Στα ΚΔΑΠ (Κέντρα Δημιουργικής Απασχόλησης), που λειτουργούν σε 16 σχολεία της πόλης, αυτή τη στιγμή δουλεύουν εργαζόμενοι με 3 διαφορετικές συμβάσεις. Είναι οι εργαζόμενοι που έχουν προσληφθεί ως υπάλληλοι του Δήμου, αυτοί που έχουν προσληφθεί μέσω Φάρις και τέλος εργαζόμενοι ενοικιαζόμενοι που έχουν προσληφθεί από εταιρία η οποία τους στέλνει στο Δήμο.
Αυτό έχει ως συνέπεια να υπάρχουν εργαζόμενοι 3 ταχυτήτων με διαφορετικά μισθολογικά κριτήρια και δικαιώματα. Τον τελευταίο μήνα μάλιστα οι ενοικιαζόμενοι εργαζόμενοι μένουν “μετέωροι”, καθώς έχει λήξει η σύμβαση τους και ακόμη δεν έχει ανανεωθεί, με την διοίκηση να τους έχει εδώ και ένα μήνα στο “περίμενε” και να μην δίνει συγκεκριμένη απάντηση για το πότε θα υπογράψουν σύμβαση και γιατί έχει καθυστερήσει.
- Ενώ υπάρχει ανάγκη από μόνιμο προσωπικό όλων των ειδικοτήτων δεν γίνονται μόνιμες προσλήψεις και υπογράφουμε συμβάσεις για 2, 4, 7 μήνες ή και 1 χρόνο.
- Ενώ οι εργαζόμενοι που έχουν προσληφθεί μέσω εταιρίας έχουν πτυχία και καλύπτουν ανάγκες εκπαιδευτικού προσωπικού δουλεύουν στα χαρτιά ως βοηθητικό προσωπικό, με ότι αυτό συνεπάγεται για το μισθό τους, καθώς το πτυχίο τους δεν αναγνωρίζεται μισθολογικά.
- Ενώ υπάρχει ανάγκη από προσωπικό, οι εργαζόμενοι μέσω εταιρίας δεν ανανεώνουν την σύμβασή τους και τους έχουν στο περίμενε.
Ταυτόχρονα κατά τον εργασιακό μας βίο προκύπτουν κι άλλα ζητήματα όπως:
- Με την δικαιολογία ότι τον Αύγουστο δεν λειτουργούν τα ΚΔΑΠ, η έννοια “άδεια” είναι λέξη άγνωστη για μας.
- Διαμορφώνεται κλίμα τρομοκρατίας, με “ντου” και αναφορές που κάνουν κατά καιρούς διάφοροι “υπεύθυνοι”, λειτουργώντας ως δερβέναγες.
- Κάποια σχολεία στα οποία δουλεύουμε είναι εκτός Καλαμάτας με αποτέλεσμα να επιβαρυνόμαστε με έξοδα για τις βενζίνες τα οποία δεν είναι καθόλου αμελητέα αν αναλογιστεί κανείς τον μισθό που παίρνουμε.
- Καλλιεργείται η λογική του εθελοντισμού για να μην πληρώνονται οι υπερωρίες μας. Χαρακτηριστικό είναι ότι για το καρναβάλι που θα κληθούν κάποιοι εκπαιδευτικοί να συνοδεύσουν τα παιδιά δεν προβλέπεται από πουθενά να δοθούν οι υπερωρίες μας.
Τα παραπάνω προβλήματα είναι αυτά που απασχολούν πραγματικά τους εργαζόμενους και περιμένουμε μια απάντηση.
Η μόνη λύση σήμερα είναι οι εργαζόμενοι στα ΚΔΑΠ και συνολικά στις επιχειρήσεις του Δήμου να οργανωθούν και να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους. Να μην υπάρχει κανένας συμβιβασμός και κανένας φόβος.
ΚΟΥΦΑΛΑΚΟΥ ΕΥΑ,
Εργαζόμενη στα ΚΔΑΠ της Φάρις και
Εκλεγμένη στο συμβούλιο της Κοινότητας Καλαμάτας με τη “Λαϊκή Συσπείρωση”