ΖΗΤΑΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ Ε. ΑΛΕΙΦΕΡΗ “ΝΑ ΠΑΡΑΙΤΗΘΕΙ ΑΝ ΔΙΑΤΗΡΕΙ ΚΑΠΟΙΟ ΙΧΝΟΣ ΕΝΤΙΜΟΤΗΤΑΣ” – ΕΠΙΜΕΝΕΙ ΣΤΗ “ΣΥΝΕΝΝΟΗΣΗ ΚΑΙ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ” ΤΩΝ ΔΥΟ “ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΩΝ ΚΟΣΜΩΝ”
Για «ένα παλαιό μηχανισμό, οξειδωμένο και χωρίς καμία δυνατότητα λειτουργίας», μίλησε ο Περιφερειάρχης Πελοποννήσου Πέτρος Τατούλης στη συνέντευξη που έδωσε σήμερα Τρίτη στις 11:30 το πρωί στην Π. Ε. Μεσσηνίας, αναφερόμενος στο εύρημα της καταγγελίας των υποκλοπών, το οποίο, όπως είπε, «δεν ξέρω αν υπήρχε επί Νομαρχίας Δράκου ή ακόμα και παλαιότερα», εκφράζοντας την άποψη ότι πρόκειται για «προκατασκευασμένο σενάριο» και «τέχνασμα του πολιτικού εκβιασμού» για να διερωτηθεί: «Γιατί δημιουργήθηκε τέτοια αναταραχή;». Για μια ακόμα φορά δε, ζήτησε την παραίτηση της κας Αλειφέρη, λέγοντας: «Θεωρώ ότι είναι υποχρέωση της κυρίας αντιπεριφερειάρχη να παραιτηθεί αν διαθέτει κάποιο ίχνος εντιμότητας».
Ακόμα επιτέθηκε και σε ΜΜΕ (χωρίς να τα κατονομάσει), υποστηρίζοντας ότι «κάποιοι από τα μέσα ενημέρωσης, για δικούς τους λόγους, ήθελαν να δημιουργήσουν το δικό τους αφήγημα».
Ο Περιφερειάρχης Π. Τατούλης, στη συνέντευξη που έδωσε καθήμενος μεταξύ της Θεσμικής Αντιπεριφερειάχου Ντ. Νικολάκου και της Περιφερειακής συμβούλου Αντωνίας Μπούζα, παρόντος του Περιφερειακού Συμβούλου Απ. Γκούνη και του Συμπαραστάτης του Πολίτη και της Επιχείρησης της περιφέρειας Πελοποννήσου Γ. Μπουλούκου, απέδωσε την υπόθεση των υποκλοπών σε «προκατασκευασμένο σενάριο», χαρακτηρίζοντάς την «τέχνασμα πολιτικού εκβιασμού», η οποία «στηρίχθηκε στην παρουσία και την εικόνα της περιφέρειας στο αναπτυξιακό συνέδριο», επειδή «δεν μπορεί να κατασκευαστεί εναλλακτική πρόταση απέναντι στη “Νέα Πελοπόννησο”».
Ακόμα ο Περιφερειάρχης δεν παρέλειψε να επαναλάβει εκείνο που συνηθίσει το τελευταίο διάστημα: Να μιλήσει για τους δύο διαφορετικούς κόσμους και την ανάγκη οι δύο κόσμοι «αυτή τη στιγμή να βρουν ένα επίπεδο συνεννόησης και συνεργασίας», δηλαδή για στήριξη του ΣΥΡΙΖΑ στην παράταξή του.
Ειδικότερα, στη συνέντευξή του ο κ. Τατούλης, ανέφερε τα εξής:
«Όλο αυτό τον καιρό προσπάθησαν κάποιοι να δημιουργήσουν ένα σημαντικό ζήτημα που δεν είχε ούτε αρχή ούτε τέλος. Ένα ζήτημα, σε σχέση με την εικόνα του θεσμού της περιφερειακής αρχής, εμπλέκοντας τους πάντες και τα πάντα. Αντιλαμβάνεστε, ότι πλέον αυτά τα επιχειρήματα δεν ευσταθούν. Όλο αυτό το σενάριο, το προκατασκευασμένο σενάριο, είχε καθαρώς και μόνο μία λογική. Τη λογική της πολιτικής εμπλοκής κάποιων, που νομίζουν ότι μπορούν να διαφεντεύουν τον τόπο μας, που κάνουν το μεγάλο λάθος να νομίζουν ότι μπορούν ουσιαστικά να χειραγωγούν τους Πολοποννήσιους πολίτες. Δυστυχώς όμως, σε αυτό το παιχνίδι, ένα παιχνίδι που παιζόταν σε ανοιχτό τραπέζι, αλλά κάτω από το τραπέζι, κάποιοι από τα μέσα ενημέρωσης, για δικούς τους λόγους, ήθελαν να δημιουργήσουν το δικό τους αφήγημα και το αφήγημα αυτό είναι γνωστό. Το έχουμε ζήσει από το 2010 μέχρι τώρα, Το αφήγημα αυτό έχει ηττηθεί σε όλες του τις εκφάνσεις. Το αφήγημα αυτό, δεν είναι το αφήγημα των πολιτών, δεν είναι το αφήγημα της περιφέρειας, είναι προσωπικό αφήγημα είναι ιδιοτελές αφήγημα, είναι αφήγημα που δεν βοηθάει τους πολίτες, που δεν βοηθάει την προσπάθεια. Είναι ένα αφήγημα το οποίο, ασφαλώς, θέλει να δημιουργήσει μεγαλύτερη σύγχυση και αφετέρου, βέβαια, θέλει να δημιουργήσει μία, θα έλεγα, εναλλακτική, ανύπαρκτη πρόταση, απέναντι στην περιφέρεια και στην Περιφερειακή αρχή που αυτό το διάστημα είναι πάρα πολύ ισχυρή. Αυτό το αφήγημα το έχουμε ξαναζήσει πάρα πολλά χρόνια. Όλοι αυτοί οι “κατασκευαστές”, έχουν ηττηθεί στο παρελθόν και έχουν ηττηθεί, όχι από την προσπάθεια της “Νέας Πελοποννήσου”, αλλά έχουν ηττηθεί από τους ίδιους τους πολίτες, γιατί δεν τους πίστεψαν ποτέ, δεν τους πιστεύουν και όσο περνάει ο χρόνος, το αντιλαμβάνονται, ότι αυτό το αφήγημα τούς κάνει ακόμα περισσότερο ανίσχυρους. Εκείνο που θέλω ιδιαίτερο να τονίσω, είναι ότι αυτό το αφήγημα, αυτό το τέχνασμα του πολιτικού εκβιασμού, κυρίως στηρίχθηκε σε ένα γεγονός, το οποίο ήταν πάρα πολύ σημαντικό για την περιφέρεια. Η παρουσία και η εικόνα της περιφέρειας στο αναπτυξιακό συνέδριο που έγινε στην Πελοπόννησο, απέδειξε και το πολιτικό της background, αλλά και την αποδοχή της από τους σημαντικότερους αντιπάλους πολιτικούς που είχε αυτή η περιφέρεια.
Αναγνωρίστηκε επισήμως, ότι η Περιφέρεια Πελοποννήσου είναι μία πολύ συγκροτημένη, πολύ δυνατή περιφέρεια, είναι μία περιφέρεια που έχει κάνει σπουδαίο και μεγάλο έργο, είναι μία περιφέρεια που οι απόψεις της πλέον γίνονται απόψεις και πολιτικές για όλη την Ελλάδα. Σε αυτό λοιπόν το γεγονός, η αντιμετώπιση από όλους αυτούς που ενοχλούνται, γιατί περί ενοχλήσεως είναι ο λόγος, δεν μπόρεσαν να το αντέξουν και αμέσως έβαλαν αυτούς που τους χειραγωγούν προκειμένου να αλλοιώσουν την εικόνα. Ας καταλάβουν οι Πελοποννήσιοι συμπολίτες μας, ότι ήταν πρώτη φορά που ένας περιφερειάρχης, εγώ, έθεσα ευθέως στο πρωθυπουργό της χώρας με ιδιαίτερο και πειθαρχημένο τρόπο ότι είμαστε δύο διαφορετικοί κόσμοι και ότι αυτοί οι κόσμοι θα πρέπει αυτή τη στιγμή να βρουν ένα επίπεδο συνεννόησης και συνεργασίας. Εκ των εξελίξεων των τελευταίων ημερών, αντιλαμβάνεστε ότι αυτό το αφήγημα πλέον τείνει να γενικευθεί ως εθνικό αφήγημα και αυτό νομίζω ότι είναι το πολιτικό διακύβευμα. Κάποιοι άλλοι, που ζουν στο δικό τους το μικρόκοσμο, που δεν έχουν κατανοήσει ότι οφείλουν πολλά σε αυτόν τον τόπο και τους πολίτες αυτού του τόπου, προσπαθούν να δημιουργήσουν ένα αφήγημα-“παραμύθι”. Ένα αφήγημα που δεν έχει καμία σχέση με την ελληνική πραγματικότητα, ένα αφήγημα που δεν έχει καμία σχέση με τα προβλήματα του τόπου, ένα αφήγημα που δεν έχει καμία σχέση με τους πολίτες αυτού του τόπου και την αγωνία των πολιτών του τόπου, που δίνουν καθημερινά τον αγώνα της επιβίωσης, ένα αφήγημα που κυρίως στοχεύει στο να διατηρήσει το παρελθόν ως ζώσα πραγματικότητα. Αλλά αυτό είναι αδύνατον, δεν μπορεί να συμβεί, δεν θα συμβεί. Σε αυτό το αφήγημα λοιπόν, δημιουργήθηκε το πρόβλημα το γνωστό πρόβλημα των υποκλοπών από την κυρία αντιπεριφερειάρχη. Και εδώ νομίζω ότι πρέπει να σταθούμε σε δύο θέματα:
Πρώτο Θέμα είναι οι θεσμική της υποχρέωση να ενημερωθεί πρώτα και κύρια ο Περιφερειάρχης. Δεν μπορεί να κρατάει ένα “μυστικό” μεταξύ μιας κλειστής ομάδος συνομιλητών της. Είχε υποχρέωση να ενημερώσει τον περιφερειάρχη, γιατί ο περιφερειάρχης κατά νόμο έχει την ευθύνη της δικαστικής και εξωδικαστικής εκπροσώπησης της περιφέρειας.
Το δεύτερο θέμα είναι το εξής, επίσης σημαντικό, θέμα: Τι σημαντικά θέματα μπορούσε να συζητάει η κυρία αντιπεριφερειάρχης μέσα στο γραφείο της που φοβήθηκε τις υποκλοπές; Σε μία αποστροφή του λόγου της είπε ότι συζητούσε οικονομικά και περιβαλλοντικά θέματα. Μα τα θέματα αυτά δεν είναι θέματα της αντιπεριφερειάρχη, είναι θέματα των υπηρεσιών μας, γιατί έτσι εμείς έχουμε δόμηση την περιφέρεια. Γιατί έτσι έχουμε δομήσει τη λειτουργία της περιφέρειας. Και αυτό νομίζω ότι μας βάζει όλους σε δεύτερες και τρίτες σκέψεις. Όλη αυτή η ιστορία δημιούργησε, θα έλεγα, με όλους αυτούς που για ιδιοτελείς λόγους, μηδενός εξαιρουμένων και των μέσων ενημέρωσης, ένα πλαίσιο μιας γενικότερης αναταραχής στην πελοποννησιακή κοινωνία, αλλά αυτό δεν πέρασε. Και προϊόντος του χρόνου άρχισε να φαίνεται ότι αυτή η προσπάθεια ουσιαστικά άρχισε να υποβαθμίζεται. θέλω να σας πω ξεκάθαρα, ότι αυτή η προσπάθεια, αυτή η έντεχνη προσπάθεια, η προσπάθεια η οποία είχε κύριο στόχο τον περιφερειάρχη και τον περιφερειακό θεσμό, έχει πέσει πλέον έχει θρυμματιστεί ακριβώς με τα ίδια υλικά με τα οποία κατασκευάστηκε. Είναι πλέον γνωστό, ότι αυτός ολόκληρος μηχανισμός ήταν ένας παλιός μηχανισμός οξειδωμένος και χωρίς καμία δυνατότητα λειτουργίας. Γιατί λοιπόν δημιουργήθηκε τέτοια αναταραχή, γιατί δημιουργήθηκε τέτοιος προβληματισμός;
Επειδή, όπως σας είπα και προηγούμενα, όπως γνωρίζουν οι πολίτες, είμαστε πρόσωπα τα οποία αντέχουμε στις κρίσεις, ξέρουμε να διαχειριζόμαστε τέτοιες κρίσεις και όχι μόνο ξέρουμε να αντιμετωπίζουμε όλες αυτές τις απειλές, από όπου κι αν προέρχονται, γιατί περί απειλών πρόκειται. Είναι πλέον επιβεβαιωμένο, επειδή δεν μπορεί να κατασκευαστεί εναλλακτική πρόταση απέναντι στη Νέα Πελοπόννησο, γιατί πολιτικά η εμπιστοσύνη των πολιτών είναι τόσο ισχυρή απέναντι στην Πελοπόννησο, που όσες προσωπικότητες και αν κλήθηκαν για να απασχολήσουν την κοινή γνώμη δεν μπόρεσαν να βρουν στηρίγματα και δεν μπόρεσαν σε καμία περίπτωση να δημιουργήσουν το πολιτικό υπόβαθρο προκειμένου να τους στέψουν αντιπάλους μας. Γιατί είναι γνωστή πλέον η σχέση μας με τους πολίτες, είναι γνωστή η εμπιστοσύνη των πολιτών απέναντι στην περιφέρεια και τον περιφερειακό θεσμό. Όλες αυτές λοιπόν οι ενέργειες, ήταν ενέργειες αυστηρά ιδιοτελείς, ήταν ενέργειες οι οποίες είχαν άλλο προσωπικό διακύβευμα, ήταν ενέργειες οι οποίες δεν υπηρετούσαν το δημόσιο συμφέρον και πάνω από όλα, δεν κατάλαβα, υπάρχει αυτή τη στιγμή καμία κοινωνική ομάδα που έχει το δικαίωμα να αποδομεί και να αμφισβητεί τους θεσμούς στη Χώρα; Είτε λέγονται πολιτικοί, είτε λέγονται βουλευτές, είτε λέγονται δημοσιογράφοι, ή οποιοιδήποτε άλλοι φορείς της κοινωνίας. Και αυτό νομίζω ότι είναι ένα σημαντικό συμπέρασμα, το οποίο θα πρέπει να το λάβουμε όλοι μας σοβαρά υπόψιν, για να μην ξαναγινόμαστε θύματα όλων αυτών των εκτροπών, γιατί εδώ πρόκειται περί μιας πολιτικής εκτροπής, μιας θεσμικής εκτροπής. Σας είπα Λοιπόν, για αυτό το όργανο του εγκλήματος. Το όργανο του εγκλήματος όμως, που έγινε αφορμή σε κάποιους κακόβουλους να μιλήσουν για Τατούλης-gate σε κάποιους άλλους για να πουν ο “κοριός” είναι ο τάφος, ο πολιτικός τάφος της “Νέας Πελοποννήσου” και εμού προσωπικά. Από την επιθετικότητα μόνο και μόνο αυτών των ζητημάτων αντιλαμβάνεστε ότι ο στόχος ήμουν εγώ. Και ήμουν εγώ σε μία περίοδο που η υπέροχη της περιφερειακής Αρχής και της νέας Πελοποννήσου είναι κάτι που θεωρείται πλέον πολύ δεδομένο.
Σε αυτή τη διαδρομή, είπα από την αρχή, ότι δεν θα μιλήσω εάν δεν έχω πλήρη στοιχεία. και μιλάω αυτή την ώρα για να σας πω ότι έχετε και υποχρέωση, έχουμε υποχρέωση όλοι μας, να στηρίξουμε αυτή την προσπάθεια. Οι καιροί δεν είναι εύκολοι, οι καιροί είναι δύσκολοι, η προσπάθεια αυτή θα πρέπει ουσιαστικά να συνεχιστεί με το ίδιο πάθος, με την ίδια αποφασιστικότητα, γιατί έχει αποδέκτες μόνο τους πολίτες και ιδιαίτερα αυτούς τους πολίτες που είναι αδύναμοι και πάσχοντες. Και πάνω από όλα είναι υποχρέωσή μας, από την πρώτη στιγμή από το 2010 μιλήσαμε ότι ο στόχος μας είναι μία περιφέρεια παντελώς άγνωστη στο Ελληνικό πολιτικό σύστημα, να αποκτήσει αυτό το πολιτικό background και την πολιτική υπεροχή, κάτι που πλέον είναι πασιφανές.
Σε αυτή λοιπόν διαδρομή είχαμε την εγκατάλειψη, την “απώλεια” ενός αντιπεριφερειάρχη, ο οποίος θεώρησε ότι θα έπρεπε, μετά την επιτυχή εξέλιξη του αναπτυξιακού συνέδριου, να φανεί καλός υπηρέτης απέναντι σε ένα φιλικό του μέσο ενημέρωσης. Και αυτό είναι θεσμική εκτροπή, γιατί παραβιάζει τις βασικές αρχές των πολιτών, γιατί οι πολίτες προέκριναν και πρόκριναν τη νέα Πελοπόννησο για τον ακομμάτιστο χαρακτήρα της, γιατί νέα Πελοπόννησος συνθέτει με πολιτικές προσωπικότητες που προέρχονται από διαφορετικούς πολιτικούς χώρους και συνεχώς διευρύνει αυτό το πολιτικό της πεδίο.
Και έρχομαι στο δεύτερο θέμα: Θεωρώ ότι είναι υποχρέωσή μας, ότι είναι υποχρέωση της κυρίας αντιπεριφερειάρχου, μετά από όλη αυτή τη διαδρομή, να παραιτηθεί αν διατηρεί κάποιο ίχνος εντιμότητας και να τηρήσει τη συμφωνία που έκανε μαζί μου. Και δεν την έκανε με κανέναν άλλον. Ότι δεν θα δημιουργεί προβλήματα στη “Νέα Πελοπόννησο” και στην Περιφερειακή αρχή. Είμαι σίγουρος ότι δεν έχει άλλο δρόμο να διαλέξει. Eίναι ο μοναδικός δρόμος και είμαι σίγουρος ότι τελικά αυτό θα τον επιλέξει».
Στην διαδικασία των ερωταποκρίσεων ο κ. Τατούλης κατηγόρησε τον παραιτηθέντα Αντιπεριφερειάρχη Περικλή Μαντά, ότι «μετά την επιτυχημένη έκβαση του περιφερειακού συνεδρίου ήθελε να φανεί καλός υπηρέτης σε ένα φιλικό του ΜΜΕ», ενώ έκανε ιδιαίτερη αναφορά σε ΜΜΕ της Μεσσηνίας κατηγορώντας κάποια από αυτά πως «υπεκφεύγουν από την πραγματικότητα έχοντας ως στόχους τις προσωπικές σχέσεις». Πάντως παρά τις επίμονες ερωτήσεις δεν τα κατονόμασε.
