ΜΑΗΣ ΤΟΥ 1934: ΤΟ ΣΚΗΝΙΚΟ ΜΙΑΣ ΑΙΜΑΤΟΒΑΜΕΝΗΣ ΕΞΕΓΕΡΣΗΣ ΣΤΟ ΛΙΜΑΝΙ
Στεφάνι στο μνημείο των δολοφονημένων Λιμενεργατών στο λιμάνι της Καλαμάτας, θα καταθέσει αύριο Σάββατο 1η Μαΐου, στις 10 το πρωί, αντιπροσωπεία των σωματείων που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ.
Η ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΤΟ ΛΙΜΑΝΙ ΤΗΣ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ ΚΑΙ Η ΒΙΑΙΗ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ ΤΗΣ
Το λιμάνι της Καλαμάτας βρισκόταν σε αναβρασμό για τουλάχιστον δύο χρόνια, απο το 1932. Αιτία του αναβρασμού ήταν η “ρουφήχτρα” (σιλό) για την εκφόρτωση σιτηρών απο τα πλεούμενα, που εγκατέστησαν στην προβλήτα τα αφεντικά των αλευρόμυλων “Ευαγγελίστρια” Πάστρας και Τραβασάρας. Η “ρουφήχτρα” εγκαταστάθηκε το 1928, αλλά η τελειοποίηση της, καθώς και οι νέες αλυσιδωτές ανάγκες που αυτή έφερνε στην παραγωγή, είχε σαν αποτέλεσμα οι φορτοεκφορτωτές να απασχολούνται για τέσσερα ακόμα χρόνια. Από το 1932 η κατάσταση στο λιμάνι οξύνεται, καθώς οι φορτοεκφορτωτές τον Οκτώβριο κηρύττουν απεργία και απαιτούν εκ περιτροπής εργασία για να μην χάσουν κάποιοι συνάδελφοι την δουλειά τους. Τα αφεντικά απορρίπτουν το αίτημα και οργανώνουν απεργοσπαστικό μηχανισμό. Οι ξυλοδαρμοί και τα μαχαιρώματα των απεργών με την αστυνομία και τους απεργοσπάστες είναι καθημερινό φαινόμενο. Το σκηνικό αυτό κρατάει ένα μήνα με το λιμάνι να έχει παραλύσει καθώς οι ιδιοκτήτες φορτηγίδων κηρρύσουν λοκ αουτ. Στις αρχές του 1933 οι λιμενεργάτες κατεβαίνουν σε απεργία ζητώντας να μην λειτουργήσει η “ρουφήχτρα” ή να αποζημιωθούν όσοι απολυθούν.
Στις 8 Μάη του 1934, η πόλη έχει νεκρώσει από την απεργία και ο στρατός με την αστυνομία καθώς και η έφιππη χωροφυλακή φυλάσσουν τους μύλους, για τις ανάγκες της τήρησης της τάξης στήνεται ακόμα και πολυβόλο στην ταράτσα των μύλων. Τα εγκαίνια της “ρουφήχτρας” είναι στις 9 Μάη καθώς εκείνη την μέρα αναμένεται και το γεμάτο σιτάρι ατμόπλοιο “Λίμνη”. Το απόγευμα της 8ης Μάη οι απεργοί προσπάθησαν να σπάσουν τον δυτικό κλοιό των στρατιωτών και σημειώθηκαν συγκρούσεις και πετροπόλεμος που έλαβαν τέλος με την επέμβαση της έφιππης χωροφυλακής. Το βράδυ μια έκρηξη βόμβας συνταράσσει το λιμάνι. Η έκρηξη φαίνεται να είχε ως στόχο την “ρουφήχτρα”, καθώς έγινε σε σημείο κοντά στο μηχάνημα, χωρίς ωστόσο να προκαλέσει κάποια φθορά. Βλέποντας την κλιμάκωση της έντασης, το κράτος ενισχύει την φρουρά, τοποθετώντας έναν επιπλέον λόχο πεζικού.
Το ξημέρωμα τις 9 Μάη βρίσκει σχεδόν όλη την πόλη στο λιμάνι, να προσπαθεί να αποτρέψει την εκφόρτωση του ατμόπλοιου “Λίμνη”. Οι στρατιώτες χτυπούν τους συγκεντρωμένους με τους υποκόπανους των όπλων για να αποτρέψουν την επαφή του κόσμου με το πλοίο που ήδη έχει μπει στο λιμάνι. Mια ομάδα ανθρώπων, που αποτελούνται ακόμα και από παιδιά, μπαίνει σε μια βάρκα για να προσεγγίσει το πλοίο μέσω θαλάσσης. Oι στρατιώτες διατάσσονται να ανοίξουν πυρ στο πλήθος, ενώ συγχρόνως η βάρκα γαζώνεται από το πολυβόλο που είχε στηθεί στην ταράτσα των μύλων. Ο απολογισμός είναι δύο νεκροί στην βάρκα, τρεις στην προκυμαία και δεκάδες τραυματίες. Οι συγκεντρωμένοι εναποθέτουν τους νεκρούς σε ξύλα και τους μεταφέρουν στο κέντρο της πόλης για να δουν και οι υπόλοιποι το αιματοκύλισμα. Στο διάβα τους οι συγκεντρωμένοι προκλαούν ζημιές στο σπίτι του ενός από τους ιδιοκτήτες των μύλων, του Πάστρα, στην Τράπεζα Αθηνών και στο τραμ της πόλης. Στη συνέχεια, αφού σπάνε την στρατιωτική φρουρά, οι συγκρούσεις γενικεύονται. Αποτέλεσμα των συγκρούσεων στο κέντρο της πόλης είναι άλλοι τρεις νεκροί και δεκάδες τραυματίες. Η χωροφυλακή απαγορεύει για ώρες την περισυλλογή των πτωμάτων προς παραδειγματισμό! Τα ονόματα των νεκρών είναι: Γιάννης Κολιτσιδάκης, Π. Πηλίκας, Μαραγκουδάκης Αντώνης, Σπάλας Ανδρέας, Μπλίκος Παναγιώτης, Γιαλατσινός Βασίλης, Βασίλης Καπετανέας και Γκριζέπη Μαρία. Οι δύο τελευταίοι εξέπνευσαν στο Νοσοκομείο, όπου είχαν διακομιστεί.
Τον Ιανουάριο του 1935 έγινε στην Καλαμάτα δίκη σχετικά με τα γεγονότα του Μαΐου της προηγούμενης χρονιάς. Όμως στο εδώλιο του κατηγορουμένου κάθισαν εργάτες, 4 από τους οποίους, οι Χρ. Νιάρχος, Π. Αντωνάκας, Στ. Σταθάκος και Γ. Ξενάκης, καταδικάστηκαν σε 18μηνη φυλάκιση και δύο χρόνια εξορία στον Άγιο Ευστράτιο.
Πηγή: Μπούρμπουνας
