Το τελευταίο διάστημα και με αφορμή τη διενέργεια των αυτοδιοικητικών εκλογών το προσεχές διάστημα τίθεται πολύ συχνά ένα ερώτημα. Πρέπει η αυτοδιοίκηση να λειτουργεί με κομματικά κριτήρια ή να είναι ανεξάρτητη;
Η αυτοδιοίκηση ανεξαρτήτως κυβερνήσεως πρέπει να έχει συνέχεια και να λειτουργεί απρόσκοπτα έχοντας τον δικό της βηματισμό, όπως βέβαια θα έπρεπε να λειτουργούν και άλλοι θεσμοί και δομές του κράτους.
Η αυτοδιοίκηση εκ του συντάγματος όπως αναφέρεται και στο άρθρο 102 « η διοίκηση των τοπικών υποθέσεων ανήκει στους οργανισμούς τοπικής αυτοδιοίκησης α’ και β’ βαθμού και θα πρέπει να παραμένει ανεξάρτητη. Το κράτος πρέπει να ασκεί θεσμικά την εποπτεία του στους οργανισμούς αυτούς, αλλά όχι όμως τα πολιτικά κόμματα».
Οι αποφάσεις που λαμβάνονται στα όργανα θα πρέπει να συντελούνται πάντα με γνώμονα την τοπική ανάπτυξη και τη βέλτιστη λύση και όχι την οδηγία που θα στέλνει το κάθε κόμμα στους εκάστοτε συμβούλους των ΟΤΑ.
Γι’ αυτό πρέπει να επιλέγονται άτομα με κριτική σκέψη και ελεύθερη βούληση και όχι αυτοί που επιβάλλονται από τους κομματικούς σωλήνες. Άτομα που έχουν αυτοδιοικητική εμπειρία και είναι γνώστες των τοπικών κοινωνιών και των προβλημάτων τους και που δεν «ξεφύτρωσαν» ξαφνικά, ως αυτόφωτοι «Μεσσίες».
Η συνεργασία των επικεφαλής των Περιφερειών και των Δήμων με την εκάστοτε κυβέρνηση είναι επιβεβλημένη καθώς και η διεκδίκηση με κάθε τρόπο πόρων, μιας και το περιβάλλον μεταξύ των ΟΤΑ είναι πολύ ανταγωνιστικό.
Όμως κανένα κόμμα δεν πρέπει και δεν μπορεί να «εξαγοράζει» τη σιωπή των Δημάρχων και των Περιφερειαρχών σε μείζονα θέματα τοπικού αλλά και εθνικού χαρακτήρα με πρόσχημα οποιασδήποτε στήριξη η χρίσμα.
Οι αυτοδιοικητικές εκλογές έχουν μεγαλύτερη σημασία για τις τοπικές κοινωνίες από ό,τι το αποτέλεσμα των βουλευτικών εκλογών, αφού αφορούν άμεσα το επίπεδο διαβίωσης των πολιτών σε συνολικό επίπεδο.
Γι’ αυτό ακριβώς δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται υποψήφιοι που επιβάλλονται ή προτείνονται από ένα κόμμα χωρίς να έχουν κάποια γνώση ή επαφή με τους πολίτες των τοπικών κοινωνιών εις βάρος ικανών ατόμων που έχουν γνώση και εμπειρία.
Προβλήματα της καθημερινότητας, όπως η συγκέντρωση απορριμμάτων ή οι λακκούβες στα οδικά δίκτυα δεν αποτελούν θέμα κανενός κομματικού μηχανισμού, αλλά των αυτοδιοικητικών που ζουν στις περιοχές αυτές και παλεύουν καθημερινά για τη λύση τους.
Γι’ αυτό και οι πολιτικές δυνάμεις της χώρας θα πρέπει να σταματήσουν να «πνίγουν» την αυτοδιοίκηση με μόνο σκοπό να δημιουργήσουν ακόμα έναν στρατό άβουλων μαριονετών.
Απόστολος Γκούνης
Οικονομολόγος