Το πρόσφατο περιστατικό με την κλοπή, την καταδίωξη και τον θάνατο ενός 20χρονου ρομά από πυρά αστυνομικών δυνάμεων στο Πέραμα δεν είναι ένα τυχαίο γεγονός. Είναι ένα φυσικό επακόλουθο, το μοτίβο του οποίου θα συνεχίσει να επαναλαμβάνεται με δική μας ευθύνη. “Μα έχω εγώ ευθύνη που έκλεψε ο γύφτος;”. “Έχω εγώ ευθύνη που πυροβολήσαν το γύφτο;”, θα σκεφτεί κάποιος. Να το εξετάσουμε.
Την πλέον τεκμηριωμένη άποψη την διάβασα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης από τον νομικό Δ.Κ. και σας τη μεταφέρω, γιατί αυτές οι απόψεις πρέπει να ακούγονται λίγο πιο δυνατά: “Η υπόθεση της ανθρωποκτονίας του ρομά από τους αστυνομικούς χρήζει διερεύνησης. Δεν επιδέχεται εύκολη ερμηνευτική προσέγγιση από οποιαδήποτε πλευρά. Η χρήση τόσης δύναμης πυρός μέσα σε κατοικημένη περιοχή είναι αδικαιολόγητη, αν δεν έχει προηγηθεί κάτι που να αγνοούμε και να την δικαιολογεί. Από την άλλη η κοινή αντίδραση, όχι ενός αλλά εφτά έμπειρων αστυνομικών, προφανώς προβληματίζει. Ας σκεφτούν κάποιοι ότι θα μπορούσε να είχαμε νεκρό παρευρισκόμενο πολίτη ή παιδί”.
Αυτή είναι η πιο σωστή βάση για να τεθούν συγκεκριμένα ερωτήματα επάνω σε αυτό το κοινωνικό ζήτημα. Σε επίπεδο αυτοδιοίκησης τι θα μπορούσε να έχει γίνει ήδη από το 2020, το οποίο δεν έγινε εδώ στην Καλαμάτα επάνω στο θέμα αυτό; Θα μπορούσαμε να έχουμε συντάξει ως Δήμος Καλαμάτας έναν φάκελο, με τον οποίο να έχουμε απορροφήσει ένα κονδύλιο ύψους 1.290.000 ευρώ από την Ευρωπαϊκή Ένωση για τη στέγαση αυτών των ανθρώπων. Υπήρχε ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα για την απασχόληση και τη στέγαση των ρομά το οποίο αγνοήθηκε από τον Δήμο Καλαμάτας. Ο δήμαρχος Καλαμάτας είχε ενημερωθεί εγκαίρως (αρχές Ιουνίου 2020), επίσημα και θεσμικά εντός του Δημοτικού Συμβουλίου Καλαμάτας. Δυστυχώς, δεν ακούγονται οι φωνές που δίνουν λύση στα προβλήματα, λόγω των ακροδεξιών συνεργασιών που συνάπτονται και των ιδεολογιών που τις συνοδεύουν. Δεν μπορούν οι άνθρωποι αυτοί να καταλάβουν ότι το θέμα αυτό δεν είναι ζήτημα πολιτικής πεποίθησης. Είναι ζήτημα ανθρωπισμού και αυτό–προστασίας. Και κυρίως ζήτημα πατριωτισμού. Έτσι αγαπάς την πατρίδα σου και προστατεύεις τον διπλανό σου. Φροντίζεις να ενισχύσεις την πρόληψη, όχι την καταστολή.
Είχε αναφερθεί πριν από περίπου 1 χρόνο στο Δημοτικό Συμβούλιο Καλαμάτας (https://bit.ly/3bewSjs):
«Δεν είναι δυνατόν να ακούμε καθημερινά για την παραβατικότητα των Ρομά, για ρευματοκλοπές και τα συναφή και ο δήμαρχος να αδιαφορεί για την απορρόφηση του ποσού των 1.290.000 ευρώ με κύριο στόχο την εξασφάλιση του “κατοικείν” στο πλαίσιο παροχής υπηρεσιών στεγαστικής υποστήριξης για αξιοπρεπή διαβίωση και μετεγκατάσταση πληθυσμού περιθωριοποιημένων ειδικών κοινωνικών ομάδων, όπως οι Ρομά, σε αυτόνομες στεγαστικές λύσεις, και παράλληλα η παροχή κοινωνικών υπηρεσιών για την προώθηση στην απασχόληση και γενικότερα την κοινωνική τους ένταξη και ενσωμάτωση. Τι θα κάνουμε δηλαδή; Θα βάζουμε κάθε μέρα τους αστυνομικούς να βγάζουν το φίδι από την τρύπα και και να έχουμε: Σύλληψη – Ελεύθερος, Σύλληψη – Ελεύθερος. Αυτό θα κάνουμε; Αυτό είναι απαράδεκτο, απολίτιστο και μας αφορά όλους». Αυτά στις αρχές Ιουνίου του 2020.
Είναι, γνωστό ότι οι αρμόδιοι για την εφαρμογή του νόμου είναι οι κατά τόπους εισαγγελικοί λειτουργοί. Φρόντισε εδώ στην Μεσσηνία η εισαγγελία να ελέγξει εάν τηρείται ο νόμος, ειδικά και γενικότερα; Φρόντισε να εισηγηθεί στα αστυνομικά όργανα να ελέγξουν επιτόπια εάν τα παιδιά των καταυλισμών πηγαίνουν υποχρεωτικά στο σχολείο μέχρι την ορισμένη βαθμίδα, όπως ορίζει ο νόμος υπ΄ αριθ. 1566/1985 του ελληνικού κράτους; Άρθρο 2(3): Η φοίτηση είναι υποχρεωτική στο δημοτικό σχολείο και στο γυμνάσιο, εφόσον ο μαθητής δεν έχει υπερβεί το 16ο έτος της ηλικίας του. Όποιος έχει την επιμέλεια του προσώπου του ανηλίκου και παραλείπει την εγγραφή ή την εποπτεία του ως προς τη φοίτηση τιμωρείται σύμφωνα με το άρθρο 458 του Ποινικού Κώδικα. Να μην σας ενοχλεί, λοιπόν, εάν κάποιοι αναφέρονται στα παιδιά αυτά, ως γυφτόπουλα και εσείς να τους διορθώνετε, λέγοντας: “όχι δεν τα λέμε γυφτόπουλα, ρομά τα λέμε”. Να σας ενοχλεί το είναι. Να σας ενοχλεί που εσείς οι ίδιοι τα αντιμετωπίζετε ως γυφτόπουλα, και όχι ως παιδιά. Γιατί όταν κάποιος αντιμετωπίζεται από τις ανώτατες βαθμίδες ενός κράτους ως γύφτος, ή ως το παιδί του γύφτου, μόνο αυτό θα γίνει.
Να ελεγχθούν σε όλους τους καταυλισμούς της Μεσσηνίας, με ευθύνη της εισαγγελίας, εάν τις ώρες λειτουργίας των σχολείων πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης τα παιδιά των ρομά βρίσκονται στα θρανία τους. Εάν δεν βρίσκονται, να εφαρμοστεί ο νόμος. Μόνοι υπεύθυνοι για αυτήν την κατάσταση η εισαγγελία για την εφαρμογή του νόμου και οι ανύπαρκτες πολιτικές εξομάλυνσης και κοινωνικής ένταξης από την αυτοδιοίκηση. Λυπάμαι ειλικρινά για τις ζωές που θα χαθούν στο μέλλον από αντίστοιχα περιστατικά εδώ στην πόλη μας και για τις ζωές συνανθρώπων μας που βρίσκονται στη φυλακή για λόγους αυτό-προστασίας. Η αιτία βρίσκεται στον τρόπο με τον επιλέγουμε τους εκπροσώπους μας στην κάλπη την περίοδο των εκλογών.
(*) η ερώτηση, λοιπόν, παραμένει: “Μα έχω εγώ ευθύνη που έκλεψε ο γύφτος;», «Έχω εγώ ευθύνη που πυροβολήσαν το γύφτο;”.
Χειλάς Παναγιώτης
Δημοτικός Σύμβουλος Καλαμάτας
www.cheilas.com
