Ο κ. Μητσοτάκης δε μας έχει συνηθίσει σε καρατομήσεις υπουργών. Για να διατηρήσει τις εσωκομματικές ισορροπίες, έχει κατά καιρούς αφήσει σε κυβερνητικές θέσεις στελέχη, τα οποία θα έπρεπε να είχαν αποπεμφθεί. Κι όμως, στην περίπτωση του κ. Λιβανού, αντέδρασε “δυναμικά”, πριν ακόμη δοθεί στη δημοσιότητα το βίντεο από το δημαρχείο της Σπάρτης, προφανώς για να προλάβει τη σφοδρή κριτική της αντιπολίτευσης. Ήταν, άραγε, τόσο προκλητική η στάση του πρώην υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων που να δικαιολογεί τον «αποκεφαλισμό» του;
Γράφει ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΝΔΡΟΥΛΙΔΑΚΗΣ*
Ο δήμαρχος της Σπάρτης είπε αυτό που όλοι στις περιοχές της Ηλείας, που καταστράφηκαν από τις φονικές πυρκαγιές του 2007, γνωρίζουν.
Ότι δηλαδή δόθηκαν χρήματα με το τσουβάλι. Αναφερόμαστε βέβαια σε ένα νομό που θρήνησε 49 νεκρούς εκείνο το καλοκαίρι.
Πώς αντιμετώπισε η κυβέρνηση της ΝΔ αυτήν την τραγωδία;
Μα φυσικά με την έλευση στην περιοχή υπουργικών και άλλων στελεχών με τσάντες γεμάτες χρήματα, όπως λέει χαρακτηριστικά ο κ. Δούκας, τα οποία μοιράστηκαν σε όποιον μιλούσε ελληνικά.
Τι ενόχλησε τον κ. Μητσοτάκη στο επίμαχο βίντεο;
Όχι ότι συνέβη το γεγονός, αλλά ότι ένας υπουργός του, το παραδέχεται και αναφέρεται σε «εποποιία» χασκογελώντας με την ομήγυρη.
Δεν τον πείραξε διόλου η προκλητική μέθοδος διαχείρισης του δημόσιου χρήματος, η ρουσφετολογική παλαιοκομματική νοοτροπία που κλείνει στόματα και εξαγοράζει ψήφους, η υποτιμητική αντιμετώπιση των ανθρώπων που θρηνούσαν απώλειες, αλλά το ότι ο κ. Λιβανός δεν αντέδρασε σωστά.
Η αποπομπή του θα είχε την αξία της, αν αποτελούσε συνέχεια άλλων παραιτήσεων, που δεν έγιναν, αν και υπήρχαν σοβαρότεροι λόγοι.
Να θυμηθούμε, αρχικά, την πρόσφατη κακοκαιρία, που ανέδειξε την ανυπαρξία του κράτους και την κυβερνητική ανικανότητα να διαχειριστεί μια δύσκολη κατάσταση, για την οποία οι υπεύθυνοι ήταν απολύτως ενήμεροι ότι θα έρθει.
Δρόμοι έκλεισαν, άνθρωποι παγιδεύτηκαν, ζωές κινδύνευσαν, περιοχές έμειναν για μέρες αποκλεισμένες και χωρίς ρεύμα, σχολεία δε λειτούργησαν, με δυο λόγια επικράτησε χάος και όμως δεν υπήρξε ούτε μία αποπομπή αρμοδίου. Ούτε μία ανάληψη ευθύνης από ένα κυβερνητικό στέλεχος. Το μάρμαρο πλήρωσε μόνο ο αρχηγός της Πυροσβεστικής!
Ακολούθως, σε επόμενο επεισόδιο, που αγγίζει τον πυρήνα της κοινοβουλευτικής μας δημοκρατίας, ο αντιπρόεδρος της Βουλής, ο κ. Αθανασίου, έκλεισε το μικρόφωνο στον βουλευτή της αξιωματικής αντιπολίτευσης κ. Πολάκη, επειδή έκρινε ότι όσα έλεγε ήταν εκτός θέματος.
Την επόμενη μέρα, ωστόσο, ο Πρόεδρος της Βουλής του επέτρεψε να μιλήσει κανονικά, συνεχίζοντας από το σημείο που τον είχε φιμώσει ο αντιπρόεδρος της. Ούτε εδώ υπήρξε ευθιξία και παραίτηση και πολύ γρήγορα ξεχάστηκε ένα σοβαρότατο πολιτικό ολίσθημα.
Τέλος, η υπουργός που θα έπρεπε να έχει παραιτηθεί πρώτη και καλύτερη είναι αυτή της Παιδείας. Η Νίκη Κεραμέως.
– Καταγγέλθηκε από την Αρχή Προστασίας Δεδομένων ότι έδωσε στην εταιρεία Cisco τα προσωπικά στοιχεία χιλιάδων μαθητών και εκπαιδευτικών.
– Επιχείρησε να βάλει στα Γυμνάσια τις απαράδεκτες θεωρίες περί αγέννητου παιδιού, που θυμίζουν Μεσαίωνα, μέσα από βίντεο που δημιούργησε η «Ελληνική Εταιρεία Προγεννητικής Αγωγής», οι απόψεις της οποίας θεωρούνται ως αιρετικές από την Εκκλησία.
– Έγινε ο καλύτερος διαφημιστής της «Ελληνικής Αγωγής» του υπουργού Ανάπτυξης, του κ. Άδωνη Γεωργιάδη, αφού προγράμματα της επιχείρησής του εγκρίθηκαν και εισήλθαν στη δημόσια εκπαίδευση.
Αν υποθέσουμε ότι όλο αυτό είναι νόμιμο, είναι και ηθικό κατά τον κ. Πρωθυπουργό και γι’ αυτό παραμένει ακόμη στη θέση της;
Από τα παραπάνω συνάγεται ότι οι αποπομπές των υπουργών από τον κ. Μητσοτάκη γίνονται επιλεκτικά.
Κρατάει στα πόστα τους κραυγαλέες περιπτώσεις, για να μη συγκρουστεί με το καραμανλικό και σαμαρικό μπλοκ και εύκολα καρατομεί δικούς του, πολύ δε περισσότερο συμμαθητές του από το Κολέγιο Αθηνών, όπως τον κ. Λιβανό.
Έτσι, όμως, επιτυγχάνει το αντίθετο από το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα: δείχνει αδυναμία και όχι πυγμή.
Μέσα από αυτή τη βορβορώδη κατάσταση αποκαλύπτεται πόσο η ΝΔ στηρίχτηκε στα ρουσφέτια και στην υφαρπαγή της ψήφου για να κυβερνήσει.
Αποδεικνύεται πως, όσο και αν προσπαθεί ο πρωθυπουργός να “ξεπλύνει” και να διαχωρίσει τη δική του κυβέρνηση από το παρελθόν, είναι μάταιος κόπος, αφού πολλές από τις παθογένειες της μεταπολίτευσης είναι εγγεγραμμένες στο DNA του κυβερνητικού κόμματος και των στελεχών του.
*Ο Γιάννης Ανδρουλιδάκης είναι εκπαιδευτικός στο 1ο Γυμνάσιο Καλαμάτας
