Επιλέγω την σημερινή ημέρα, 7 Απριλίου, Παγκόσμια Ημέρα για την Υγεία για να καταθέσω τη δική μου άποψη για τη σκληρή πραγματικότητα που βιώνουμε.
Η ανθρωπότητα είναι συγκλονισμένη από την πανδημία που σαρώνει τα πάντα στο πέρασμά της. Βιώνουμε καταστάσεις πρωτοφανείς για καιρό ειρήνης. Καλούμαστε να μείνουμε όλοι σπίτι για να αποφύγουμε τη διασπορά του ιού. Μακριά από οικογένεια, φίλους, ανθρώπους που αγαπάμε. Και το κάνουμε, γιατί έτσι πρέπει. Πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, κάθε λογής φανατικών που κάνουν λόγο για… θεωρίες συνομωσίας. Το ένα μέρος της ευθύνης, λοιπόν, είναι αυτό και το επωμιζόμαστε.
Το δεύτερο μέρος της ευθύνης αναλογεί στην Πολιτεία, η οποία κωφεύει στις αγωνιώδεις εκκλήσεις των γιατρών και νοσηλευτών που ζητούν ενίσχυση του Δημόσιου Συστήματος Υγείας, με προσλήψεις νέου προσωπικού και θωράκιση με τα απαραίτητα υλικά προστασίας για τους εργαζόμενους στα νοσοκομεία. Οι άνθρωποι αυτοί δεν μένουν σπίτι, αλλά βρίσκονται στην πρώτη γραμμή του αγώνα, στο πλευρό των ασθενών για να ξεπεραστεί η κατάσταση με όσο κατά το δυνατόν λιγότερες απώλειες. Αντί αυτού, η Κυβέρνηση φιμώνει τους υγειονομικούς με non-papers που εκδίδουν οι διορισμένες από την ίδια διοικήσεις των νοσοκομείων, σε μια προσπάθεια να συγκαλύψει την ανεπάρκειά της και την θλιβερή πραγματικότητα.
Σήμερα, Παγκόσμια Ημέρα Υγείας, εργαζόμενοι στο Νοσοκομείο “Ευαγγελισμός” έκαναν παράσταση διαμαρτυρίας, στο προαύλιο του νοσοκομείου, διεκδικώντας τα αυτονόητα. Η Κυβέρνηση αντέδρασε στέλνοντας τις δυνάμεις της αστυνομίας να επιβάλουν την τάξη. Ναι, καλά διαβάζετε και δανείζομαι το σχόλιο διαδικτυακού φίλου ότι “η Κυβέρνηση έστειλε τους μόνιμους υπαλλήλους τής να διαλύσουν τους συμβασιούχους”. Ακόμα μια εμφανής προσπάθεια απόκρυψης της αλήθειας.
Ενώνουμε τη φωνή μας μαζί με τους υγειονομικούς στον δίκαιο αγώνα τους. Γιατί η Υγεία πρέπει να είναι Δημόσια και Δωρεάν για όλους, δεν μπορεί και δεν πρέπει να λειτουργεί ως προϊόν με τους νόμους της αγοράς, αλλά είναι το ύψιστο κοινωνικό αγαθό.
Μαργαρίτα Πουλοπούλου
