Του Θεόδωρου Σταυριανόπουλου
Μαθηματικού -MSc Ηθ. Φιλοσοφίας
Πάρα πολλές φορές ένα δημοσίευμα δημιουργεί δυσαρέσκειες. Όμως λένε αν δεν σπάσεις αβγά, ομελέτα δεν φτιάχνεις. Αν κάποιος δεν παίρνει δημόσια θέση στο πρόβλημα τότε συμπράττει και αποτελεί και ο ίδιος μέρος του προβλήματος.
Πρέπει κάποιοι να καταλάβουν ότι η ενασχόληση με τα κοινά και ιδιαίτερα με την πολιτική έχει κόστος. Παύεις να χαϊδεύεις αυτιά, γίνεσαι κακός σε αποφάσεις, αποχτάς εχθρούς και γενικώς διαταράσσονται οι κοινωνικές σου σχέσεις. Το ψάρεμα με δύο καλάμια, τα μισά λόγια και η χαμηλών τόνων αντιπολιτευτική τακτική είναι ότι χειρότερο.
Πώς όμως θα συμβεί αυτό, όταν πολλές φορές η Δημοτική Αρχή που έπρεπε να είναι η αιχμή του δόρατος και ο κινητήριος μοχλός πρωτοβουλιών ανήμπορη παρατηρεί τις εξελίξεις από «Δορυφόρο»;
Γενικά η Τοπική Αυτοδιοίκηση με την σημερινή της μορφή απαιτεί άτομα με γνώση και ικανότητα. Απαιτεί Δημάρχους ενημερωμένους και δημοτικούς συμβούλους που δεν θα τα περιμένουν όλα από το Δήμαρχο αλλά θα έχουν άποψη γνώση και προτάσεις για τον τομέα που τους έχει ανατεθεί. Αυτό που παρατηρείτε σήμερα στα δημοτικά συμβούλια είναι πολλοί από τους συμβούλους να είναι σε ξένο έργο θεατές.
Τοπικές κοινωνίες όπου χωρίς κομματικές υποδείξεις, προκαταλήψεις, ρεβανσισμούς, εκλογομάγειρες και μικροσυμφέροντα αξιοποίησαν με τον καλύτερο τρόπο τα άτομα με γνώση, διάθεση και ικανότητα δημιούργησαν προϋποθέσεις ανάπτυξης και υγιούς ανακυττάρωσης της περιοχής τους αποτελώντας πρότυπα τοπικής αυτοδιοίκησης.
Πρέπει να γίνει αντιληπτό ότι η πιο υγιής αντίδραση του δημοκρατικού μας πολιτεύματος είναι η έγγραφη δημοσιοποίηση της όποιας ένστασής μας. Δυστυχώς όμως η δημοσιοποίηση των προβλημάτων εξαντλείται σε διάλογο που σταματά στο καφενείο εκεί ο καθένας λέει ότι θέλει, όπως το θέλει δημιουργώντας εντυπώσεις και γαϊτανάκι παραπολιτικής. Έτσι μετατίθεται το κέντρο βάρος του προβλήματος και δημιουργείται σύγχυση ως προς την απόδοση ευθυνών.
Καταλήγοντας, θα πρότεινα την πραγματοποίηση κατά καιρούς Λαϊκών Συνελεύσεων στην έδρα του Δήμου ή και στα Δημοτικά Διαμερίσματα, παρέχοντας με αυτό τον τρόπο στους πολίτες το δικαίωμα δημοκρατικού διαλόγου και ελεύθερης έκφρασης και την δυνατότητα να εκθέσουν τα όποια προβλήματα αντιμετωπίζουν. Αυτό ίσως ταράξει τα λιμνάζοντα νερά και δοθεί βηματισμός στο αναπτυξιακό σημειωτόν και την όπισθεν. Αυτά δυστυχώς συμβαίνουν μόνο προεκλογικά!
Να πω επίσης ότι η κάθε Δημοτική Αρχή δεν πρέπει να θεωρεί τον Δήμο ούτε κτήμα της αλλά ούτε και φέουδο και στο θέμα της εξυπηρέτησης να διαχωρίζει πολίτες. Έχω βαρεθεί να ακούω την φράση «θα ψηφίσω τον τάδε υποψήφιο διότι με εξυπηρέτησε».
Επίσης ο κάθε πολίτης δεν πρέπει να θεωρεί υποχρέωσή του την κάθε εξυπηρέτηση που του παρέχεται από δημοτικές υπηρεσίες και συνεργεία. Διότι το χρήμα και τα μέσα που διατίθεται από τον Δήμο είναι δημόσια και ο κάθε αιρετός πληρώνεται για αυτό που κάνει.
