«Να υπάρξει διαφάνεια στις προσλήψεις των συμβασιούχων και των απ’ ευθείας αναθέσεων που γίνονται από το Δήμο» ευχήθηκε μεταξύ άλλων ο επικεφαλής της δημοτικής παράταξης “Καλαμάτα Μπροστά” Βασιλης Κοσμοπουλος κατά τη χθεσινή συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου, με την ευκαιρία της κοπής της Πρωτοχρονιάτικης πίττας του, με αναφορά στο διήγημά του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη, “Βαρδιάνος στα Σπόρκα”.
Ειδικότερα ο κ. Κοσμόπουλος μιλώντας στο Δ.Σ. Καλαμάτας, ανέφερε:
«Σεβασμιώτατε, κε Πρόεδρε, κε Δήμαρχε, αγαπητοί συνάδελφοι, αγαπητοί συνδημότες
Σας εύχομαι ολόψυχα Χρόνια Πολλά, με Υγεία, Τύχη, Ευτυχία, Δημιουργικότητα και ευόδωση των στόχων, τους οποίους καθένας μας έχει.
Είθε η πανδημία αυτή η οποία πλήττει σήμερα την ανθρωπότητα να τελειώσει το συντομότερο δυνατόν. Διατρανώνοντας την αισιοδοξία μας για την επιτυχή έκβαση αυτής της περιπέτειας, γνωρίζουμε ότι την επόμενη ημέρα, που ευχόμαστε να είναι κοντά, τίποτα δεν θα είναι ίδιο και γι’ αυτό μέλημα όλων μας πρέπει να είναι να αξιοποιήσουμε τη σημερινή εμπειρία για μία πιο ανθρωποκεντρική κοινωνία.
Είθε να μας δοθεί η δυνατότητα να εορτάσουμε τα 200 χρόνια από τη κήρυξη του απελευθερωτικού μας αγώνα με δράσεις ουσιαστικές και όχι εντυπωσιασμού.
Είθε η Πολιτεία να αναγνωρίσει τον πρωταγωνιστικό ρόλο και τη συμβολή της πόλης μας στον αγώνα αυτόν και να την τιμήσει ανάλογα, όχι μόνο με τις προσήκουσες αναφορές, αλλά και με εμβληματικά έργα.
Εύχομαι οι δύσκολες συνθήκες που βιώνουμε να μην καταστούν ο ανασταλτικός παράγοντας για την προώθηση και εκτέλεση των έργων που έχει ανάγκη ο Δήμος μας.
Εύχομαι να υπάρξει διαφάνεια στις προσλήψεις των συμβασιούχων και των απ’ ευθείας αναθέσεων που γίνονται από το Δήμο. Βέβαια η επικρατούσα σήμερα αντίληψη διατρέχει όλη τη χώρα, έρχεται από πολύ παλιά και παίρνει εντονότερη μορφή τις περιόδους των εκτάκτων γεγονότων.
Ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης στο διήγημά του “Βαρδιάνος στα Σπόρκα” (Φύλακας σε περίοδο και περιοχή Καραντίνας) με αφορμή πραγματικά περιστατικά το 1865 αναφέρει:
Εκ δευτέρου ήχησε το σφυρίον του κήρυκος, και ηκούσθη πάλιν το “Κατεκυρώθη”. Αύτη ήτο δευτέρα δημοπρασία. Την πρώτην φοράν επρόκειτο περί προμηθείας ξυλείας, και εκ δύο εμποροπλοιάρχων, οίτινες είχον φέρει ξυλικήν με τα πλοία των, επροτιμήθη ως έχον τας καλυτέρας συστάσεις ο είς. Την δευτέραν φοράν επρόκειτο περί εργολαβίας προς κατασκευήν παραπηγμάτων, και μεταξύ τριών η τεσσάρων ανταγωνιστών επροτιμήθη πάλιν είς, ως “παρέχων όλας τας ευκολίας”. Εις την μίαν περίπτωσιν, και εάν ο δεύτερος επρόσφερεν ευθυνότερον το πράγμα, δεν θα ήτο δεκτός, διότι είναι “κατεπείγον” και διότι “κατεκυρώθη”.
Είθε να διαψεύσουμε πανηγυρικά τη φράση του από το ίδιο διήγημα ότι «Θα έλεγέ τις ότι η χώρα αύτη ηλευθερώθη επίτηδες δια να αποδειχθή ότι δεν ήτο ικανή προς αυτοδιοίκησιν».
Τελειώνοντας εύχομαι μία παραγωγική και δημιουργική χρονιά στο Δημοτικό μας Συμβούλιο, στα Συλλογικά μας Όργανα, στα Νομικά Πρόσωπα και στις Υπηρεσίες του Δήμου μας».
