Απεργιακή κινητοποίηση διοργάνωσε το σωματείο εργαζομένων στις ΔΕΥΑ Μεσσηνίας σήμερα Δευτέρα (20/3/23), στις 10 το πρωί, έξω από τα κεντρικά γραφεία της ΔΕΥΑ Καλαμάτας, για να αποσυρθεί το νομοσχέδιο για την υπαγωγή της διαχείρισης του νερού και των αστικών αποβλήτων στη Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας.
Η Πρόεδρος των Εργαζομένων ΔΕΥΑ Μεσσηνίας Σταυρούλα Στραβάκου, σε ομιλία της ανέφερε:
«Όχι στην παραπέρα εμπορευματοποίηση και ιδιωτικοποίηση του νερού.
Να αποσυρθεί το απαράδεκτο νομοσχέδιο της κυβέρνησης.
Η κυβέρνηση της ΝΔ φέρνει σήμερα στην Ολομέλεια της Βουλής για ψήφιση ένα εγκληματικό νομοσχέδιο, που βαθαίνει την πορεία εμπορευματοποίησης και ιδιωτικοποίησης του νερού.
Το νομοσχέδιο προβλέπει τη δημιουργία Ανεξάρτητης Ρυθμιστικής Αρχής ελέγχου των υδάτων και των αστικών αποβλήτων, με στόχο να επιταχύνει την εμπορευματοποίηση του νερού, την υιοθέτηση κανόνων τιμολόγησης, να βαθύνει η εμπορευματική λειτουργία των ΔΕΥΑ και να προχωρήσουν οι άμεσες ιδιωτικοποιήσεις.
Γιατί όλες αυτές οι Ανεξάρτητες Ρυθμιστικές Αρχές αν και ανεξάρτητες, τελικά είναι βαθιά εξαρτημένες από το να διασφαλίζουν ότι η λειτουργία επιχειρήσεων που παρέχουν βασικά αγαθά όπως το νερό, η ενέργεια ή η μεταφορά, θα είναι εύρυθμη σύμφωνα με τους κανόνες της αγοράς. Δηλαδή να παρέχουν τα αντίστοιχα κέρδη για τους μετόχους των εταιριών – παροχών.
Για αυτό ακριβώς αυτές οι Αρχές ήταν πλήρως αδύναμες να αντιμετωπίσουν τις τεράστιες αυξήσεις στις τιμές της Ενέργειας το προηγούμενο διάστημα, δεν ήταν σε θέση να εξασφαλίσουν την ενεργειακή επάρκεια, αλλά ούτε φυσικά την ασφάλεια των σιδηροδρόμων, μιας και όλα τα παραπάνω αποτελούν κόστος τόσο για τις ιδιωτικές εταιρίες που τα διαχειρίζονται όσο ακόμα και για τις κρατικές όταν αυτές λειτουργούν με την ίδια λογική του κόστους- κέρδους.
Δυστυχώς έπρεπε να γίνει το δυστύχημα των Τεμπών για να γίνει ευρέως γνωστή η ύπαρξη των πολλών «ανεξάρτητων» αρχών και ο ρόλος τους στο ξεπούλημα τις περιουσίας του Ελληνικού Λαού.
Όπως και στις υπόλοιπες επιχειρήσεις και οργανισμούς (ΔΕΗ ,ΟΤΕ,ΟΛΠ, ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ κλπ) που ξεπουλήθηκαν τα τελευταία σαράντα χρόνια κατ’ επιταγή της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δηλαδή του ντόπιου και ξένου κεφαλαίου, έτσι και στο νερό η συνταγή είναι η ίδια.
Από τη δεκαετία του ΄90 δρομολογήθηκαν οι μακρόχρονες διαδικασίες, μέσω των διάφορων συνθηκών και συμφωνιών, τις οποίες υπέγραψαν φαρδιά πλατιά οι εκάστοτε Ελληνικές Κυβερνήσεις.
Η συνταγή (γνωστή αλλά θα την αναφέρουμε) περιλαμβάνει:
Απαξίωση των ΔΕΥΑ.
Αυτό το πέτυχαν με μείωση των κονδυλίων λειτουργίας, μείωση του μόνιμου και κατά συνέπεια έμπειρου προσωπικού, συκοφάντησή του, πρόσληψη προσωπικού με απαράδεκτες εργασιακές σχέσεις (μπλοκάκι, εξάμηνα, οκτάμηνα και ότι άλλη προχειρότητα έχουν νομοθετήσει).
Οι ΔΕΥΑ λειτουργούν ως επιχειρήσεις οι οποίες δεν διαθέτουν το νερό στα νοικοκυριά ως κοινωνικό αγαθό αλλά ως εμπόρευμα.
Εργολαβιοποίηση.
Οι ίδιοι που μείωσαν το προσωπικό επικαλούνται την έλλειψη και παραδίνουν βασικές εργασίες σε διάφορους εργολάβους, που είναι μια μορφή ιδιωτικοποίησης, με τις γνωστές καθημερινές συνέπειες.
Ίδρυση ανεξάρτητης αρχής.
Στην περίπτωση μας η ΡΑΑΕΥ είναι το κερασάκι στη τούρτα. Σκοπός της λένε η ομαλή μετάβαση στον ανταγωνισμό. Σε απλά ελληνικά, να περάσει ολοκληρωτικά το νερό σε ιδιώτες ανεξαρτήτου κόστους για τον ελληνικό λαό.
Ρόλος των Δημοτικών Αρχών
Δυστυχώς η Δημοτική Αρχή μας όπως και οι υπόλοιπες πανελλαδικά εκτός λίγων εξαιρέσεων, μέσω της δήθεν απαθούς στάσης της δεν αντέδρασε επί της ουσίας και δεν κινητοποίησε τον κόσμο.
Κύριος μοχλός των Κυβερνήσεων για την εφαρμογή αυτών των αντιλαϊκών μέτρων είναι τα χρηματοδοτικά εργαλεία, που ελέγχουν πλήρως. Φάκελοι ωριμάζουν και κονδύλια κατευθύνονται κατά πως τους βολεύει. Όχι πάντως για ποιοτικό και φτηνό νερό.
Και τώρα στο διαταύτα:
Το νερό όπως η ενέργεια η υγεία, η παιδεία, οι μεταφορές, οι τηλεπικοινωνίες δεν έχουν χρώμα.
Χρώμα όμως έχουν οι κυβερνήσεις της ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ, και διάφοροι παρατρεχάμενοι που εναλλάσσονται στην εξουσία και είναι αυτοί που μετέτρεψαν τα αγαθά αυτά σε ακριβά προϊόντα.
Είναι μεγάλοι υποκριτές όσοι σήμερα εμφανίζονται ως δήθεν υπερασπιστές του νερού ως κοινωνικού αγαθού ενώ έχουν υπηρετήσει την επιχειρηματική δράση.
Το πολυνομοσχέδιο αυτό είναι ένα ουσιαστικό βήμα προς την ιδιωτικοποίηση και του νερού.
Η ιδιωτικοποίηση του νερού είχε καταστροφικές επιπτώσεις όπου εφαρμόστηκε ανά την υφήλιο.
Να επισημάνουμε πως η μεταφορά κρίσιμων, αποφασιστικών, ελεγκτικών και κυρωτικών αρμοδιοτήτων στον τομέα των υδάτων σε Ρυθμιστική Αρχή σημαίνει από την πλευρά του κράτους την απόσυρση από την άσκηση εξουσίας του σε δημόσια αγαθά και ουσιαστικά το χάσιμο του δημόσιου ελέγχου.
Σε όποια χώρα μπήκε ιδιώτης στον κύκλο του νερού ανέβηκε η τιμή και έπεσε η ποιότητα.
Οι συνέπειες για το λαό, για τις οικογένειες μας αλλά και τις μικρές επιχειρήσεις, θα είναι μεγάλες αφού από τη μια θα χρυσοπληρώνουμε την αύξηση της τιμής του νερού και από την άλλη η ποιότητα του νερού και οι επιπτώσεις του στη δημόσια υγεία θα βρίσκονται πάντα υπό τη δαμόκλεια σπάθη των επιχειρηματικών κερδών, που θυσιάζουν τα μέτρα υγείας και ασφάλειας στο βωμό του κόστους – κέρδους.
Το πολυνομοσχέδιο είναι κατάφωρη αντιδημοκρατική εκτροπή επειδή καταπατά τις αποφάσεις του ΣτΕ, σύμφωνα με τις οποίες το Σύνταγμα δεν επιτρέπει την ιδιωτικοποίηση των υπηρεσιών ύδρευσης και αποχέτευσης, το ιδιωτικό Υπερταμείο δεν μπορεί να διαχειρίζεται τέτοιες υπηρεσίες, ο κύκλος των υπηρεσιών ύδρευσης- αποχέτευσης είναι ενιαίος – αδιάσπαστος, υπόκειται σε δημόσιο έλεγχο και το νερό δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται σαν εμπορικό προϊόν.
Η γενίκευση της ιδιωτικοποίησης – εμπορευματοποίησης του τομέα της διαχείρισης των αστικών αποβλήτων (πιθανότατα και της αποκομιδής) θα οδηγήσει σε αύξηση των δημοτικών τελών, απολύσεις εργαζομένων, μεγαλύτερη αδιαφάνεια, ανεξέλεγκτες καταστάσεις όσον αφορά την τήρηση κανόνων προστασίας της υγείας και του περιβάλλοντος.
Η γενίκευση της ιδιωτικοποίησης υπηρεσιών κοινής ωφέλειας εκτός από τη μείωση του επιπέδου ασφαλείας, την υποβάθμιση της ποιότητας και την αύξηση του κόστους, καθιστά μακροπρόθεσμα το κράτος και την κοινωνία όμηρο ιδιωτικών συμφερόντων.
Όταν οι εταιρείες αναλάβουν τη διαχείριση κοινωνικών αγαθών, όπως τα ΝΕΡΆ, θα μπορούν ανά πάσα στιγμή να απειλούν και να εκβιάζουν τις κυβερνήσεις για ακόμα πιο συμφέροντες όρους, όπως ακριβώς έγινε και με τις αμαρτωλές συμβάσεις του εξοπλισμού τηλεδιοίκησης στα τρένα που είχαν σαν αποτέλεσμα να χαθούν 57 ζωές.
Η ιδιωτικοποίηση κοινωνικών λειτουργιών και υποδομών είναι έγκλημα.
Λέμε όχι στην ιδιωτικοποίηση του νερού
Ούτε Σταγόνα στα δολοφονικά αρπακτικά!!!
Το Νερό δεν είναι εμπόρευμα.
Μπλόκο: Στο πολυνομοσχέδιο.
- Να μη γίνει το νερό σαν το ρεύμα ακριβό
Να αποσυρθεί το πολυνομοσχέδιο του ΥΠΕΝ που ανοίγει το δρόμο στην ιδιωτικοποίηση του νερού. - Έξω οι εργολάβοι, κατάργηση της επιχειρηματικής δραστηριότητας στο νερό και τη διαχείρισή του.
- Φτηνό και ποιοτικό νερό. Άμεση μείωση όλων των τιμολογίων, κυρίως σε ανέργους, χαμηλόμισθους, χαμηλοσυνταξιούχους.
- Καμία διακοπή νερού για χρέη σε εργατικές και λαϊκές οικογένειες.
- Άμεσες προσλήψεις μόνιμου προσωπικού για να καλυφθούν όλες οι κενές θέσεις των ΔΕΥΑ.
- Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους, κατάργηση των ελαστικών σχέσεων εργασίας.
- Μέτρα υγιεινής και ασφάλειας σε όλους στους χώρους εργασίας.
Η Ιδιωτικοποίηση του νερού σημαίνει δίψα λίγων επιχειρηματικών ομίλων για περισσότερο κέρδος.
Χρέος μας να αντισταθούμε σε αυτούς που για την αύξηση των κερδών τους δεν υπολογίζουν τη ζωή κανενός».
