Έξι μήνες μετά την πρώτη μας παρέμβαση στο ζήτημα των απορριμμάτων της Καλαμάτας και η κατάσταση, χειρότερη από ποτέ, μας αναγκάζει να παρέμβουμε ξανά.
Τον περασμένο Μάιο του τρέχοντος έτους η πόλη της Καλαμάτας τέθηκε, ως γνωστόν, σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης αναφορικά με τα σκουπίδια. Η Ένωσή μας επισκέφτηκε τότε την περιοχή της Μαραθόλακας διαπιστώνοντας το περιβαλλοντικό έγκλημα που συντελείται εκεί λόγω της εγκληματικής κακοδιαχείρισης των σκουπιδιών.
Στη συνέχεια, προχώρησε σε σαφείς και συγκεκριμένες προτάσεις, επισημαίνοντας ότι η μόνη αποτελεσματική επιλογή και σύμφωνη με τις ευρωπαϊκές κατευθύνσεις της κυκλικής οικονομίας είναι η διαλογή στην πηγή και όχι η κεντρική διαχείριση απορριμμάτων ΟΣΔA με ΣΔΙΤ, που όλοι έως τότε χαιρέτιζαν, ‘ως μάννα εξ ουρανού’.
Μάλιστα, τον Ιούνιο του 2020 επισκεφθήκαμε τη Δημοτική Αρχή, που δεσμεύτηκε επισήμως ότι δεν θα γίνει επέκταση στην όμορη δασική περιοχή, θα ληφθούν τα απαραίτητα μέτρα για την τήρηση των όρων της σύμβασης διαχείρισης των απορριμμάτων και θα εντατικοποιηθούν τα προγράμματα διαλογής στην πηγή.
Σήμερα, πέντε μήνες μετά, η κατάσταση στη Μαραθόλακκα είναι ασφυκτική και χειρότερη από ποτέ. Όλες οι δεσμεύσεις που δόθηκαν διαψεύστηκαν πανηγυρικά, καθώς έγινε εν τέλει επέκταση στην παρακείμενη δασική περιοχή, ενώ κανένας περιβαλλοντικός ή συμβατικός όρος δεν τηρείται αναφορικά με τη δεματοποίηση, την εναπόθεση, τη συγκέντρωση των στραγγιδίων, τη διαλογή και το κομπόστ.
Σημειώνεται ότι σοβαρή και ολοκληρωμένη διοικητική υποστήριξη της διαλογής στην πηγή δεν έχει έως σήμερα σημειωθεί από πλευράς της Δημοτικής Αρχής. Αντίθετα, την ίδια στιγμή, η Δημοτική Αρχή επιμένει να εναποθέτει τις ελπίδες της στην ΟΣΔΑ (Ολοκληρωμένη διαχείριση των απορριμμάτων Πελοποννήσου), αρνούμενη να παραδεχτεί ότι το μεγαλεπήβολο, φαραωνικό αυτό έργο έχει ήδη ναυαγήσει και αποκλείεται να προχωρήσει. Ένα σκανδαλώδες έργο ’Σύμμεικτων απορριμμάτων’, του οποίου η βιωσιμότητα εξαρτάται από την ποσότητα των σύμμεικτων, σε πλήρη αντίθεση με τις επιταγές της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τις κατευθύνσεις της κυκλικής οικονομίας. Ένα έργο του οποίου ο φάκελος χρηματοδότησης, μετά και από τα υπέρογκα ποσά που δαπανήθηκαν, απορρίφθηκε επισήμως από την Κομισιόν, ενώ δεν υπάρχει ελπίδα να τύχει χρηματοδότησης τόσο από ευρωπαϊκά κονδύλια όσο και από εθνικά, λόγω νομοθετικού πλαισίου. Η υποκρισία αναφορικά με την επιμονή που σημειώνεται στην πραγμάτωση αυτού του περιβαλλοντικού και οικονομικού σκανδάλου, μόνο σε αδιέξοδα μπορεί να οδηγήσει, με ζοφερά αποτελέσματα για τους Δήμους και τους δημότες.
Ακολουθώντας τις καλές πρακτικές άλλων πόλεων αναφορικά με τη διαλογή στην πηγή, ο Δήμος οφείλει και μπορεί να επενδύσει ολοκληρωμένα και όχι αποσπασματικά σε εγκαταστάσεις διαλογής στην πηγή, σε 4 ρεύματα ανακύκλωσης και στην κομποστοποίηση του οργανικού υλικού (το οποίο δημιουργεί και το μεγαλύτερο πρόβλημα, καθώς μετά τη συλλογή των βιοαποβλήτων όλα τα υπόλοιπα είναι ανακυκλώσιμα). Οι δε απαραίτητες εγκαταστάσεις είναι εφικτό να λειτουργήσουν αποτελεσματικά σε μικρό χρονικό διάστημα (6 περίπου μηνών) και μάλιστα με μικρό κόστος, σε αντίθεση με τις κοστοβόρες, χρονοβόρες και μη βιώσιμες ΣΔΙΤ κεντρικής διαχείρισης σύμμεικτων που δεν ανταποκρίνονται στους ευρωπαϊκούς στόχους. Για να επιτευχθεί αυτό βέβαια, απαιτείται σοβαρή διοικητική και τεχνική υποστήριξη και προετοιμασία, με εγκαταστάσεις κομποστοποίησης, ανακύκλωση σε πολλά ρεύματα αλλά και ταυτόχρονη ενημέρωση του κόσμου με καμπάνιες και ενεργοποίηση κινήτρων και αντικινήτρων από το Δήμο. Εύκολα και οικονομικά μπορούν να επιτευχθούν καλύτερα και οικολογικά αποτελέσματα στους Δήμους.
Αδιέξοδα δεν υπάρχουν, μόνοι μας τα δημιουργούμε… ενώ το μόνο που χρειάζεται για την σωστή και αποδοτική επίλυση ενός προβλήματος είναι …καλή θέληση.
Περιβαλλοντική – Πολιτιστική Ένωση Μεσσηνίας
