Του ΝΙΚΟΥ ΠΑΤΣΑΡΙΝΟΥ,
μέλος της επιτροπής διαβούλευσης του Δήμου Καλαμάτας
Συμμετέχοντας ως δημότης στην επιτροπή διαβούλευσης του Δήμου Καλαμάτας θα ήθελα να καταθέσω τις παρακάτω σκέψεις και προτάσεις.
Κάθε χρόνο με τη συζήτηση του τεχνικού προγράμματος και τον Προϋπολογισμό, πρέπει να υπάρχει αναφορά στα μεγάλα έργα που αφορούν το Δήμο και προγραμματίζονται – υλοποιούνται από άλλους φορείς (Περιφέρεια, Υπουργεία κ.α.).
- Επίκαιρα τέτοια είναι τα απορρίμματα, η χρήση του στρατοπέδου, οι εθνικοί οδοί και οι νέοι δρόμοι, το αεροδρόμιο, η ύδρευση, η άρδευση, τα αντιπυρικά, οι παρεμβάσεις στον Ταΰγετο (ΟΧΕ), τα αντιδιαβρωτικά και αντιπλημμυρικά έργα, το παραλιακό μέτωπο Καλαμάτας – Μεσσήνης κ.α. Έτσι επιτυγχάνεται η ενημέρωση, ο διάλογος και η αποτελεσματικότητα μέσα στο χρόνο.
- Πρέπει να υπάρξει σοβαρή στροφή του προγράμματος στα ζητήματα της κλιματικής αλλαγής όπως πλημμύρες, φωτιές, διάβρωση ακτών, μέτρα κατά του κορονοϊού σε κοινόχρηστους χώρους, παιδεία και υγεία (υπάρχουν τέτοιες προτάσεις). Τα περισσότερα έργα δυστυχώς σήμερα είναι «επιφανειακά» (αναπλάσεις, αγροτικοί οδοί…) και πολλές φορές διασπασμένα, έτσι ώστε να εξασφαλίζονται και οι απευθείας αναθέσεις.
- Επιπλέον οφείλουμε να παρατηρήσουμε τη σοβαρή έλλειψη υψηλού πρασίνου στην πόλη. Να διασφαλιστεί η ελεύθερη ευχάριστη παραμονή των κατοίκων και των επισκεπτών στους κοινόχρηστους χώρους, η υπεράσπιση του δημόσιου χώρου συνολικά όπως στο παραλιακό μέτωπο, στις πλατείες, στους πεζόδρομους, στις παιδικές χαρές κ.α.
- Επιτέλους να ολοκληρωθούν οι πολεοδομικές μελέτες για Ασπρόχωμα, Βέργα και Μ. Μαντίνεια!
- Να επεκταθεί ο ποδηλατόδρομος Ανατολή – Δύση, συνδέοντας το Δημαρχείο με το Ανατολικό Κέντρο.
- Να αξιοποιηθούν και να βελτιωθούν οι υποδομές στον Ταΰγετο σε συνεργασία με την Περιφέρεια (φορέας προστασίας, καλντερίμι Άνω- Κάτω Βέργας, πολιτιστικά στοιχεία, αθλητικές και κοινωνικές δράσεις κ.α.).
- Η Καλαμάτα αξίζει να γίνει πιο φιλόξενη πόλη και να παρέχει καλύτερη ποιότητα ζωής. Δεν νοείται αυτή την περίοδο που έρχονται οι νέοι σπουδαστές στην πόλη μας, να μην υπάρχει ζωντανή ενημέρωση – υποδοχή τούς.
Όλα τα παραπάνω αλλά και η ενίσχυση του δημοσίου αυτοδιοικητικού ρόλου του Δήμου απαιτούν: πρώτον να σταματήσει η υποστελέχωση των Υπηρεσιών. Απαιτείται μόνιμο προσωπικό (δεν φτάνουν οι φιλότιμες προσπάθειες με τα 8μηνα προγράμματα και τα προγράμματα έκτακτου προσωπικού) για να μπορούν να γίνουν μελέτες, συντηρήσεις, έργα και να εξυπηρετούνται οι πολίτες. Δεύτερον, να γίνει ο δήμος πρότυπο δημοκρατικής λειτουργίας όπου θα διασφαλίζεται η ενημέρωση, ο διάλογος, ο προγραμματισμός και η λήψη αποφάσεων. Επιπλέον να είναι διεκδικητικός σε όλα τα θέματα που απασχολούν τους δημότες όπως υγεία, παιδεία, κοινωνικές παροχές, εργασία. Απαιτείται η συνεργασία με όλους / όλες σε όλα τα επίπεδα, αλλά και σύγκρουση όταν αμφισβητούνται τα συμφέροντα της πόλης και των κατοίκων της. Στην ίδια κατεύθυνση, η μικρή συμμετοχή των φορέων στην επιτροπή διαβούλευσης του δήμου (συμμετείχαν μόλις 5 φορείς από τους 24 που συνολικά είχαν προσκληθεί), θα πρέπει να προβληματίσει το δήμο και να επανεξεταστεί ο τρόπος λειτουργίας της.
Το επόμενο διάστημα, μπροστά μας έρχονται περαιτέρω αφαιρέσεις πόρων και αρμοδιοτήτων στην τοπική αυτοδιοίκηση από τις υπερκείμενες διοικητικές αρχές. Ο δήμος οφείλει να παίξει καταλυτικό ρόλο στις διεκδικήσεις αυτές απέναντι στην Κυβέρνηση, προκειμένου να συνεχίσει η αυτοδιοίκηση να υπερασπίζεται το ρόλο της προς όφελος των πολιτών.
