Στην 24ωρη πανελλαδική απεργία, που κήρυξε η Πανελλήνια Ομοσπονδία Ενώσεων Νοσοκομειακών Γιατρών (ΟΕΝΓΕ) σήμερα Πέμπτη (01-12-22) που συζητείται στη Βουλή το νέο νομοσχέδιο για τη δευτεροβάθμια υγεία, συμμετείχε το Σωματείο Ειδικευμένων Ιατρών του Ε.Σ.Υ. Ν. Μεσσηνίας.
Σε συνέντευξη τύπου που δόθηκε σήμερα το μεσημέρι, στο Εργατικό Κέντρο Καλαμάτας -παρουσία συνδικαλιστικών και κοινωνικών φορέων-, οι εκπρόσωποι του Σωματείου Ειδικευμένων Ιατρών του Ε.Σ.Υ. Ν. Μεσσηνίας διατύπωσαν την αντίθεση τους «στο νέο νομοσχέδιο καθώς καταργεί βασικές αρχές διασφάλισης της δημοσίας υγείας και της ισότιμης πρόσβασης των πολιτών σε αυτή».
Στην τοποθέτησή της η ιατρός, πρόεδρος του Σωματείο Ειδικευμένων Ιατρών του Ε.Σ.Υ. Ν. Μεσσηνίας Χρυσάνθη Μάλλιου ανέφερε:
«Σήμερα εκφράζουμε την αντίθεσή μας στον νόμο που ψηφίζεται για την δευτεροβάθμια υγεία.
Καλέσαμε ανοικτά για την συνέντευξη διότι οι αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις των ιατρών στα δημόσια νοσοκομεία που θεσπίζει το νομοσχέδιο δεν επηρεάζουν μόνο τους ιατρούς αλλά έχουν και δυσμενείς επιπτώσεις στην ισότιμη πρόσβαση των πολιτών στην δημόσια υγεία. Άρα είναι υπόθεση όλων μας.
Και πραγματικά ανταποκρίθηκαν…
Ως νοσοκομειακοί ιατροί τα τελευταία χρόνια περνάμε πολύ δύσκολα. Η συνεχώς μειωμένη κρατική χρηματοδότηση για την δημόσια υγεία σε συνδυασμό με την βαρύτατη κατάσταση της πανδημίας του cοvid έχουν αφήσει τεράστια κενά στην στελέχωση των ιατρικών τμημάτων, στον τεχνολογικό εξοπλισμό των νοσοκομείων, στην εκπαίδευση των ειδικευόμενων, στην συνεχιζόμενη εκπαίδευση των ειδικευμένων. Το ΕΣΥ δεν είναι πια ελκυστικό για τους νέους γιατρούς καθώς εκτός από τα προαναφερόμενα που συντελούν σε κακές συνθήκες εργασίας και οι αμοιβές μας είναι οι πιο χαμηλές από όλη την Ευρώπη ενώ η φορολογία μας αμείλικτη. Μα το νομοσχέδιο δυστυχώ δεν έρχεται για να κάνει καλύτερη την κατάσταση ούτε για τους γιατρούς ούτε για τους ασθενείς.
Απέναντι στο νέο νομοσχέδιο έχουν σταθεί όλες οι ιατρικές ενώσεις της χώρας η ΕΙΝΑΠ, η ΟΕΝΓΕ, η ΠΟΕΔΗΝ ο ΠΙΣ όλοι οι επιμέρους ιατρικοί σύλλογοι. Παρόλα αυτά ακούμε τον κ. Πλεύρη να μιλάει ότι αντίθετη είναι μόνο μια μειοψηφία ιατρών
1) Προσπαθούν με τις πενιχρές αυξήσεις που προβλέπονται στο νομοσχέδιο να κατευνάσουν την αντίδραση των ιατρών. Ενώ πάγιο αίτημα μας είναι η αυτοτελής φορολόγηση των εφημεριών, οι αφορολόγητες πρόσθετες εφημερίες η αύξηση του μισθού κατά 40 %, το νομοσχέδιο δεν τα παίρνει υπόψη του και ρυθμίζει αύξηση 10% στις αποδοχές μας (ενώ ο πληθωρισμός τρέχει με 12,5%). Οι αυξήσεις αυτές, σε καμία περίπτωση δεν αναπληρώνουν τις απώλειες που είχαμε όλα αυτά τα χρόνια και δεν αντιστοιχούν στο 40% αύξηση που δικαιούμαστε με βάση τις 2 αποφάσεις του ΣτΕ του 2018 και του 2022 που μας δικαιώνουν. Στις 28 Ιουνίου 2022 δημοσιεύτηκε η απόφαση του ΣτΕ η οποία έκρινε ως αντισυνταγματικές τις μισθολογικές ρυθμίσεις του 2017, σε συνέχεια προγενέστερης απόφασης του ΣτΕ που έκρινε επίσης αντισυνταγματικές τις περικοπές του 2012. Εσκεμμένα λοιπόν το υπουργείο προκειμένου να μην εφαρμόσει τις αποφάσεις του ΣτΕ εισάγει νέο μισθολόγιο αναδρομικά από 28/6/22, ώστε να μην υπάρχει δυνατότητα προσφυγής των γιατρών ΕΣΥ στην Επιτροπή Συμμόρφωσης του ΣτΕ.
2) Ανατρέπεται η θεμελιώδη εργασιακή συνθήκη του ιδρυτικού νόμου του ΕΣΥ, δηλαδή η πλήρη και αποκλειστική απασχόληση των νοσοκομειακών γιατρών. Στη χώρα με το πιο ιδιωτικοποιημένο σύστημα υγείας της Ευρώπης, το υπουργείο υγείας μας προτρέπει ωμά – να αναζητήσουμε συμπληρωματικά εισοδήματα από την τσέπη των ασθενών, ασκώντας ιδιωτικό έργο και εντός του νοσοκομείου με τα απογευματινά ιατρεία και χειρουργεία αλλά και εκτός νοσοκομείου στον ιδιωτικό τομέα υγείας. Όπως αναφέρεται σε έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, στην Ελλάδα ποσοστό άνω του ενός τρίτου εκ των δαπανών Υγείας, προέρχεται από τα ίδια τα νοικοκυριά, καθιστώντας το ποσοστό της ιδιωτικής δαπάνης, ένα από τα υψηλότερα ποσοστά στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Μέσα σε αυτό το σκηνικό τα πράγματα για την κοινωνία θα γίνουν ακόμη χειρότερα.
Να το εξηγήσω
Στο νοσοκομείο της Καλαμάτας στο χειρουργείο υπάρχει η τεχνολογική δυνατότητα ταυτόχρονης λειτουργίας 5 αιθουσών την ημέρα, όμως εμείς λειτουργούμε 2 ή 3 την ημέρα και αυτό γιατί δεν υπάρχουν αναισθησιολόγοι και νοσηλευτές και λοιπό βοηθητικό προσωπικό αναγκαίο για την πλήρη ανάπτυξη των αιθουσών. Έτσι η αναμονή των επεμβάσεων αυξάνεται κάποιοι μπορεί να έχουν την δυνατότητα να πάνε ιδιωτικά οι υπόλοιποι όμως τι θα κάνουν? Έρχεται λοιπόν το υπουργείο να φροντίσει όπως διαλαλεί για την μείωση της αναμονής και αντί να κάνει τις ανάλογες προσλήψεις αντίθετα θεσπίζει τον νόμο και αναγκάζει τους ιατρούς εάν θέλουν να αυξήσουν τον μισθό τους να κάνουν απογευματινά χειρουργεία όπου όμως ο ασθενής θα πρέπει να πληρώσει και από την τσέπη του. Επίσης εάν κάποιοι έχουν την δυνατότητα μπορούν να πάνε και στο ιδιωτικό με τον ίδιο γιατρό. Και έτσι όλο και περισσότεροι άνθρωποι θα αποκλείονται από την δωρεάν πρόσβαση και όλο και πιο πολλοί θα πληρώνουν ή θα ξεπουλιούνται για πληρώσουν γιατί μπορεί να πρόκειται και για το παιδί τους. Ας θυμηθούμε τα 3.000 χειρουργεία αναμονή για το Παίδων Αγία Σοφία.
Η δυνατότητα άσκησης ιδιωτικού έργου είναι ένα έξυπνο «τυράκι» που πετάει το υπουργείο υγείας στους γιατρούς του ΕΣΥ. Ταυτόχρονα όμως αποτελεί και μονόδρομο καθώς με τις πενιχρές αυξήσεις που προβλέπονται στο νομοσχέδιο είναι και η μόνη δυνατότητα των νοσοκομειακών γιατρών να αυξήσουν το εισόδημα τους. «Με αυτά που προβλέπονται στο νομοσχέδιο, για να έχει τη δυνατότητα να ασκήσει ένας γιατρός ιδιωτικό έργο θα πρέπει να συμμετέχει στο πρωινό ωράριο, στις εφημερίες και να έχει συμμετοχή και στην απογευματινή λειτουργία του νοσοκομείου. Με βάση τη στελέχωση που υπάρχει αυτήν τη στιγμή στα νοσοκομεία του νομού, αυτό συνεπάγεται τουλάχιστον 70 ώρες εργασία την εβδομάδα». Τίθεται επομένως το ερώτημα αν είναι εφικτό για ένα μαχόμενο γιατρό να πληροί όλες αυτές τις προϋποθέσεις ώστε να μπορέσει να προσφέρει και ιδιωτικές υπηρεσίες υγείας προκειμένου να αυξήσει το εισόδημά του.
Άρθρο 7
3) Η άλλη μεγάλη αλλαγή στις εργασιακές σχέσεις των ιατρών προβλέπεται στο άρθρο 7. Οι θέσεις που καθίστανται άγονες δηλαδή προκηρύχτηκαν και δεν υπήρχε ενδιαφέρον από κανένα ιατρό προκηρύσσονται εκ νέου ως μερικής απασχόλησης, δηλαδή θα δουλεύει κάποιος γιατρός τρεις ημέρες στο νοσοκομείο και τις υπόλοιπες δύο θα κάνει ιδιωτικό.
Πάγιο αίτημα μας είναι η μαζική προκήρυξη όλων των κενών οργανικών θέσεων και η νομιμοποίηση των ήδη υπαρχόντων επικουρικών ιατρών. Μόνο με μαζικές προκηρύξεις και ειδικά οικονομικά κίνητρα μπορούν να πληρωθούν οι άγονες θέσεις.
Αντί να δοθούν κίνητρα για τις άγονες και προβληματικές περιοχές ούτως ώστε να υπάρξει ενδιαφέρον από τους ιατρούς αντίθετα Τελικά η κάλυψη των κενών ανατίθεται στους ιδιώτες γιατρούς, αν και εφόσον το επιλέξουν με κριτήριο την ενίσχυση του εισοδήματός τους.
ΟΜΩΣ
1) Αν δεν το επιλέξουν όπως άλλωστε και έγινε την περίοδο της πανδημίας τότε τι θα συμβεί;
2) υπάρχει και ο κίνδυνος το ΕΣΥ να αποτελέσει δεξαμενή ασθενών για το ιατρείο του ιδιώτη ιατρού. Και
3) Πλήθος μελετών επιβεβαιώνουν ότι η διεπιστημονική συνεργασία, και η λειτουργία της σταθερής ιατρικής ομάδας, ειδικά στις σημερινές συνθήκες της αλματώδους ανάπτυξης της ιατρικής, είναι καθοριστικός παράγοντας για τη μείωση των ιατρικών λαθών, της νοσηρότητας και της θνητότητας. Πώς εξασφαλίζεται η συνέχεια στην παρακολούθηση των ασθενών και η συνεργασία των ιατρών μιας κλινικής με γιατρούς «επισκέπτες» που θα έχουν τον νου τους και στο ιδιωτικό τους ιατρείο;
Άρα με το νέο νομοσχέδιο
1) Οι ήδη υπάρχουσες υπηρεσίες υγείας θα γίνουν πολύ πιο δυσπρόσιτες για ένα πολύ μεγάλο κομμάτι του κόσμου. Οι πολίτες θα βάζουν όλο και πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη και το πιο επικίνδυνο κάποιοι απλά δεν θα έχουν πρόσβαση
2) Δεν φαίνεται τελικά να ευνοείται μεγάλο κομμάτι του ιατρικού κόσμου αλλά μόνο κάποιες ειδικότητες και αυτό περισσότερο στις μεγάλες πόλεις
3) Αυτοί όμως που σίγουρα ωφελούνται είναι οι μεγάλες ιδιωτικές κλινικές όπου η εισροή και των ιατρών του δημοσίου θα δώσει την ευκαιρία σε ακόμη μικρότερη κοστολόγηση της ιατρικής πράξης, αλλά και η μεγάλη εισροή των ασθενών θα αυξήσει τα έσοδά τους.
Η αποδυναμωμένη όμως δημόσια υγεία και μη ισότιμη πρόσβαση των πολιτών σε αυτή αποτελεί κίνδυνο για όλη η κοινωνία. Εξάλλου αποδείχτηκε περίτρανα στην τελευταία πανδημία η αδυναμία αλλά και η άρνηση του ιδιωτικού συστήματος να αναλάβει την προστασία της κοινωνίας τότε που οι μεγάλες ιδιωτικές μονάδες έκλειναν τις πόρτες τους στους ασθενείς με covid.
Σε όλη την Ευρώπη δυστυχώς υπάρχει η τάση αποδυνάμωσης του δημοσίου συστήματος περίθαλψης με μείωση των κρατικών δαπανών. Φαίνεται να μην συμφέρει στο κράτος πια να επενδύσει στην δημόσια υγεία αλλά υπάρχουν και τα ιδιωτικά συμφέροντα με τις ιδιωτικές ασφαλίσεις να ανθίζουν. Μπορεί όμως η ανθρώπινη ζωή και αξιοπρέπεια να μετριέται με οικονομοτεχνικά κριτήρια? Στην Αγγλία η Αναμονή για περίθαλψη όλο και επιμηκύνεται, οι ελλείψεις προσωπικού, η χρόνια υποχρηματοδότηση και τώρα πλέον και μία πρωτοφανής απεργιακή κινητοποίηση των νοσηλευτών γονατίζουν το σύστημα.
Η Μαδρίτη όμως μας δείχνει τον δρόμο 13 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ. Η διαμαρτυρία, που διοργανώθηκε από ιατρικούς συλλόγους και εργατικά συνδικάτα με κοντά 1 εκατ. κόσμο στον δρόμο ονομάστηκε «λευκό παλιρροϊκό κύμα», καθώς πολλοί διαδηλωτές φορούσαν λευκές ιατρικές μπλούζες, ενώ το βασικό τους σύνθημα ήταν «Η Μαδρίτη ξεσηκώνεται για τη δημόσια υγεία». Σε ένα πανό το σύνθημα ήταν «Όταν θα σου ζητούν την πιστωτική κάρτα, αντί για την κάρτα υγείας, θα είναι πλέον πολύ αργά».
- Στο άρθρο 10 αναφέρθηκε εκτενώς ο οφθαλμίατρος κ. Νάνος
