Επειδή έχω ενσωματωθεί με το πρόβλημα και τυχαίνει να έχω υιοθετήσει πολλά αδέσποτα, θεωρώ ότι η υιοθεσία είναι ένας δρόμος που πρέπει να ακολουθήσει η δημοτική αρχή και εμείς από δίπλα, αυτό όμως για να γίνει σωστά θα πρέπει να περάσει και μέσα από τα σχολεία και πρέπει να λάβουμε πρωτοβουλία και να συμβάλουμε σε αυτό, η υιοθεσία είναι ο ένας δρόμος. Το άλλο είναι το μητρώο εθελοντών που πρέπει κάποτε να φτιαχτεί, πρέπει να «ενισχυθούν» οι πολίτες που ασχολούνται με τα ζώα και όχι να τους αφήσουμε από έξω, υπάρχουν πάρα πολλοί πολίτες που προσφέρουν και θέλουν να συνδράμουν μεθοδικά.
Επίσης η καταγραφή με τα πραγματικά περιστατικά δηλαδή τον πραγματικό αριθμό αδέσποτων θα δώσει μια ξεκάθαρη εικόνα. Αυτά ας πούμε είναι χειρουργικές πράξεις ενώ χρειάζεται μια γραμμή «επικοινωνίας – παρέμβασης» αφού οι πολίτες δυσκολεύονται για τον τρόπο παρέμβασης τους σε περιπτώσεις ατυχημάτων η παρουσίας αδέσποτων. Δηλαδή πρέπει να γνωρίζουν ποίο τηλέφωνο θα πάρουν για αυτό και πρέπει να υπάρχει μια 24ωρη γραμμή εξυπηρέτησης. Γίνεται σοβαρή δουλειά από τη φιλοζωική, γίνεται σοβαρή προσπάθεια και από το Δήμο δεν φτάνει μόνο αυτό απαιτείται και η συμμετοχή των πολιτών.
Γιάννης Λάσκαρης
Επικεφαλής συνδυασμού “Επανεκκίνηση για τον Δήμο Μεσσήνης”
Γραμματέας Δ.Σ. Μεσσήνης
