Την αποχώρησή του από τα κοινά με τη λήξη της δημοτικης περιόδου, ανακοίνωσε ο επικεφαλής της παράταξης “Καλαμάτα Μπροστά” Βασίλης Κοσμόπουλος κατά τη χθεσινή πρώτη συνεδρίαση για το 2023 του Δημοτικού Συμβουλίου, παράλληλα με της ευχές του, μετά την τελετή της κοπής της πίτας του.
«Η χρονιά είναι ιδιαίτερη για εμένα διότι είναι η τελευταία της παρουσίας μου στα έδρανα του Δημοτικού μας Συμβουλίου, καθώς δεν θα είμαι υποψήφιος στις επόμενες Δημοτικές Εκλογές», είπε ο κ. Κοσμόπουλος.
Ειδικότερα η τοποθέτηση του κ. Κοσμοπούλου έχει ως εξής:
Σεβασμιώτατε, κε Δήμαρχε, κε Πρόεδρε, αγαπητοί συνάδελφοι, αγαπητοί συνδημότεςΣας εύχομαι ολόψυχα Χρόνια Πολλά, με Υγεία, Τύχη, Ευτυχία, Δημιουργικότητα και ευόδωση των στόχων τους οποίους καθένας μας έχει.Εύχομαι αγάπη και ειρήνη που τόσο πολύ την έχουμε ανάγκη σε όλο τον κόσμο.
Εύχομαι μία παραγωγική και δημιουργική χρονιά στο Δημοτικό μας Συμβούλιο, στα Συλλογικά μας Όργανα, στα Νομικά Πρόσωπα και στις Υπηρεσίες του Δήμου μας. Εύχομαι οι δύσκολες συνθήκες που βιώσαμε και εν μέρει εξακολουθούμε να βιώνουμε να μην καταστούν ο ανασταλτικός παράγοντας για την προώθηση και εκτέλεση των έργων που έχει ανάγκη ο Δήμος μας.
Η χρονιά είναι ιδιαίτερη για εμένα διότι είναι η τελευταία της παρουσίας μου στα έδρανα του Δημοτικού μας Συμβουλίου, καθώς δεν θα είμαι υποψήφιος στις επόμενες Δημοτικές Εκλογές. Γνωρίζοντας τις δυσκολίες του εγχειρήματος αυτού εύχομαι καλή δύναμη σε όσους αποφασίσουν να συμμετάσχουν.
Στα μέσα της δεκαετίας του 1940 μετά το Ζορμπά ο Νίκος Καζαντζάκης έγραψε τον «ΑΝΗΦΟΡΟ», ένα μυθιστόρημα το οποίο εξεδόθη μόλις τον Οκτώβριο του περασμένου έτους. Από αυτό το έργο επιτρέψτε μου να σας διαβάσω ένα μικρό απόσπασμα, το οποίο καλό είναι να προβληματίσει όλους μας.
«Θες δε θες, αντικρίζοντας χοχλαστικά ακαταστάλαχτα ακόμα πάθη, θα πεις τη γνώμη σου * κι η γνώμη σου αυτή, όποια και να ’ναι, θα εξαγριώσει τους αντίγνωμους * κι αν προσπαθήσεις με αφιλοκέρδεια και μόχτο, πάνω από τους αντιμαχόμενους, να δημιουργήσεις μία σύνθεση, τότε θα σου ριχτούν μανιασμένα και τα δύο αντίμαχα στρατόπεδα.Γιατί να βλέπεις και να κρίνεις με ψυχική και πνευματική ανεξαρτησία τα ξεκαπίστρωτα σύγχρονα πάθη θεωρείται θανάσιμο αμάρτημα και από τις δύο παρατάξεις που αποτελούν την απλοϊκή και βελάζουσα μάζα του σκεπτόμενου όχλου. Το Ναι και το Όχι είναι γι’ αυτούς οι δύο μονάχα επιβαλλόμενες απαντήσεις. Ανάμεσα σε αυτά δεν επιτρέπουν καμία συνθετική προσπάθεια στο στοχαζόμενο ελεύτερο άνθρωπο.Να κοιτάζεις με αθόλωτο μάτι – αθόλωτο κι από το μίσος κι από την αγάπη – τη σημερινή παγκόσμια πραγματικότητα, να ομολογείς τις αρετές και συνάμα την ατιμία, το φως και το σκοτάδι, που αποτελούν εδώ στη γης το κάθε ζωντανό, είτε άνθρωπος είναι είτε ιδέα, να’ σαι με μία λέξη ελεύτερος, καταντάει ολοένα και πιο επικίντυνος πνευματικός άθλος».
