστό. Ο υπαρκτός και βάσιμος αυτός κίνδυνος καθιστά την επέμβαση πλήρως αντίθετη σε Σύνταγμα και νόμους προσβάλλοντας κατάφωρα το δημόσιο συμφέρον.
– Αναμφίβολα, χωρίς προηγούμενη ανασκαφή, τα έργα ανάπλασης θα αντιμετωπίσουν σοβαρά οικονομικά προβλήματα και θα υπερβούν τα οριζόμενα χρονοδιαγράμματα κατά τη διαδικασία εκπόνησής τους από την πολύ πιθανή “συνάντηση” με αρχαία ευρήματα.
– Είναι αναγκαία και επιτακτική η διαφύλαξη και προστασία της ιστορικής μνήμης του τόπου μας. Οφείλουμε να γνωρίζουμε από πού προερχόμαστε ώστε να ξέρουμε και πού πηγαίνουμε, χτίζοντας έτσι την απαιτούμενη συλλογική μνήμη. Στην Καλαμάτα δυστυχώς, με μόνη εξαίρεση τον χώρο των Ακοβίτικων, ορατοί και επισκέψιμοι αρχαιολογικοί χώροι των χρόνων προ της Φραγκοκρατίας δεν υπάρχουν, δημιουργώντας την εντύπωση ότι η ιστορία της πόλης ξεκινά τον Μεσαίωνα. Δεν έχει κανείς το δικαίωμα να στερήσει από το λαό της Καλαμάτας την ιστορική του ταυτότητα. Κάτι τέτοιο προσβάλλει την προσωπικότητα καθενός από εμάς.
– Η εν λόγω ανάπλαση έχει ενταχθεί στο Πρόγραμμα “Βιώσιμη Αστική Ανάπτυξη” της Περιφέρειας Πελοποννήσου και χρηματοδοτείται από τον άξονα «Προστασία του περιβάλλοντος – μετάβαση σε μια οικονομία φιλική στο περιβάλλον» του ΠΕΠ Πελοποννήσου τη στιγμή που όχι μόνο δεν ικανοποιεί τους όρους της έννοιας της βιώσιμης ανάπτυξης αλλά με τον τρόπο που σχεδιάζεται υποβαθμίζει το περιβάλλον μας.
– Σημειώνεται μάλιστα ότι η Διοίκηση φείδεται των χρημάτων που απαιτούνται να δαπανηθούν για την ανασκαφή και ανάδειξη των αρχαιολογικών ευρημάτων, όταν για την κατάχωσή τους προβλέπεται να δαπανηθεί το υπέρογκο και όλως αδικαιολόγητο ποσό των 1.680.200 ευρώ.
– Οι πρόχειρες ενέργειες που δρομολογούνται και χαρακτηρίζονται από έναν χωρίς όραμα, κοντόφθαλα μεσοπρόθεσμο σχεδιασμό, θέτουν σε κίνδυνο τα αρχαία ευρήματα, χωρίς να έχουν κανένα ανταποδοτικό όφελος για την πόλη.
Τουναντίον,
– Η ανάδειξη των ευρημάτων του αρχαίου πολιτισμού του τόπου μας θα είχε σημαντικά εκπαιδευτικά, τουριστικά και οικονομικά οφέλη που είναι αδύνατο να παραβλέψουμε, καθώς θα αναδείκνυε την Καλαμάτα όχι μόνο ως έναν τόπο αναψυχής και φυσικού κάλλους αλλά και έναν ιστορικό τόπο, αρχαιολογικού-πολιτιστικού ενδιαφέροντος, συμπληρώνοντας την εικόνα της πόλης που ονειρευόμαστε να έχουμε, ενός πανέμορφου, παραθαλάσσιου τουριστικού θερέτρου με αρχαίο πολιτισμό και ιστορία.
– Η χρηματοδότηση ανασκαφών και μελετών ευχερώς χρηματοδοτείται και επιδοτείται. Όσοι υποστηρίζουν το αντίθετο ψεύδονται. Η υπό κρίση ανάπλαση, στην περίπτωση που έχει μακροπρόθεσμο ορίζοντα, θέτει στη λήθη την ιστορία του τόπου μας για χρόνια και μάλιστα χωρίς ασφαλείς συνθήκες για τα αρχαία με βάση τις σχεδιαζόμενες παρεμβάσεις ενώ στην περίπτωση μεσοπρόθεσμου ορίζοντα με την υπόσχεση να αποκαλυφθούν μετά από κάποια χρόνια δαπανά πολύτιμο δημόσιο χρήμα χωρίς κανένα όφελος, διακινδυνεύοντας καιροσκοπικά την ασφάλεια των αρχαίων ευρημάτων.
Κατόπιν αυτών, η Περιβαλλοντική – Πολιτιστική Ένωση Μεσσηνίας με σχετικό αίτημά της από 17/08/2020 προς την Εφορεία Αρχαιοτήτων Μεσσηνίας ζήτησε προς ενημέρωση των πολιτών την παροχή των εισηγήσεων προς το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο των αρμοδίων υπηρεσιών του ΥΠΠΟ του έτους 2010, κατά το οποίο συζητιόταν επίσης η ανάπλαση της πλατείας Υπαπαντής. Σήμερα, 03/09/2020, λάβαμε τα εν λόγω έγγραφα, από τα οποία προκύπτει ότι οι δύο συναρμόδιες υπηρεσίες, ΛΗ΄ ΕΠΚΑ και 26η ΕΒΑ, ενέκριναν υπό όρους την προμελέτη του κ. Αλμπάνη με ανάδειξη των αρχαιοτήτων στην ΝΑ γωνία της πλατείας. Και στις δύο εισηγήσεις γίνεται λόγος για επίχωση/κάλυψη των αρχαίων κατά τις ανασκαφές της δεκαετίας του 1960 και διευκρινίζεται ότι η θέση τους δεν μας είναι γνωστή, ενώ και οι δύο υπηρεσίες ζητούν διενέργεια δοκιμαστικών τομών πριν την έναρξη των εργασιών. Παρενθετικά σχολιάζουμε ότι μέλος του ΚΑΣ κατά την επίμαχη συζήτηση το έτος 2011 μειοψήφησε στην πρόταση που κατέθεσε για διενέργεια δοκιμαστικών τομών σε όλη την επιφάνεια της πλατείας.
Ειδικότερα, στην εισήγηση της 26ης ΕΒΑ διαβάζουμε: ”Το 1960 ο έφορος αρχαιοτήτων Νικόλαος Γιαλούρης πραγματοποίησε ανασκαφή στην ΝΑ γωνία της πλατείας, η οποία έφερε στο φως τοίχους μεγάλου οικοδομήματος δημοσίου χαρακτήρα, που χρονολογείται από τα Ελληνιστικά ως τα Ύστερα Ρωμαϊκά χρόνια. (Δημοσίευμα εφημερίδας Καθημερινή 14-8-1960). Λόγω αδυναμίας αποτύπωσης, τεκμηρίωσης και συντήρησης, καλύφθηκαν τα αρχαία και πάλι. Οι ακριβείς θέσεις θα γίνουν γνωστές μετά την ανασκαφή. Μετά τα παραπάνω η Εφορεία μας δεν έχει αντίρρηση για την έγκριση της μελέτης, όπως αυτή έχει συνταχθεί, σε συνδυασμό με τους ακόλουθους όρους: 1. να προηγηθεί της έναρξης των εργασιών η διενέργεια δοκιμαστικών τομών, παρουσία αρχαιολόγου της Εφορείας μας, στην ευρύτερη περιοχή της Ν.Α. γωνίας της πλατείας, όπου βάσιμα πιθανολογείται ότι είχαν αποκαλυφθεί τα αρχαία…”. Στην εισήγηση της ΛΗ΄ΕΠΚΑ αναφέρεται ότι΄”…κατά τη δεκαετία του 1960 αποκαλύφθηκαν αρχαία ευρήματα τα οποία στη συνέχεια επιχώθηκαν. Στην νοτιοανατολική γωνία οι ακριβείς θέσεις των αρχαίων θα γίνουν γνωστές μετά την ανασκαφή. Ύστερα από τα παραπάνω η Εφορεία μας εισηγείται την έγκριση της υποβληθείσας μελέτης με τον όρο ότι πριν την έναρξη του έργου θα πραγματοποιηθούν δοκιμαστικές τομές, για τον εντοπισμό των αρχαιοτήτων με δαπάνη του αναδόχου.” Τονίζεται πως στην εισήγηση της 26ης ΕΒΑ διευκρινίζεται ότι: “Η πλατεία Ι.Ν. Υπαπαντής βρίσκεται μέσα στη ζώνη προστασίας των Βυζαντινών και Μεταβυζαντινών Μνημείων Καλαμάτας”.
Κατόπιν των παραπάνω πληροφοριών περί άγνοιας της ακριβούς θέσης των αρχαίων και της διά στόματος κ. Μενδώνη στη Βουλή στις 2.9.2020 επιβεβαίωση ότι η εν λόγω ανασκαφή υπήρξε σωστική και ουδέποτε δημοσιεύθηκε κατά τις επιταγές του νόμου και τις αρχές της επιστήμης της αρχαιολογίας, καθίσταται ιδιαίτερα προβληματική η αναφορά του όρου “Οι εργασίες απομάκρυνσης του υλικού της παλαιάς κάλυψης του δαπέδου της πλατείας να γίνουν επιφανειακά και να μην αποξηλωθεί το υπόστρωμα από μπετόν” στη σχετική γνωμοδότηση του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου και στη συνακόλουθη υπουργική απόφαση και δημιουργούν βάσιμη ανησυχία για την κατάσταση διατήρησης των καταλοίπων, συνεπεία της τότε αυθαίρετης κάλυψης των αρχαίων ευρημάτων από τον εργολάβο (βλ. αναφορά Ν. Γιαλούρη της 27.2.1961 προς την Διεύθυνση Αρχαιοτήτων). Επισημαίνουμε ότι στο άρθρο 3 του αρχαιολογικού νόμου το περιεχόμενο του όρου της προστασίας ορίζεται ως εξής: “1. Η προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς της Χώρας συνίσταται κυρίως: α) στον εντοπισμό, την έρευνα, την καταγραφή, την τεκμηρίωση και τη μελέτη των στοιχείων της, β) στη διατήρηση και στην αποτροπή της καταστροφής, της αλλοίωσης και γενικά κάθε άμεσης ή έμμεσης βλάβης της, δ) στη συντήρηση και την κατά περίπτωση αναγκαία αποκατάστασή της”.
Τα παραπάνω δεδομένα αντίκεινται σε όσα ορίζει ο αρχαιολογικός νόμος στο άρθρο 9: “2. Σε κάθε περίπτωση που αποφασίζεται να καταχωθεί ή να μην διατηρηθεί στον τόπο όπου βρίσκεται το αρχαίο, απαιτείται η προηγούμενη φωτογράφηση, αποτύπωση και τεκμηρίωσή του, καθώς και η κατάθεση εκτενούς επιστημονικής έκθεσης συνοδευόμενης από λεπτομερή κατάλογο ευρημάτων.” Είναι σαφές ότι ουδόλως ικανοποιούνται οι παραπάνω όροι.
Κατόπιν όλων των παραπάνω η Περιβαλλοντική – Πολιτιστική Ένωση Μεσσηνίας αξιολογώντας όλες τις προαναφερθείσες συνθήκες θεωρεί ότι:
είναι αναγκαία η έναρξη συστηματικής ανασκαφής πριν την εκτέλεση των εργασιών σε όλον τον δημόσιο χώρο της περιοχής της πλατείας (πιθανόν και στο οδόστρωμα), υπό τον όρο ότι υπάρχει η αναγκαία χρηματοδότηση. Σε κάθε άλλη περίπτωση θα πρέπει να διασφαλιστεί τουλάχιστον η συστηματική ανασκαφή στην ΝΑ γωνία της πλατείας, όπου είναι γνωστή η ύπαρξη αρχαίων αλλά δεν έχουν αποτυπωθεί και δεν γνωρίζουμε την ακριβή θέση τους. Ταυτόχρονα, να διενεργηθεί γεωφυσική διασκόπηση του υπεδάφους ή δοκιμαστικές τομές σε όλη την υπόλοιπη επιφάνεια εκτέλεσης εργασιών ή συνδυασμός των δύο μεθόδων, ανάλογα με τις δυνατότητες και τις προτάσεις των αρμοδίων υπηρεσιών του ΥΠΠΟΑ. Σε κάθε περίπτωση, θα πρέπει να λαμβάνεται υπ’ όψιν ότι ο σχεδιασμός και η πορεία των εργασιών οφείλουν να προσαρμόζονται κάθε φορά στα αποτελέσματα των αρχαιολογικών ερευνών. Επιθυμητή είναι η συνεργασία με το Τμήμα Ιστορίας, Αρχαιολογίας και Διαχείρισης Πολιτισμικών Αγαθών του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου, το οποίο εδρεύει στην Καλαμάτα. Σημειωτέον ότι ο υπό διορισμό Πρύτανης της Σχολής Ανθρωπιστικών Επιστημών και Πολιτισμικών Σπουδών, στην οποία αυτό υπάγεται, έχει ήδη αρθρογραφήσει υπέρ της ανασκαφικής διερεύνησης και ανάδειξης των αρχαίων. Η παρέλευση πλέον της μίας δεκαετίας από την εκπόνηση της μελέτης ανάπλασης της πλατείας συνεισέφερε σε πρόοδο της τεχνογνωσίας και στην βελτίωση των όρων ανασκαφής, συντήρησης, αποκατάστασης μνημείων. Οι σύγχρονες μέθοδοι τόσο σε επίπεδο έρευνας όσο και σε επίπεδο διαχείρισης είναι δυνατό να αξιοποιηθούν στο μέγιστο βαθμό και θα αποτελέσουν σημαντικό εργαλείο για εξοικονόμηση χρόνου και πόρων από την εκτέλεση των εργασιών. Μετά την ολοκλήρωση των επεμβάσεων θα ικανοποιείται το πλήρες περιεχόμενο της έννοιας της προστασίας της πολιτιστικής κληρονομιάς όπως την ορίζει ο αρχαιολογικός νόμος, σε συνέχεια των όσων αναφέρονται παραπάνω για το άρθρο 3, παρέχοντας “ε) διευκόλυνση της πρόσβασης και της επικοινωνίας του κοινού με αυτήν, στ) στην ανάδειξη και την ένταξή της στη σύγχρονη κοινωνική ζωή και ζ) στην παιδεία, την αισθητική αγωγή και την ευαισθητοποίηση των πολιτών για την πολιτιστική κληρονομιά”.
Και Αιτούμαστε:
«Την επανεξέταση της σκοπιμότητας και της σχεδιαζόμενης ανάπλασης της Πλατείας Υπαπαντής προκειμένου να αποφασιστεί από την αναθέτουσα αρχή η δυνατότητα τροποποίησης της μελέτης, ώστε να ενταχθεί στο σχεδιαζόμενο έργο η αποκάλυψη και ανάδειξη των αρχαίων για λόγους υπέρτερου δημοσίου συμφέροντος, καθώς είναι αναγκαία η συστηματική αρχαιολογική έρευνα της περιοχής. Σύμφωνα δε με την από 2.9.2020 απάντηση της Υπουργού Πολιτισμού και Αθλητισμού σε σχετικό ερώτημα βουλευτή Μεσσηνίας στη Βουλή “Το ΥΠΠΟΑ και οι αρμόδιες υπηρεσίες του στα πλαίσια της βιώσιμης ανάπτυξης έχουν την υποχρέωση να διασφαλίζουν τα μνημεία με βάση τις αρχές της Ολοκληρωμένης Προστασίας, έτσι όπως αποτυπώνονται στον αρχαιολογικό νόμο και στις διεθνείς συμβάσεις που έχει υπογράψει και κυρώσει η Ελλάδα. Το ίδιο έχει την υποχρέωση να κάνει και στην Καλαμάτα”. Η Υπουργός στη συζήτηση στη Βουλή κάλεσε επανειλημμένως τον καθ΄ύλην αρμόδιο φορέα, δηλαδή τον Δήμο Καλαμάτας, να προσκομίσει νέα, επικαιροποιημένη μελέτη, η οποία με σαφήνεια να προβλέπει τη διενέργεια ανασκαφικών εργασιών, καθώς και τους τρόπους προστασίας και ανάδειξης των αρχαιοτήτων με σύγχρονες μεθόδους. Τόνισε δε πως στην εν λόγω μελέτη θα πρέπει να περιλαμβάνεται η χρηματοδότηση των εργασιών και ότι θα πρέπει να προβλεφθεί ανεξάρτητο, αυτοτελές Υποέργο για έργα αρχαιολογίας».
Αξίζει να σημειωθεί τέλος ότι οι λόγοι Δημοσίου Συμφέροντος που αναμφίβολα συντρέχουν εν προκειμένω θα μπορούσαν να αποτελέσουν αντικείμενο ΑΙΤΗΣΗΣ ΑΝΑΦΟΡΑΣ προς το Υπουργείο αναφορικά με την υπουργική απόφαση του 2011 .
Είναι ώρα ευθύνης απέναντι στην ιστορία και τους δημότες αυτής της πόλης, του σήμερα, του αύριο αλλά και του χθες και κανείς με κανένα πρόσχημα δεν μπορεί να την απεκδύεται την ευθύνη αυτή.
Το παρόν Υπόμνημα απευθύνεται σε όλους τους Δημόσιους φορείς, αρχές και όργανα και παρακαλούμε όπως αναγνωστεί και καταχωριστεί στα πρακτικά του επικείμενου Δημοτικού Συμβουλίου που πρόκειται να λάβει χώρα το αμέσως επόμενο διάστημα μετά από το σχετικό αίτημα 20 εκ των 42 Δημοτικών Συμβούλων που απαρτίζουν το Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Καλαμάτας. Οι εισηγήσεις των αρμοδίων υπηρεσιών του ΥΠΠΟ του έτους 2010, επισυνάπτονται ηλεκτρονικά στο παρόν αίτημα προς ενημέρωση του κοινού.
Η Περιβαλλοντική -Πολιτιστική Ένωση Μεσσηνίας
Η υπογράφουσα το παρόν Συντονίστρια της Ένωσης
Ορφανού Μαρίστα, Νομικός
