Δήμητρα Λυμπεροπούλου*
Οι δηλώσεις του Ελληνα υπουργού Εξωτερικών Νίκου Δένδια σχετικά με τις εξορύξεις υδρογονανθράκων στο Αιγαίο, όπως αυτές ειπώθηκαν τον Απρίλιο σε συνέντευξή του σε αραβικό Μέσο, μας ξάφνιασαν με ευχάριστο τρόπο, γεμίζοντάς μας ικανοποίηση, ενώ ταυτόχρονα μας γύρισαν πίσω στον χρόνο.
Ηταν λοιπόν Απρίλιος του 2019 όταν συμμετείχαμε, ως Οικολόγοι Πράσινοι σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας που πραγματοποιήθηκε μπροστά από το υπουργείο Περιβάλλοντος, λέγοντας «ΟΧΙ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!» στις εξορύξεις υδρογονανθράκων και στη συνέχεια προβήκαμε σε καθιστική διαμαρτυρία στα σκαλοπάτια της εισόδου του υπουργείου, δηλώνοντας με αυτό τον τρόπο ακόμη μια φορά την αντίθεσή μας στις υπογραφές συμβάσεων έρευνας και εξόρυξης υδρογονανθράκων.
ADVERTISING
Δυο χρόνια μετά, ήρθε η ώρα της δικαίωσης των θέσεών μας με τον πιο επίσημο τρόπο από τα χείλη ενός σοβαρού και μετρημένου ανθρώπου όπως είναι ο υπουργός Εξωτερικών της χώρας μας, ο οποίος δεν δίστασε να δηλώσει χαρακτηριστικά: «Οικονομικά δεν οραματίζομαι ότι η Ελλάδα θα γίνει μια πετρελαιο-παραγωγική χώρα. Με όλον τον σεβασμό, το Αιγαίο είναι ένας παράδεισος στη γη. Δεν σχεδιάζουμε να τον μετατρέψουμε σε Κόλπο του Μεξικού».
Οι δηλώσεις αυτές έρχονται ένα χρόνο μετά από εκείνες του πρωθυπουργού της χώρας, Κυριάκου Μητσοτάκη, ο οποίος τον Μάιο του 2020, από το βήμα της Βουλής δήλωνε στη συζήτηση για το περιβαλλοντικό νομοσχέδιο: «Με τις τιμές του πετρελαίου εκεί που βρίσκονται σήμερα είναι αμφίβολο αν υπάρχει πραγματικό ενδιαφέρον για νέες εξορύξεις πετρελαίου στη χώρα μας».
Οι δηλώσεις αυτές φυσικά και εκθέτουν τα στελέχη των μεγάλων κοινοβουλευτικών κομμάτων, Ν.Δ. – ΣΥΡΙΖΑ – ΚΙΝ.ΑΛΛ., που ακόμα και σήμερα δεν δείχνουν να αντιλαμβάνονται το παγκόσμιο γίγνεσθαι και τη φιλοσοφία του Green New Deal της Ευρωπαϊκής Ενωσης, την ίδια στιγμή που η δική μας σταθερή και σθεναρή στάση είναι ξεκάθαρη.
Είναι ξεκάθαρο πως διεθνώς κερδίζει έδαφος η συνειδητοποίηση της προσωρινότητας των ορυκτών καυσίμων, αλλά και των καταστροφικών επιπτώσεών τους στο κλίμα και το περιβάλλον. Η χώρα μας δεν πρέπει να προσδένεται στο μοντέλο αυτών των εξορύξεων, τόσο σε ό,τι αφορά τον λιγνίτη όσο και τα υποθαλάσσια κοιτάσματα.
Ενεργειακό, περιβαλλοντικό και αναπτυξιακό μέλλον υπάρχει για τη χώρα μας μόνο αν αλλάξει το ενεργειακό μείγμα υπέρ των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ) και της εξοικονόμησης εις βάρος των εξορύξεων λιγνίτη και υδρογονανθράκων.
Γι’ αυτό και απαιτούμε ξανά τον επανασχεδιασμό της Εθνικής Ενεργειακής Στρατηγικής, να εγκαταλειφθεί επιτέλους το σχέδιο και οι σκέψεις για εξορύξεις υδρογονανθράκων.
Η οικολογική πράσινη πολιτική για την ενέργεια πρέπει να αποτελέσει βάση για τη διαμόρφωση ενός μακρόπνοου σχεδίου ενεργειακής πολιτικής, για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής, με σταδιακή απεξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα και έμφαση στην εξοικονόμηση ενέργειας, τις ΑΠΕ μικρής κλίμακας και την ενεργοποίηση της εγχώριας βιομηχανίας.
Η Ελλάδα έχει τη μεγάλη ευκαιρία να δώσει ένα μήνυμα θετικό στην παγκόσμια κοινότητα, ενισχύοντας παράλληλα ενεργά την καινοτομία και την τεχνογνωσία σε ό,τι αφορά την προώθηση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και της ενεργειακής εξοικονόμησης.
Καλούμε λοιπόν όλα τα κοινοβουλευτικά κόμματα να ξεκαθαρίσουν τη θέση τους για την ενεργειακή πολιτική της χώρας και τα καλωσορίζουμε στον ρεαλισμό που εδώ και χρόνια διατυπώνεται με συγκεκριμένες πολιτικές, από τους Οικολόγους Πράσινους.
* εκπρόσωπος των Οικολόγων Πρασίνων στο Ευρωπαϊκό Πράσινο Κόμμα, περιφερειακής συμβούλου Πελοποννήσου
Πηγή: Εφημερίδα των Συντακτών