Όταν λίγο μετά τα μεσάνυχτα της Τετάρτης, 1ης Μαρτίου 2017, είχα τις πρώτες επίσημες πληροφορίες για το σκάφος με τους μετανάστες, που είχε εντοπιστεί λίγες ώρες πριν, 40 ναυτικά μίλια νοτιοδυτικά της Πύλου και το στέλνουν στην Καλαμάτα, ρώτησα την πηγή μου: Γιατί στην Καλαμάτα και όχι στην Πύλο; Θα αρνήθηκε να τους φιλοξενήσει ο Δήμαρχος Πύλου – Νέστορος υπέθεσα, όπως και προφανώς έγινε, γιατί η πρώτη επιλογή είναι ο πιο κοντινός προορισμός και εν προκειμένω η Πύλος.
Όμως, έστειλαν τους ταλαιπωρημένους πρόσφυγες στην Καλαμάτα. Αυτό δεν είναι το πρόβλημα. Αλλού είναι το πρόβλημα: Στην άρνηση κάποιων δημάρχων να δεχτούν έστω και προσωρινά, για λίγες ημέρες, τους μετανάστες, καθώς, ούτως ή άλλως, με την έλλειψη υποδομών, θα τους προωθούσαν σύντομα σε άλλες περιοχές, όπου λειτουργούν έστω υποτυπωδώς κέντρα φιλοξενίας. Αυτός είναι ο πολιτισμός μας. Αυτή είναι η αλληλεγγύη μας, αυτή είναι οι ανθρωπιά μας. Έτσι αντιμετωπίζουμε αυτούς που εγκαταλείποντας τη φρίκη του πολέμου, περαστικοί γι΄ άλλα μέρη, ξέμειναν στα νερά μας. Ίσως να εξαντλήσαμε τον ανθρωπισμό μας, που δεν τους αφήσαμε να πνιγούν. Παιδιά γυναίκες, άνδρες.
Το θέμα όμως δεν εξαντλείται εδώ, ούτε στο ότι ο Δήμος Καλαμάτας αρνήθηκε πεισματικά να τους δώσει μια στέγη, έστω και για μερικές ημέρες, μέχρι να προωθηθούν κάπου αλλού. Είναι ότι ο Δήμαρχος, Παν. Νίκας, απευθυνόμενος μάλιστα στο Δημοτικό Συμβούλιο, ούτε λίγο ούτε πολύ μας εξέθεσε, λέγοντας δύο κυρίως πράγματα:
- Ότι στους 3 αθλητικούς χώρους που υπάρχουν στην Καλαμάτα, Εθνικό Στάδιο, Κλειστό Γυμναστήριο Παραλίας και «Τέντα», στους οποίους αθλούνται συμπολίτες μας, δεν μπορούμε να τους χαλάσουμε το πρόγραμμα(!). Για του λόγου το αληθές μεταφέρω αυτούσια μια απόστροφο της τοποθέτησής του στο Δ.Σ: «Ο Δήμος Καλαμάτας, έχει 3 χώρους, οι οποίοι μπορούν να παράσχουν μια στοιχειώδη φιλοξενία, ή μάλλον κανέναν χώρο. Αυτοί οι 3 χώροι που μπορούν να παράσχουν στοιχειωδώς ανθρώπινες συνθήκες το καλοκαίρι, και όχι το χειμώνα, είναι το εθνικό στάδιο, στο οποίο καθημερινά γυμνάζονται εκατοντάδες άνθρωποι, είναι το κλειστό γυμναστήριο της Παραλίας, όπου δεν υπάρχει κενό πρόγραμμα, και είναι και η “Τέντα”, όπου κι εκεί δεν υπάρχει κανένα κενό, μέχρι τις 11 το βράδυ. Πού άραγε μπορούν να στεγαστούν αυτοί οι άνθρωποι;».
- Επειδή δεν μπορούμε να τους κοιμίσουμε στα… πούπουλα, επειδή δεν είμαστε σε θέση να τους προσφέρουμε άψογη φιλοξενία, απλά δεν τους δεχόμαστε! Δεν τους φιλοξενούμε βρε αδελφέ(!), γιατί, όπως είπε στο Δημοτικό Συμβούλιο ο Δήμαρχος «αν έχουμε διάθεση φιλόξενη και διάθεση ανθρωπιάς, αυτοί οι άνθρωποι, δεν είναι να τους πετάμε σε μία αποθήκη, χωρίς τουαλέτες, χωρίς τις στοιχειώδεις προϋποθέσεις».
Ίσως, όπως είπατε κ. δήμαρχε, «δεν υπάρχει επικούρηση, δεν υπάρχει ο σχεδιασμός, δεν υπάρχει ο προγραμματισμός για την υποδοχή των ανθρώπων αυτών». Ε, και, θα τους αφήσουμε να πεθάνουν;
Μπορεί κ. δήμαρχε, όπως είπατε, να «υπάρχουν δεκάδες δήμοι σε αυτή τη χώρα, οι οποίοι ξεκίνησαν με τις καλύτερες των προϋποθέσεων και έχουν δημιουργηθεί εκρηκτικά προβλήματα». Δεν αφορά όμως εμάς αυτό, γιατί δεν πρόκειται για μόνιμη, αλλά για προσωρινή φιλοξενία ταλαίπωρων προσφύγων.
Και όπως το λέτε κ. Δήμαρχε, εννοείτε ότι θα πρέπει σε όλες τις παραθαλάσσιες περιοχές της χώρας, που είναι ενδεχόμενο να προσεγγίσουν μετανάστες, να δημιουργήσει η κυβέρνηση Κέντρα Φιλοξενίας; Τι θα κάνατε εσείς κ. Δήμαρχε αν η Κυβέρνηση αποφάσιζε αύριο να δημιουργήσει ένα τέτοιο κέντρο στην Καλαμάτα, με άριστες υποδομές; Θα το δεχόσαστε με ανοιχτές αγκάλες ως φιλεύσπλαχνος ανθρωπιστής, ή θα είσαστε πολέμιος;
Ας αφήσουμε τα μεγάλα λόγια, ή μάλλον τα κούφια λόγια και την προσπάθεια να δικαιολογήσετε τα αδικαιολόγητα με φτηνές δικαιολογίες. Ας αφήσουμε τις αστειότητες που μας εκθέτουν ανεπανόρθωτα εντός και εκτός συνόρων. Γίναμε με τις πράξεις σας και με τα λόγια σας περίγελος της κοινωνίας.
Αντιλαμβάνεσθε τις απρόβλεπτες συνέπειες και το διασυρμό της πόλης από τα ΜΜΕ, αν δεν βρισκόταν η Περιφέρεια να στεγάσει τους 85 συνανθρώπους μας στο Διοικητήριο;
Όσο κι αν είναι σκληρό κ. δήμαρχε, ναι, το φέρσιμό ΜΑΣ -βάζοντας στο “καζάνι” όλους τους καλαματιανούς που ανέχτηκαν όσα κάνατε και κυρίως όσα είπατε στο Δημοτικό Συμβούλιο, εκθέτοντάς μας ως δημότες αυτής της ιστορικής και φιλόξενης πόλης- ήταν σκληρό, ήταν απάνθρωπο! Ασυγχώρητο!
Δεν υπάρχει καμία δικαιολογία, όταν στους δύστυχους δεν απλώνουμε το χέρι να τους βοηθήσουμε.
Γ. Ξ.
