Χρήστος Αναστασόπουλος
Οικονομολόγος, MSc
Δημοτικός Σύμβουλος
Στον απόηχο του διήμερου Messinia Forum που διοργάνωσε με επιτυχία ο Σύλλογος Εστίασης Μεσσηνίας, και πραγματοποιήθηκε πριν λίγες ημέρες, επιχειρείται στο παρόν η ανάδειξη της σημασίας του γαστρονομικού τουρισμού ο οποίος συνιστά μια από τις ισχυρότερες τάσεις στο παγκόσμιο τουριστικό γίγνεσθαι. Μια τάση που είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την αναζήτηση αυθεντικών εμπειριών από ολοένα και περισσότερους ταξιδιώτες. Σε μια εύστοχη προσέγγιση, η Οργάνωση Γαστρονομικού Τουρισμού του Ontario (OCTA) αναφέρει ότι η εναλλακτική αυτή μορφή τουρισμού «περιλαμβάνει κάθε τουριστική εμπειρία στην οποία ένα άτομο μαθαίνει, εκτιμά, καταναλώνει ή τολμά να απολαύσει φαγητό και ποτό που αντικατοπτρίζει την τοπική κουζίνα, την κληρονομιά ή τον πολιτισμό μίας τοποθεσίας». Πράγματι, η κουζίνα, οι πρώτες ύλες, τα μέσα και οι τρόποι παρασκευής των φαγητών και των ποτών κάθε τόπου παρέχουν πλήθος πληροφοριών για την ιστορία του, την παραγωγική του δυναμική, τα έθιμα, τις συνήθειες και τον τρόπο ζωής των κατοίκων του κατά το παρελθόν.
Πορίσματα σχετικών ερευνών καταδεικνύουν τη σημασία της γαστρονομίας στο πλαίσιο του εγχειρήματος της τουριστικής ανάπτυξης μιας περιοχής. Σύμφωνα με έκθεση του Παγκόσμιου Οργανισμού Τουρισμού, ο μέσος ταξιδιώτης ξοδεύει περίπου το ένα τρίτο του προϋπολογισμού των διακοπών του σε τρόφιμα. Ενώ, στο πλαίσιο έρευνας που διενεργήθηκε, πριν λίγα χρόνια, από την ταξιδιωτική πλατφόρμα Booking.com, το 41% των συμμετεχόντων εξέφρασε επιθυμία πραγματοποίησης διακοπών σε ανερχόμενους γαστρονομικούς προορισμούς, το 64% εξέφρασε πρόθεση να δοκιμάσει σε μεγαλύτερο βαθμό τοπικές γεύσεις, ενώ το 22% δήλωσε πως η γαστρονομία θα αποτελούσε καθοριστικό παράγοντα στην επιλογή προορισμού.
Οι προοπτικές ανάπτυξης του γαστρονομικού τουρισμού για την περιοχή μας διαγράφονται εξαιρετικές. Υπό προϋποθέσεις, η Μεσσηνία μπορεί να καταστεί κορυφαίος γαστρονομικός προορισμός. Διαθέτει έναν ανεξάντλητο και ανεξερεύνητο γαστρονομικό πλούτο, πληθώρα εξαιρετικών προϊόντων, μεγάλη ποικιλία συνταγών και ένα διατροφικό πρότυπο του οποίου οι αρχές ταυτίζονται αναμφίβολα με αυτές της μεσογειακής διατροφής. Διαθέτει επίσης, στην κατεύθυνση επιτυχίας του στόχου, αρκετές ενεργοποιημένες δυνάμεις αλλά και τεράστιο δυναμικό που υπολανθάνει και δύναται να ενεργοποιηθεί.
Απαραίτητες προϋποθέσεις όμως αποτελούν η συνειδητοποίηση της δυναμικής τόσο του γαστρονομικού τουρισμού όσο και της τοπικής γαστρονομίας, η ενεργοποίηση της τοπικής αυτοδιοίκησης, η ενιαία στρατηγική, ο συντονισμός της δράσης όλων των εμπλεκομένων μερών και η ενίσχυση των μεταξύ τους ενεργειών, η απόκτηση γαστρονομικής κουλτούρας και η ανάπτυξη «γαστρονομικού πατριωτισμού». Στα «πρέπει», συγκαταλέγονται επίσης, η συστηματική έρευνα και η ανάδειξη του γαστρονομικού πλούτου κάθε ξεχωριστής περιοχής της Μεσσηνίας, η αναγνώριση και άλλων τοπικών προϊόντων ως ΠΟΠ και ΠΓΕ, η δημιουργία χαρτοφυλακίου του γαστρονομικού προϊόντος και η ενιαιοποίησή του υπό ένα ισχυρό brand name όπως το «Μεσσηνιακή Γαστρονομία». Επιπρόσθετα, ζητούμενα είναι η προσφορά ολιστικής εμπειρίας στον επισκέπτη – με τη διοργάνωση εκδηλώσεων, σεμιναρίων, επιδείξεων μαγειρικής, ξεναγήσεων και με τη συμμετοχή του σε δραστηριότητες – ή η ενίσχυση της όπου αυτή ήδη υφίσταται, η κατάλληλη προβολή και προώθηση, με ισχυρή παρουσία στο διαδίκτυο και με προσθήκη στο μίγμα Marketing της τόσο ταιριαστής στην περίπτωση αφηγηματικής τεχνικής (storytelling).
