“Η πολιτική είναι υπόθεση όλων μας, δεν είναι μόνο υπόθεση των κομμάτων…” (Κώστας Φιλίνης)
Κανένας δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι το πολιτικό μας σύστημα (παλιό και νέο) βρίσκεται σε αποδρομή… και πως όλο και περισσότεροι “ενεργοί” πολίτες οδηγούνται στην πολιτική απραξία. Διευκρινίζοντας πρέπει να πούμε, ότι μόνο ένα μικρό μέρος της κοινωνίας που φαίνεται να αναπαράγεται και να εξυπηρετείται μέσα από το υπάρχον πολιτικό σύστημα το νομιμοποιεί, ενώ το υπόλοιπο κομμάτι της κοινωνίας, είτε είναι παραδοσιακά αδιάφορο, είτε -και το χειρότερο- μοιάζει να νοιώθει προδομένο και ανήμπορο. Η συζήτηση για τον εκδημοκρατισμό και την λειτουργία των κομμάτων που κατείχε σοβαρή θέση στο δημόσιο διάλογο της χώρας την περίοδο της μεταπολίτευσης, ίσως να μην ενδιαφέρει ουσιαστικά πια κανέναν. Κόμματα και διαδικασίες, φυσικά υπάρχουν, αλλά για να εκπληρώσουν όσα προανέφερα.
ΕΡΩΤΗΜΑ: Χώρος για όσους στην κοινωνία ενδιαφέρονται για την ΠΟΛΙΤΙΚΗ υπάρχει; ΝΑΙ για όλους εμάς που ζήσαμε και αποκτήσαμε την πολιτική μας συγκρότηση ιδίως μέσα από την Ανανεωτική Αριστερά (ΚΚΕ εσωτ -ΡΦ), δεν μπορούμε να αποδεχθούμε πως η φθορά του πολιτικού συστήματος, όπως προανέφερα, επιφέρει το ΤΕΛΟΣ της πολιτικής, γιατί, όπως έγραφε ο Τάσος Λειβαδίτης, “οι παλιοί σύντροφοι δεν πέθαναν, αλλά κατοικούν τώρα στο βάθος των δρόμων- και όποιον και να πάρεις θα τους συναντήσεις”.
Μπάμπης Βακαλόπουλος
