Η δίκη της Χρυσής Αυγής φτάνει στο τέλος της και η δικαστική απόφαση ανακοινώνεται στις 7 Οκτωβρίου. Όποια όμως και αν είναι αυτή η απόφαση, ακόμα και αν καταδικάζει όχι μόνο τον δολοφόνο αλλά και την οργάνωση ως εγκληματική, με κανένα τρόπο δεν φτάνει το τέλος του φασισμού στην Ελλάδα.
Το φασιστικό τέρας σε μια σειρά χώρες τρέφει η φτώχεια, η εξαθλίωση, η ανισότητα, η ανασφάλεια, η εξάλειψη σταδιακά κάθε ελπίδας ότι οι σημερινοί θεσμοί μπορούν να προσφέρουν διέξοδο και εξοπλίζουν οι δυνάμεις των οποίων η εξουσία κινδυνεύει από τις μαζικές λαϊκές κινητοποιήσεις.
Ο φασισμός κτίζεται πάνω σε πολύ πραγματικές συνθήκες δημιουργώντας όμως ψεύτικους εχθρούς, για να προστατέψει τον πραγματικά υπεύθυνο.
Κύριος στόχος του φασισμού είναι να απαλλάξει την καπιταλιστική κρίση και τις μεγάλες ιδιωτικές τράπεζες από κάθε ευθύνη. Αναμειγνύει εθνικιστικές υστερίες με κοινωνικά αιτήματα προσπαθώντας να οδηγήσει την οργή των ανθρώπων μακριά από τη ρίζα του προβλήματος. Προσφέρει για «σφαγή» τους μετανάστες, τους άλλους, τα άλλα έθνη, αλλά, πάνω απ’ όλα, προετοιμάζει το έδαφος για τη συντριβή του εργατικού κινήματος στην κάθε χώρα.
Ο φασισμός είναι ο πληρωμένος απεργοσπάστης των κοινωνικών κινημάτων.
Η Χρυσή Αυγή αποθρασύνθηκε και η δράση της ενάντια σε συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ, Αιγύπτιους ψαράδες, εγκαταλειμμένους και καταφρονημένους, έγινε εντελώς ανεξέλεγκτη «επί Πρωθυπουργίας» Αντώνη Σαμαρά. Ήταν η ίδια περίοδος που αγανακτισμένοι ξεκίνησαν να πειραματίζονται με ριζοσπαστικές ιδέες που αποτελούσαν κίνδυνο για το κατεστημένο. Ο αντιπερισπασμός του φασισμού και ο αποπροσανατολισμός του κινήματος γινόταν απαραίτητος.
Η δολοφονία του Παύλου Φύσα ήλθε ακριβώς σε αυτή την περίοδο και αποτέλεσε τον σπινθήρα για την έκρηξη λαϊκών κινητοποιήσεων σε κάθε γωνιά, ειδικά της Αθήνας και του Πειραιά. Οι Χρυσαυγήτες μέχρι εκείνη τη στιγμή δρούσαν ανενόχλητοι μπροστά στα μάτια των δυνάμεων ασφαλείας. Λόγω της λαϊκής κινητοποίησης και αντίδρασης η κυβέρνηση Σαμαρά έδρασε «αποφασιστικά». Η αφαίρεση της πρωτοβουλίας από τα χέρια των μαζών ήταν όμως ο στόχος και όχι η Χρυσή Αυγή που ανδρώθηκε κάτω από τη σκέπη τους.
Η καταδίκη του δολοφόνου αλλά και της Χρυσής Αυγής ως εγκληματικής οργάνωσης έχουν τη δική τους ξεχωριστή σημασία. Ο φασισμός όμως δεν αντιμετωπίζεται με δικαστικές αποφάσεις. Ο φασισμός μπορεί να αντιμετωπιστεί από αντιφασιστικό μέτωπο που θα δώσει διέξοδο από την κρίση, ελπίδα σε απελπισμένους που βυθίζονται και θα κινητοποιεί ταυτόχρονα τον λαό ενάντια σε κάθε φασιστική κίνηση.
ΜέΡΑ25 Μεσσηνίας
