Του ΘΑΝΑΣΗ ΠΕΤΡΑΚΟΥ
Περιφερειακού Συμβούλου Πελοποννήσου
Επικεφαλής της “Αγωνιστικής Συνεργασίας”
Ακούγοντας αλλά και διαβάζοντας την ομιλία του πρωθυπουργού στη Βουλή, για τη διαχείριση των απορριμμάτων και το «αμαρτωλό» έργο ΣΔΙΤ της Πελοποννήσου, προκύπτει ένα σοβαρό ερώτημα, ή οι σύμβουλοι του αγνοούν βασικά πράγματα και τον εξέθεσαν ή προσπαθεί να συγκαλύψει «ανομήματα». Υπάρχει όμως θέμα και προσωπικής του αδιαφορίας για τις τελευταίες εξελίξεις σε τοπικό αλλά και σε Ευρωπαϊκό επίπεδο. Ότι όμως και να συμβαίνει είναι και απαράδεκτο και επικίνδυνο για έναν πρωθυπουργό.
Ο κ. πρωθυπουργός εμφανίστηκε να αγνοεί ότι:
1) Σχεδόν όλα τα θέματα του έργου είναι στο αέρα.
α) Τους επόμενους μήνες αναμένονται οι αποφάσεις του Σ.τ.Ε. στις προσφυγές που έχουν κατατεθεί από το 2014 για τις χωροθετήσεις των εργοστασίων και των ΧΥΤΥ, σε προφανείς περιβαλλοντικά απαράδεκτες περιοχές. Σε περιοχές που προστατεύονται από νόμους και διεθνείς συνθήκες, που απαγορεύεται κάθε εγκατάσταση για απορρίμματα και για τις οποίες οι αρμόδιες υπηρεσίες έχουν γνωμοδοτήσει αρνητικά.
β) Ο έλεγχος των συμβολαίων στις εκτάσεις για τα εργοστάσια και τα ΧΥΤΥ αποκάλυψε σειρά από ψευδείς τίτλους και οι υποθέσεις αυτές είναι στη δικαιοσύνη και φυσικά για το λόγο αυτό έπρεπε να είχε ήδη κηρυχθεί έκπτωτη η εταιρεία κατά τη σύμβαση.
γ) Οι αναγκαστικές απαλλοτριώσεις ακόμη δεν έχουν κηρυχθεί. Η φωτογραφική διάταξη για την μεταβολή της αρμοδιότητας κήρυξής τους από το Περιφερειακό Συμβούλιο στην Οικονομική Επιτροπή και μάλιστα με αναδρομικότητα για απαλλοτριώσεις για τις οποίες προϋπάρχει απόφαση Υπουργικού Συμβουλίου είναι νομικά έωλη.
δ) Η πρόσφατη ουσιαστική αλλαγή της ΑΕΠΟ του 2014, έχει και αυτή προσβληθεί στο ΣτΕ και έγινε χωρίς ουσιαστική διαβούλευση, με προσχηματικές δικαιολογίες λόγω των αυτοδιοικητικών εκλογών και χωρίς προηγούμενη αναφορά για εισαγωγή στις μονάδες προδιαλεγμένου οργανικού υλικού.
2) Η συγκεκριμένη μεθοδολογία είναι ξεπερασμένη και μη συμβατή πλέον με τις τελευταίες οδηγίες της Ε.Ε. για τη προστασία του Περιβάλλοντος. Ιδιαίτερα η ύπαρξη εγγυημένης ετήσιας ποσότητας δεν συνάδει με την νέα ευρωπαϊκή νομοθεσία για μείωση των προς ταφή αποβλήτων και αποτελεί αντικίνητρο για τη διαλογή στην πηγή και την ανακύκλωση”.
3) Απαξιώνει επιπλέον ο κ. πρωθυπουργός τους Δήμους λέγοντας ότι οι στόχοι του 50% ανακύκλωσης είναι εξωπραγματικοί τη στιγμή που οι συντονισμένες ενέργειες της περιφέρειας και του υπουργείου απέτρεπαν προσπάθειες αδειοδότησης μονάδων από Δήμους. Με ανύπαρκτη έστω και την όποια χρηματοδότηση για διαλογή στη πηγή από του Δήμους κάθε ενέργεια ήταν καταδικασμένη. Ακόμη και προσπάθειες ομάδας πολιτών για αδειοδότηση έπεφταν στα δίχτυα της άρνησης και της απαξίωσης. Οι στόχοι κ. πρωθυπουργέ της κυκλικής οικονομίας με χάδια στα σύμμεικτα δεν επιτυγχάνονται.
4) Σε πλήρη σύγχυση ο κ. Μητσοτάκης μιλά για τρείς κάδους πηγαίνοντας την χώρα μας στα μάτια της Ευρώπης και του πολιτισμένου κόσμου τουλάχιστον 30 χρόνια πίσω. Τώρα σκέφτεται να δώσει πόρους στους Δήμους για να κάνουν την δουλειά τους όπως χαρακτηριστικά αναφέρει. Η σύγχυση είναι ακόμη πιο έντονη όταν αναφέρεται ως να μην υπάρχει σύστημα τριών κάδων που τώρα θέλει να εστιάσει και να εφαρμόσει. Αγνοεί νόμους και υποχρεωτικές οδηγίες από το 2012 για ξεχωριστή συλλογή 4 τουλάχιστον ρευμάτων υλικών όπως το χαρτί, πλαστικά, γυαλί και μέταλλα.
Αγνοεί, δημιουργεί σύγχυση και παραπληροφορεί την κοινωνία αναφέροντας ότι από τα σύμμεικτα θα ανακτά χρήσιμα υλικά στο 30%!!!. Όταν είναι γνωστό ότι σε παγκόσμιο επίπεδο από τα σύμμεικτα απόβλητα αστικού τύπου ουδέποτε ανακτήθηκαν χρήσιμα υλικά για την κυκλική οικονομία περισσότερο από το 10%. Αγνοεί και την οικιακή κομποστοποίηση με κίνητρα και με τη δυνατότητα εφαρμογής αχρεωστήτως καταβληθέντων των ανταποδοτικών τελών στο τμήμα της κομποστοποίησης.
Αναφέρεται για το πέμπτο ρεύμα με τον καφέ κάδο μόνο για τους μεγάλους παραγωγούς απαξιώνοντας κοινωνικές πρωτοβουλίες και διάθεση πολιτών για συμμετοχή τους.
Το πιο σοβαρό είναι ότι επιδεικτικά «κλείνει το μάτι» στην εγκατάσταση εργοστασίων καύσης, λόγω, κατ’ αυτόν πάντα, ανικανότητας των πολιτών να ανακυκλώσουν.
Η απαξίωση της προηγούμενης Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ-ΟΙΚΟΛΟΓΩΝ αλλά και της Περιφερειακής αρχής Τατούλη να επενδύσει σε τοπική δημοτικού ελέγχου αποκεντρωμένη διαχείριση με έμφαση στη Διαλογή στη Πηγή οδήγησε στο σημερινό τραγικό αδιέξοδο. Τα εργολαβικά συμφέροντα έχουν απαξιώσει πολίτες και περιβάλλον. Ο γόρδιος δεσμός στη διαχείριση των απορριμμάτων στην Πελοπόννησο συμπεριέλαβε άλλον ένα κόμπο, αυτόν του κ. Κυριάκου Μητσοτάκη και της κυβέρνησης του. Η πολιτική βούληση για λύσεις υπέρ των πολιτών με διαλογή στη πηγή και μια κοινωνία φιλοσοφίας μηδενικών αποβλήτων είναι ένα ζητούμενο, σε αντίθεση με τις πρόσφατες πολιτικές ενέργειες που αναδεικνύουν εργολαβικά συμφέροντα και μάλιστα καύσης των αποβλήτων και απαξίωσης της ανακύκλωσης.
Ζούμε σε δύο διαφορετικούς κόσμους κ. Μητσοτάκη.
Εμείς της Ανυπότακτης Αριστεράς που αποτελούμε την «Αγωνιστική Συνεργασία Πελοποννήσου» είμαστε με την ανακύκλωση και την οικονομία των φυσικών πόρων ενώ εσείς εφαρμόζετε επικίνδυνες πολιτικές υπέρ των ολίγων μονοπωλιακών ομίλων.
Εμείς συνεχίζουμε τον αγώνα για να ανατρέψουμε τη σύμβαση ΣΔΙΤ που είναι σύμβαση περιβαλλοντικής ζημιάς αλλά και ομηρίας, οποία θα φορτώσει μεγάλα βάρη στις λαϊκές πλάτες με τη θεαματική αύξηση των δημοτικών τελών για να γεμίσουν τα ταμεία των εταιρειών.
Δίνουμε τη μάχη για ένα άλλο σχέδιο διαχείρισης των σκουπιδιών που θα προστατεύει το περιβάλλον, θα ελαχιστοποιεί το κόστος και συμβάλει στη μείωση του όγκου των σκουπιδιών διότι θα βασίζεται στη διαλογή στην πηγή στην ανακύκλωση και κομποστοποίηση χωρίς ΣΔΙΤ αλλά υπό δημόσια και δημοτική διαχείριση κατά ομάδες Δήμων.
