Συχνά πυκνά συζητάμε εντός και εκτός δημοτικού συμβουλίου για τα τεχνικά έργα και τις υποδομές της Καλαμάτας.
Το νέο τεχνικό πρόγραμμα περιλαμβάνει μια σειρά έργων που είναι πολλά σε πλήθος αλλά με μικρές χρηματοδοτήσεις και έως εκ τούτου χωρίς ορατό ορίζοντα υλοποίησης, όπως η μελέτη πολεοδόμησης της ανατολικής πόλης, που βρίσκεται πάλι σε διαγωνιστική διαδικασία, μετά από τέσσερα χρόνια παταγώδους αποτυχίας, αφού δεν προέκυψε ανάδοχος. Γεγονός πρωτοφανές για τα χρονικά του Δήμου μας, και επιπροσθέτως με ασήμαντο ποσό δεσμευμένο στον προϋπολογισμό.
Επίσης πολλά έργα είναι ενταγμένα στο τεχνικό πρόγραμμα, με ελλιπή μελετητικό σχεδιασμό, όπως η πλατεία της 23ης Μαρτίου. Με αμφίβολο ορατό χρόνο υλοποίησης. Με διακοπή εργασιών, χωρίς να τρέχουν ευθύνες ή κυρώσεις, αν λάβουμε υπόψιν μας ότι λύθηκε κοινή συναίνεση η σύμβαση μεταξύ Δήμου και εργολάβου, αφήνοντας δεκάδες επαγγελματίες και μια από της πιο ιστορικές πλατείες της Ελλάδας στο έλεος της ατελείωτης προχειρότητας των δημοτικών έργων που εκτελεί ο δήμος Καλαμάτας.
Αλλά έργα, όπως το αντιπλημμυρικό της Αγ. Σωτήρας, του Νέδοντα, της Παναγίτσας, του Ασπροχώματος και της νέας εισόδου, και του Καραμπογιά στις παρυφές της πόλης, δεν έχουν ούτε καν μελετηθεί υδραυλικά, ή αν έχουν, δεν υπάρχουν χρήματα στον προϋπολογισμό για να υλοποιηθούν σε βάθος χρόνου, όπως συνηθίζεται στον δήμο, τα τελευταία χρόνια.
Πολεοδομικές μελέτες, που βρίσκονται σε εξέλιξη εδώ και δεκαετίες, δεν έχουν ολοκληρωθεί, ή καλύτερα δεν δύναται να ολοκληρωθούν, όπως αυτή του Ασπροχώματος. Απαξιώθηκαν από τις αλλεπάλληλες αλλαγές στη νομοθεσία που ο δήμος δεν στάθηκε ικανός να τις παρακολουθήσει και να τις ενσωματώσει. Το αποτέλεσμα, εκατοντάδες δεσμευμένα οικόπεδα και χωρίς βασικές υποδομές, οι περιοχές Βέργας, Μ. Μαντίνειας, Κηπούπολης και ειδικά αυτή του Ασπροχώματος, σε μια ευαίσθητη περιοχή μέσα σε ζώνη δυνητικού κινδύνου πλημμύρας, που όντως είχε υποστεί τεράστιες ζημιές στις πρόσφατες πλημμύρες.
Ο βιολογικός της πόλης επίσης, έχει προ πολλού καλύψει τη μέγιστη δυνατή δυναμικότητα του, με αποτέλεσμα καταστροφικό περιβαλλοντικά και οικονομικά για την ευρύτερη περιοχή. Η λυματολάσπη, που συσσωρεύεται, αλλά και η απουσία της τριτοβάθμιας επεξεργασίας, που δεν αποτελεί προτεραιότητα μέχρι και σήμερα, στον προϋπολογισμό της ΔΕΥΑΚ είναι αρνητικά σημεία, ακόμη και για την κλιματική ουδετερότητα του νέου σχεδίου αειφόρου ανάπτυξης του δήμου.
Μηδενική δε πρόοδος έχει μέχρι σήμερα επιτευχθεί στον στόχο των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα για το 2030. Υπάρχει άραγε συμπλήρωση και επανεξέταση του φακέλου που έχουμε καταθέσει βεβιασμένα προεκλογικά δύο μήνες πριν τις τελευταίες εκλογές, μέσα σε τυμπανοκρουσίες, για τις 100 κλιματικά ουδέτερες πόλεις;
Ιδιαίτερα σημαντική προτεραιότητα το δίκτυο ύδρευσης, ειδικά το εξωτερικό υδραγωγείο ενός δήμου 200.000 κατοίκων και φιλοξενούμενων τα επόμενα καλοκαίρια. Χρονολογείται από την εποχή της τουρκοκρατίας έως τα τέλη του 1970 το νεότερο τμήμα του. Ο νέος αγωγός Φ800, υπερεκτιμημένος, με τις γνωστές κινεζικές σωλήνες έχει στην κυριολεξία απαξιωθεί. Ο λόγος είναι οι απαράδεκτοι ρυθμοί εκτέλεσης του έργου που αποδεικνύουν με μαθηματική ακρίβεια ότι δεν θα μπορέσει να ολοκληρωθεί με τον υφιστάμενο σχεδιασμό. Ήδη, δεν έχει βρεθεί ακόμα από ποια δεξαμενή θα τροφοδοτείται, αφού δεν λειτουργεί η δεξαμενή του Πηδήματος και ακόμα δεν έχει βρεθεί θέση για τη νέα.
Το έργο σε διάστημα 2 ετών μετά από απραξία 10 ετών, έχει κατασκευασθεί σε ποσοστό της τάξης του 20% και μάλιστα στο ευκολότερο τμήμα του, χωρίς βεβαίως να υπάρχει σχεδιασμός και υλοποίηση στα συμπληρωματικά συνοδά έργα του. Λείπουν οι νέες δεξαμενές, δεν υπάρχει σχεδιασμός και χρηματοδότηση, όπως και αδειοδοτήσεις, για την ενίσχυση του δικτύου από τον Αγ. Φλώρο και οι νέες γεωτρήσεις, όταν πετυχαίνουν, κάνουν πιο ευάλωτο ποιοτικά το νερό της πόλης. Το αποτέλεσμα, να έχουμε την αύξηση της αγωγιμότητας και των νιτρικών αλάτων.
Αφήσαμε τελευταίο, αλλά θα πρέπει να είναι σε γραμμή προτεραιότητας, το συγκοινωνιακό σχέδιο ανασυγκρότησης της κυκλοφορίας στον αστικό ιστό της πόλης. Γιατί ναι μεν όλοι οι δρόμοι παλιοί και νέοι οδηγούν στην Καλαμάτα, αλλά όταν καταφέρεις να μπεις στο κέντρο δεν ξέρεις από πού να βγεις. Δεδομένου ότι έχουμε μεγάλο ποσοστό νέων κατασκευών εντός της πόλης, που γίνεται όλο και πιο πυκνοκατοικημένη, δημιουργούνται εκρηκτικές ανάγκες για στάθμευση αλλά και για ομαλή διεξαγωγή της κυκλοφορίας. Η παρουσία ενός συγκοινωνιακού μέσου σταθερής τροχιάς, όπως τα σύγχρονα τραμ και η ενίσχυση και κατασκευή ενός λειτουργικού ποδηλατόδρομου, θα έδιναν λύσεις.
Όλα τα προτεινόμενα αφορούν ομαλές συνθήκες και εξελίξεις στην πόλη και όχι αντιμετώπιση εκτάκτων καταστάσεων, όπως φυσικές καταστροφές.
Σε τέτοια δυσχερή περίπτωση η Καλαμάτα είναι μια ανοχύρωτη πόλη με πρώτο τον κίνδυνο πλημμύρας και ακολουθεί ο σεισμικός κίνδυνος, η πυρκαγιά στα ημιορεινά διαμερίσματα, καθώς και το επικίνδυνο δημοτικό οδικό δίκτυο που κρύβει πολλές παγίδες.
Περιμένουμε συνεπώς τη νέα χρονιά επανεξέταση του προϋπολογισμού, με προκήρυξη άρτιων μελετών για κυρίαρχα έργα, αλλά κυρίως να λυθεί ο Γόρδιος δεσμός με την πλατεία 23ης Μαρτίου και το αντιπλημμυρικό της πόλης, κυρίως στην πυκνοκατοικημένη ζώνη της, τώρα που υπάρχει και χρηματοδότηση από την περιφέρεια Πελοποννήσου με το πόσο των 22 εκ. ευρώ, σύμφωνα με την πρόσφατη πρόσκληση.
Με την οικονομική ασφυξία που υπάρχει όμως στους δήμους, είναι εξαιρετικά δύσκολο να ολοκληρωθούν έργα το επόμενο έτος και με τα αργά βήματα επικοινωνιακού χαρακτήρα που ακολουθεί η δημοτική αρχή, η οποία δεν έχει διεκδικήσει σθεναρά, αλλά είναι βαθιά υποταγμένη στην κυβερνητική ανεπάρκεια για την τοπική αυτοδιοίκηση της χώρας, δεν μπορούμε να περιμένουμε πολλά.
Ας ευχηθούμε να αποφύγουμε τα χειρότερα και το 2025 να είναι τουλάχιστον μία χρονιά με υγεία και αισιοδοξία για όλους μας.
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!
Μιχαήλ Δ. Αντωνόπουλος
Γεωλόγος – Γεωτεχνικός Περιβάλλοντος M.Sc.
Αντιπρόεδρος ΓΕΩΤΕΕ Πελ. & Δ. Ελλάδος
Πρόεδρος ΑΣ Καλαμάτας
τ. Δημοτικός Σύμβουλος
