Μουσικό-Θεατρική παράσταση αφιερωμένη στη ζωή του «Πέτρου του Λαμπαδαρίου» γνωστού ως Μότσαρτ της Ανατολής, με αφορμή την συμπλήρωση 240 χρόνων από τον θάνατό του, συνδιοργανώνουν την Δευτέρα 29 Μαΐου στις 20:00, στο Αμφιθέατρο του Εργατικού Κέντρου Καλαμάτας, ο Σύλλογος Αποφοίτων “Μαρία Κάλλας” του Μουσικού Σχολείου Καλαμάτας και ο Πολιτιστικός και Καλλιτεχνικός Σύλλογος “Αινούντες”.
Η παράσταση είναι μια πρωτότυπη δημιουργία των δυο συνεργαζομένων συλλόγων που περιλαμβάνει την παρουσίαση του βίου του Μουσικού εμπλουτισμένη με Βυζαντινή και κοσμική μουσική αντιπροσωπευτικές συνθέσεις του τιμώμενου προσώπου.
Η πρεμιέρα της παράστασης δόθηκε στο «Γρυπάρειο» Πολιτιστικό Κέντρο στη Μύκονο την περασμένη Κυριακή, 30 Απριλίου, ύστερα από πρόσκληση και συνδιοργάνωση του Δήμου Μυκόνου, του ΚΔΕΠΑ Μυκόνου και της Ιεράς Μητροπόλεως Σύρου, Τήνου, Κέας, Άνδρου & Μυκόνου, με την ευγενική χορηγία φορέων και επιχειρήσεων του νησιού.
Το «παρών» στην εκδήλωση έδωσαν ο Αρχιερατικός Επίτροπος Μυκόνου, πρωτοπρεσβύτερος Πέτρος Μαραγκός εκπροσωπώντας τον Μητροπολίτη Σύρου, Τήνου, Κέας, Άνδρου & Μυκόνου κ. Δωρόθεο, ο Δήμαρχος Μυκόνου κ. Κ. Κουκάς, ο Αντιπεριφερειάρχης Αιγαίου κ. Μπρίγγος, ο Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβούλιου Μυκόνου κ. Ατζαμόγλου, η πρόεδρος της Κοινωφελούς Δημοτικής Επιχείρησης Πολιτιστικής Ανάπτυξης Μυκόνου κ. Ανδριανή Κουφού και πλήθος κόσμου.
Η βυζαντινή χορωδία “Αινούντες” το πρωί της Κυριακής έψαλε κατά τον Όρθρο και την θεία Λειτουργία στο Μητροπολιτικό Ναό της Μεγάλης Παναγιάς Μυκόνου. Μετά την Θεία Λειτουργία οι πρόεδροι των Συλλόγων πρόσφεραν στους διοργανωτές Μεσσηνιακά προϊόντα.
Τέλος οι Σύλλογοι εκφράζουν τις ευχαριστίες τους προς τους διοργανωτές για την άρτια προετοιμασία της εκδήλωσης καθώς και της φιλοξενίας που έτυχαν.
Λίγα λόγια για την παράσταση
Ο Πέτρος ο Λαμπαδάριος γεννήθηκε το 1730 σε ένα χωριό του Ταϋγέτου πιθανόν τις Κολλίνες ή τους Γοράνους. Στα μέσα του 18ου αιώνα θα μεταβεί στην Κωνσταντινούπολη όπου θα γίνει Λαμπαδάριος, δηλαδή αριστερός ψάλτης του Πατριαρχείου.
Γρήγορα θα γίνει γνωστός ως παγκοσμίου φήμης δάσκαλος της Βυζαντινής και κοσμικής μουσικής δημιουργίας, με πλειάδα μαθητών Ρωμιών, Τούρκων, Αρμενίων αλλά και Περσών, θα χαρακτηριστεί ως πηγή της Βυζαντινής μουσικής, ενώ θα πεθάνει νέος σε ηλικία 47 ετών το έτος 1777.
Ο βίος του έντονος και παραμυθώδης, περιλαμβάνει πέραν της αγνής μουσικής δημιουργίας,- η οποία αποτελεί ακόμη και σήμερα το βασικό εκκλησιαστικό ρεπερτόριο- ίντριγκες, σχέσεις με δερβίσηδες, εγκλεισμό σε ψυχιατρείο, στήριξη με ευρηματικό τρόπο της οθωμανικής μουσικής, θρησκευτική ανεκτικότητα, πόνο, μοναξιά, στο περιβάλλον της πολυπολιτισμικής Κωνσταντινούπολης του 18ου αι.
