Η ανιστόρητη και αντιδραστική σπίλωση των αγωνιζόμενων εκπαιδευτικών από τον Υπουργό και τα παπαγαλάκια της κυβέρνησης δεν θα περάσει!
Άλλο ένα μνημείο διδακτικής και παιδαγωγικής… ανεπάρκειας για το Υπουργείο Παιδείας, δια στόματος του ίδιου του υπουργού! Ένα πραγματικό αντιεπιστημονικό παράδειγμα για τη νέα γενιά στην «νέα ψηφιακή εποχή της γνώσης» ή καλύτερα της παραπληροφόρησης, στο οποίο βάζουν ανερυθρίαστα το λιθαράκι τους οι κάθε λογής λιβελογράφοι!
Τι αποπειράθηκε να μας πει ο κος Πιερρακάκης, λες και είναι γραφείο τύπου του Κεντρικού Ισραηλίτικου Συμβουλίου Ελλάδας; Πρώτον, ότι οι χιλιάδες εκπαιδευτικοί που βγήκαν μαζί με φοιτητές και μαθητές στους δρόμους της χώρας για να διαδηλώσουν ενάντια στο έγκλημα που συντελείται από το Ισραηλινό κράτος κατά του Παλαιστινιακού λαού, όπως άλλωστε εκατομμύρια λαού ακόμα και ισραηλινής καταγωγής το έπραξαν διεθνώς, διακρίνονται (άκουσον άκουσον!) από αντισημιτισμό! Δεύτερον, προχώρησε σε υπαινιγμούς ότι η στάση αυτή των εκπαιδευτικών «ποδηγετεί την ελεύθερη συνείδηση των μαθητών και τους ωθεί στον τυφλό φανατισμό»! Μια πιο ήπια δηλαδή εκδοχή της χυδαιότητας που έγραψε κονδυλοφόρος φιλοκυβερνητικής εφημερίδας, ότι κατά κάποιον τρόπο «βιάζεται» η συνείδηση των μαθητών από τις θέσεις και τη στάση των συνδικαλιστικών οργάνων των εκπαιδευτικών! Και το κερασάκι στην τούρτα, ένα απαύγασμα «αντικειμενικότητας» στην ιστορική έρευνα και διδασκαλία, δηλαδή πως «ο ρόλος του σχολείου δεν είναι να κρίνει αθώους και ενόχους στα θύματα τρομοκρατίας και πολέμου»! Θύτης και θύμα στο ίδιο ζύγι δηλαδή! Σε λίγο θα μας καλούν απροκάλυπτα να μπούμε και στην ψυχολογία των κατακτητών στους πολέμους, γιατί κι αυτοί… έχουν ανθρώπινη πλευρά! Πλήρης παραχάραξη της ιστορίας και απονεύρωση της ιστορικής μνήμης δηλαδή!
Μπορεί φυσικά να κατανοηθεί η πίεση που νιώθει η κυβέρνηση για να συμπλεύσει πάση θυσία με τη γραμμή αθώωσης του δολοφονικού ρόλου του κράτους του Ισραήλ, μιας και αυτή δένεται με τις οικονομικές και γεωστρατηγικές επιδιώξεις του μεγάλου κεφαλαίου των ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ στην περιοχή. Είναι οι «συμμαχίες» και συμφωνίες για μπίζνες που έχουν συνάψει όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις των τελευταίων ετών με τους μακελάρηδες για λογαριασμό των μεγάλων ελληνικών επιχειρήσεων, που τους δεσμεύει. Τόσο που να κάνουν το άσπρο μαύρο για τη γενοκτονία που συντελείται χρόνια στην Παλαιστίνη, όχι φυσικά από έναν λαό απέναντι σε άλλον, αλλά από ένα κράτος-δολοφόνο απέναντι σε έναν λαό.
Ως εκπαιδευτικοί, έχουμε χρέος απέναντι στα παιδιά μας να διδάσκουμε την ιστορική αλήθεια, να στεκόμαστε όρθιοι στην προπαγάνδα, να γινόμαστε παράδειγμα αγωνιστικής στάσης γι’ αυτά. Γιατί είμαστε αυτοί που δίνουμε στις τάξεις τη μάχη για να μην εκκολάπτεται ιδεολογικά το αυγό του φιδιού, του φασισμού. Γιατί είμαστε οι ίδιοι που όταν αναλαμβάνουμε π.χ. τη σχολική γιορτή για την ηρωική αντίσταση του ελληνικού λαού απέναντι στην κατοχή και τον φασισμό την περίοδο 1940-1944, στεκόμαστε μεταξύ άλλων στις θηριωδίες των ναζί απέναντι σε αντάρτες αιχμαλώτους, αλλά και στο ολοκαύτωμα των Εβραίων. Πόσες φορές άραγε δεν αναριγήσαμε, εκπαιδευτικοί, μαθητές και γονείς στο άκουσμα των στίχων και της μουσικής από τον «Αντώνη στο Μαουτχάουζεν»!
Αν θέλει πραγματικά ο κύριος υπουργός να ψάξει για αντισημίτες και κρυφοφασίστες, ας ψάξει σε μέλη της κυβέρνησής του που στο παρελθόν έχουν προβεί σε αντισημιτικές δηλώσεις ή ας γυρίσει λίγους μήνες πίσω κι ας κάνει την αυτοκριτική του που μαζί με άλλους βουλευτές από διάφορα κόμματα χειροκροτούσε μέσα στη Βουλή, τους νεοναζί του τάγματος Αζόφ! Αν τους ένοιαζε πραγματικά ο ισραηλινός λαός, δεν θα έσφιγγαν το χέρι στον ακροδεξιό Νετανιάχου που η πολιτική του βάζει στο στόχαστρο τόσο τους λαούς της περιοχής, όσο και τον δικό του κι όλο αυτό για λογαριασμό των ισραηλινών μεγαλοεπιχειρηματιών. Άραγε πού κρύβονται όλοι αυτοί οι αρθρογράφοι με το περισπούδαστο γκεμπελίστικης προπαγάνδας ύφος σε αυτές τις περιπτώσεις;
Σε ό,τι μας αφορά, οι εκπαιδευτικοί θα συνεχίσουμε αταλάντευτα και παρά τη λάσπη, τον οργανωμένο αγώνα για τα σύγχρονα δικαιώματά μας, ενώ θα απαιτούμε να δικαιωθεί ο Παλαιστινιακός λαός στον αγώνα του να μπει ένα τέλος στη σφαγή και για να δημιουργηθεί Παλαιστινιακό κράτος στη βάση των αποφάσεων του ΟΗΕ. Κι αυτό κόντρα στις επιδιώξεις της ελληνικής κυβέρνησης, των αστικών κομμάτων και των μεγαλοεπιχειρηματιών που επιθυμούν την εμπλοκή της χώρας στο έγκλημα του ισραηλινού κράτους, στο πλευρό του νατοϊκού άξονα.
Μερτίκας Παναγιώτης
Μέλος της Τ.Ε. Μεσσηνίας του ΚΚΕ
