ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΗΣ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ ΜΕ ΜΟΧΛΟ ΤΗΝ «ΠΡΑΣΙΝΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ»
Του ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΣΤΑΥΡΙΑΝΟΠΟΥΛΟΥ*
Η εξέλιξη της τεχνολογίας συμπαρασύρει στο πέρασμά της οτιδήποτε αφορά παραδόσεις, ήθη, έθιμα και παραδοσιακές ασχολίες. Στις μέρες μας γίνονται προσπάθειες σε παγκόσμιο επίπεδο να περισωθούν όσο το δυνατόν περισσότερα στοιχεία απ’ την Λαογραφία και την παράδοση των λαών. Γίνονται προσπάθειες να αναβιώσουν και αναστυλωθούν δράσεις, ασχολίες και χώροι που ο άνθρωπος δημιουργούσε την καθημερινότητά του και έδινε συνέχεια στην επιβίωσή του.
Δυστυχώς πολλά απ’ αυτά στον δυτικό κόσμο έχουν εξαφανισθεί εδώ και δεκαετίες. Ευτυχώς κατά ένα λόγο που εμείς αργήσαμε να βιομηχανοποιηθούμε και να απορροφηθούμε απ’ την βιομηχανική επανάσταση και έτσι μπορέσαμε και διατηρήσαμε παραδοσιακές ασχολίες έως τις μέρες μας. Όλα αυτά έχουν μεγάλο ενδιαφέρον επίσκεψης τόσο για τους νεοέλληνες αλλά πολύ περισσότερο για τους ξένους επισκέπτες. Περιοχές που με πρωτοβουλία των «τοπικών αρχόντων τους» εντάχθηκαν σε αντίστοιχα Ευρωπαϊκά προγράμματα κατάφεραν να αναδείξουν τη λαϊκή τους κληρονομιά. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα το ενδιαφέρον επίσκεψης από πλήθος ατόμων προσδίδοντας τουριστική ανάπτυξη στην περιοχή τους.
Η χώρα μας αποτελεί σήμερα στην Ευρωπαϊκή Ένωση ένα απέραντο μουσείο παραδοσιακών ασχολιών και καθημερινών δραστηριοτήτων επιβίωσης. Αποτελεί το Λαογραφικό απόθεμα της Ευρώπης. Αυτό έχει γίνει αντιληπτό από τους Ευρωπαίους εταίρους, τολμώ να πω, περισσότερο και από εμάς. Έτσι λοιπόν χωρίς να μας κάνουν χάρη εφαρμόζουν και θέτουν σε λειτουργία εφαρμογής και απορρόφησης κονδυλίων διάφορα προγράμματα με σκοπό πάντα την διάσωση, διατήρηση και ανάδειξη της παραδοσιακής λαϊκής μας κληρονομιάς.
Το κατά πόσο η Ελλάδα είτε σε εθνικό επίπεδο είτε σε περιφερειακό δηλαδή σε επίπεδο τοπικής αυτοδιοίκησης έχει αποτέλεσμα, αποδεικνύεται από την υλοποίηση σχετικών προγραμμάτων.
Και εδώ τίθεται το ερώτημα αν και κατά πόσο οι «τοπικοί άρχοντες» έχουν την κατάλληλη γνώση, εμπειρία, ευαισθησία και ευρύτητα πολιτισμικής σκέψης που σε συνδυασμό με την αναδιάρθρωση της αγροτικής παραγωγής προς τις βιοκαλλιέργειες παράγοντας ποιοτικά επώνυμα προϊόντα μπορούν να δώσουν μια τουριστική ώθηση στην περιοχή τους.
Μπορούμε να πούμε ότι η μετεξελιγμένη σημερινή μορφή αγροτουρισμού συμβάλλει στην προστασία, αναβίωση, διαφύλαξη και αναστύλωση σ’ ότι χάνεται ή δεν χρησιμοποιείτε, προσδίδοντας σ’ όλα αυτά μουσειακή μορφή καθιστώντας τα επισκέψιμα. Πολλές φορές ο επισκέπτης μέσα από τον αγροτουρισμό βρίσκει διέξοδο και επιστρέφει στην φύση καθώς επίσης εξυπηρετεί την ποιοτική αναβάθμιση είτε σε επίπεδο διατροφής του είτε σε επίπεδο αναζητήσεων, εμπειριών και επιβίωσης.
Δύο τομείς λοιπόν που πρέπει να προσπαθήσουν για την συνεργασία τους οι νέες Δημοτικές Αρχές που θα προκύψουν από τις επερχόμενες εκλογές είναι του τουριστικού και του αγροτικού τομέα. Αυτή η συνεργασία θα αναδείξει μια βιώσιμη (πράσινη) ανάπτυξη που θα συνοδεύεται από θέσεις εργασίας. Μια ανάπτυξη που θα αποτελέσει το κοινωνικό ανάχωμα που θα εμποδίσει τους νέους δημιουργικούς ανθρώπους να φύγουν από τον τόπο τους, μένοντας κοντά στις περιουσίες τους και αποτρέποντας την εγκατάλειψη της υπαίθρου.
Στον αγροτικό τομέα της περιοχής μας βασικά πλεονεκτήματα αποτελούν η ύπαρξη υδάτινων πόρων (ποτάμια) και το εύφορο ημιορεινό ανάγλυφο. Πρώτη βασική επιδίωξη πρέπει να συνεχιστεί και να ενταθεί η αναδιάρθρωση της αγροτικής παραγωγής και η μεταστροφή της στις οικολογικές καλλιέργειες. Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα την παραγωγή ποιοτικών τοπικών προϊόντων αναδεικνύοντας άμεσα και την ονομασία προέλευσης.
Ο αγροτικός τομέας πρέπει να εκμεταλλευτεί την τουριστική ανάπτυξη και τις εκατοντάδες χιλιάδες επισκέπτες κάνοντάς τους και δικούς του πελάτες πουλώντας σ’ αυτούς τα ποιοτικά επώνυμα τοπικά προϊόντα που θα έχει επιτύχει να παράγει. Όλα αυτά απαιτούν συντονισμένες ενέργειες και κοινές προσπάθειες σε επίπεδο νομού. Προϋποθέτει σχεδιασμό ο οποίος δεν θα έλθει εξ ουρανού αλλά θα προκύψει από τη συνεργασία της πολιτείας με τους άμεσα ενδιαφερόμενους. Με άλλα λόγια θα πρέπει είτε με ιδιωτική πρωτοβουλία είτε σε συνεταιριστική βάση να καθιερωθούν για την ποιότητά τους κάποια τοπικά προϊόντα όπως μέλι, τυριά, κρέατα, λάδι, κρασί, πατάτες, φασόλια κ.λπ.
Αν καταφέρουμε και πετύχουμε την συνεργασία Τουριστικού και Αγροτικού τομέα τότε θα έχουμε πολλαπλά αποτελέσματα. Τότε ο επισκέπτης θα έχει δύο λόγους για να επισκεφθεί τη Μεσσηνία. Ο πρώτος θα είναι για να επισκεφθεί τα αρχαιολογικά και φυσικά αξιοθέατα και ο δεύτερος για να γευτεί και αγοράσει τα ποιοτικά τοπικά μας προϊόντα.
Όλα αυτά προκύπτουν μέσα από μακρόπνοο σχεδιασμό και διάλογο όλων των φορέων αλλά και με την Τοπική Αυτοδιοίκηση στο τιμόνι του σχεδιασμού.
ΥΓ. Ως γνωστόν ο Καλικρατικός Δήμος Καλαμάτας διαθέτει στην περιφέρεια του τόσο στους πρώην Δήμους Θουρίας, Άρεως και Αρφαρών όσο και στον ορεινό όγκο του Ταϋγέτου κατάλληλες εκτάσεις για όσα παραπάνω αναφέρθηκαν.
* Μαθηματικός-MSc Ηθ. Φιλοσοφίας
